Τι σχέση έχουν ο Καβάφης, η Αμάλ Κλούνεϊ και ο Ευάγγελος Αβέρωφ; Πώς είναι δυνατόν να συνδέεις τη φιλοσοφία, την ποίηση, τα πετυχημένα ανέκδοτα και την πολιτική; Πώς γίνεται να… δαμάζεις 299 ξεχωριστές προσωπικότητες με ακραίες διαφορές, ανταγωνισμούς, αντιπαλότητες και ταυτόχρονα να είσαι αποδεκτός, συμπαθής και αγαπητός σε όλους; Γίνεται, αν είσαι ο Κώστας Τασούλας!

Ο 13ος πρόεδρος της Βουλής είναι ένας ξεχωριστός πολιτικός και άνθρωπος. Ευγενής, ήπιων τόνων, έχει το χάρισμα της διοίκησης, της σύνθεσης, της επίλυσης προβλημάτων που οδηγούν αναπόφευκτα σε συγκρούσεις και, το κυριότερο, της αποτελεσματικής δράσης. Είναι ο αγαπημένος των δημοσιογράφων, αφού είναι πάντα «ετοιμοπόλεμος», με τον ιδανικό στίχο από ποίημα για κάθε περίσταση.

«Σαν τον γιο που δεν είχε»

Έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Βουλής που έλκει την καταγωγή του από την Ήπειρο. Γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου 1959 στα Ιωάννινα. Ήταν πολιτικό «παιδί» του Ευάγγελου Αβέρωφ, ενώ όλοι όσοι έζησαν κοντά στον αείμνηστο πολιτικό λένε πως αντιμετώπιζε τον Τασούλα ως τον γιο που δεν είχε. Στα εννιά χρόνια που υπήρξε γραμματέας του, γνώρισε τον βίο του και βέβαια την πολιτική σκέψη του χώρου της Δεξιάς. Το 1980 ο Αβέρωφ ήταν υπουργός Εθνικής Άμυνας. Ο Τασούλας έχει μέχρι σήμερα στο πορτοφόλι του την πρώτη του ταυτότητα εισόδου στο Πεντάγωνο. «Ο Κώστας Τασούλας υπήρξε για τον πατέρα μου ο πολυπόθητος γιος που ποτέ δεν απέκτησε», έγραψε η Τατιάνα Αβέρωφ σε μια πρόσφατη έκδοση της Βουλής των Ελλήνων μιας ομιλίας του Τασούλα για τον Αβέρωφ από το 1993. «Ο γιος στον οποίο θα μετέδιδε τις αξίες και τις βαθύτερες σκέψεις του, τα μυστικά της πολιτικής, τις επιτυχίες, αλλά και τις αγωνίες και απογοητεύσεις του. Ο γιος που θα στεκόταν δίπλα του ως μαθητής, ως φίλος, ως συνεργάτης και τελικά –όπως συμβαίνει στον κύκλο της ζωής– ως ο ενήλικας που θα γινόταν ο γονιός του γονιού του και θα τον συντρόφευε στον θάνατό του». Επηρεάστηκε όμως πολιτικά σαφέστατα και από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον οποίο μνημόνευσε και στην ομιλία του στη Βουλή αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Στην πολιτική μπήκε μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Υπήρξε δήμαρχος Κηφισιάς πριν κατέλθει στον στίβο των εθνικών εκλογών το 2000, στον Νομό Ιωαννίνων. Εκεί βρισκόταν συνεχώς, περισσότερες μέρες από τα Σαββατοκύριακα, όπως συνηθίζουν οι βουλευτές της Περιφέρειας. Όταν ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε ότι υπουργοποιεί τον Κώστα Τασούλα δίνοντάς του το χαρτοφυλάκιο του Πολιτισμού, εκείνος βρισκόταν στα Ιωάννινα και έσπευσε να επιστρέψει οδικώς για την ορκωμοσία. Όσοι τον γνωρίζουν καλά επιμένουν ότι ο πολιτικός Τασούλας αγαπά τους χαμηλούς τόνους και διόλου τα «πυροτεχνήματα» – τίποτε πιο αναμενόμενο για κάποιον που έχει ζυμωθεί στην αθόρυβη θέση ενός «εξ απορρήτων», χαρακτηριστικό που έχει αποδείξει ανεβαίνοντας σκαλί-σκαλί το πολιτικό οικοδόμημα. Διετέλεσε ειδικός σύμβουλος στα υπουργεία Εθνικής Οικονομίας, Εμπορίου και Γεωργίας (1989- 1990), καθώς και πρόεδρος του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών (1990- 1993). Το 1990 εξελέγη πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος Κηφισιάς, για να γίνει και δήμαρχός της, το 1994 και επί μία τετραετία. Στον συγκεκριμένο θώκο, γνώρισε τι θα πει (πολιτικό) βερίκοκο, καθιέρωσε την παρουσία του, έκανε φίλους και εχθρούς, «έφαγε» μηνύσεις, συστήθηκε εν ολίγοις στην εξουσία.

Βουλευτής στα Γιάννενα

Τα Γιάννενα τον έβγαλαν βουλευτή το 2000 – στον τοπικό τους Τύπο μπορεί κανείς να ξετρυπώσει πλείστα όσα άρθρα, ενδεικτικά του πολιτικού του στίγματος. Στην κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, το 2013 ανέλαβε καθήκοντα προέδρου στο Ινστιτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής», ενώ το 2014, στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, ανέλαβε υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ήταν ο κυβερνητικός αξιωματούχος που συνόδευσε τον τότε πρωθυπουργό και τη σύζυγό του, Γεωργία, στην Αμφίπολη και στον τύμβο Καστά, χαρακτηρίζοντας την ανασκαφή ως «άσκηση υπομονής»: «Περιμέναμε 2.314 χρόνια. Δεν μπορούμε να κάνουμε υπομονή δυο-τρεις βδομάδες ακόμη;». Ο Τασούλας είναι ευπροσήγορος και προσηνής, θεωρείται συνθετικός, τηρεί ισορροπίες, δεν έχει «γωνίες», ως εκ τούτου υπολογίζεται ως συμπαθής στους κόλπους της πολιτικής οικογένειας. Αν μη τι άλλο, δικηγόρος είναι ο άνθρωπος στο επάγγελμα, και δη απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών.

«Μου άρεσε το ποδόσφαιρο!»

«Γεννήθηκα το 1959 στα Γιάννενα», διηγείται. «Θυμάμαι την τεράστια βιβλιοθήκη του σπιτιού μας και τα “Ηπειρώτικα Παραμύθια” του Χρηστοβασίλη που μου διάβαζαν… Αν μελαγχολώ; Πιστεύω πως ο μόνος παράδεισος από τον οποίο κανείς δεν μπορεί να σε διώξει είναι οι αναμνήσεις σου. Γιατί συνεπώς να μελαγχολώ, ιδιαίτερα σήμερα που μάλλον μας παρηγορούν αυτοί οι παράδεισοι των αναμνήσεων;». Μιλώντας παλιότερα για τον εαυτό του, είχε εξομολογηθεί: «Σε ηλικία 12-15 ετών κόντεψα να πιστέψω πως θα γίνω ποδοσφαιριστής! Είχαμε ήδη φύγει από τα Γιάννενα, μεσολάβησε η Κρήτη (σ.σ.: μεγάλωσε στο νησί, όπου ο πατέρας του υπηρέτησε ως νομάρχης στο Λασίθι και στο Ηράκλειο) και ζούσαμε στην Κηφισιά. Είχαμε μεγάλο έρωτα με τη ΧΑΝ, στα γήπεδα της οποίας ξημεροβραδιαζόμαστε. Μια συζήτηση, όμως, με τον πατέρα μου με ταρακούνησε και άρχισα, κάπως καθυστερημένα, στα 16, να σοβαρεύομαι και να μελετώ. Με στόχο τη Νομική». Πρόσωπα που τον συναναστρέφονται χρόνια, προσωπικοί του φίλοι, περιγράφουν έναν άνθρωπο που χαλαρώνει με το περπάτημα – αργά τα βράδια στους δρόμους της Κηφισιάς, ενίοτε συζητώντας για τα κτίρια-τοπόσημά της και την ιστορία τους. Οι ιστορίες από το παρελθόν είναι γενικώς το καλύτερό του, ιδίως αυτές με πρωταγωνιστή τον Ευάγγελο Αβέρωφ – η δημοφιλέστερη εξ αυτών θέλει τον εκλιπόντα πολιτικό να μετρά τρεις ηλικίες του ανθρώπου, τη νεανική, την ώριμη και την «είσαι μια χαρά» όταν όλοι περιμένουν να σε δουν ερείπιο… Οι ίδιοι άνθρωποι περιγράφουν αναπάντεχα τον Κώστα Τασούλα ως «ερωτευμένο ακόμη με τη γυναίκα του», όπως προκύπτει από τις «αντρικές» συζητήσεις μαζί του, διαπίστωση που αναμφισβήτητα κολακεύει τη σύζυγό του, Φανή Σταθοπούλου – έχουν δυο παιδιά, έναν γιο και μια κόρη. Το γνώρισμα που τον χαρακτηρίζει είναι, ωστόσο, η αγάπη του για τα ευφυολογήματα, ενώ πολλοί μιλούν και για το «φλεγματικό του χιούμορ». Στη διαδικασία για την εκλογή γενικού γραμματέα της ΚΟ της Νέας Δημοκρατίας, κατά την οποία έλαβε 82 ψήφους, με πέντε λευκά και δύο άκυρα, ο ίδιος αποφόρτισε την ατμόσφαιρα αυτοσαρκαζόμενος, εν μέσω χειροκροτημάτων: «Όπως μου έχει πει ο μικροβιολόγος βουλευτής Τσιάρας, κάθε υγιής οργανισμός έχει και τα λευκά του». Προσφάτως, σε σύντομη συνομιλία που είχε με τους δημοσιογράφους, έλεγε χαμογελώντας ότι υπάρχει και ένας γιατρός Κώστας Τασούλας στα Γιάννενα – απλή συνωνυμία. Την οποία όμως πολλοί Γιαννιώτες μπερδεύουν, ζητούν από τον βουλευτή ιατρικές εξετάσεις και από τον γιατρό διορισμούς και σβήσιμο κλήσεων.

Δύο εύστοχες ατάκες

Οι ατάκες του και οι παρεμβάσεις του στη Βουλή είναι αμίμητες και έχουν γράψει ιστορία. Δύο είναι χαρακτηριστικές: Ο Αλέξης Τσίπρας τον ευχαρίστησε για τη διόρθωση γλωσσικού ατοπήματός του, κατά τη διάρκεια ομιλίας του ως προς τον τρόπο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. «Υπάρχουν πολλοί που ευλόγως λένε ότι αυτό μπορεί να προκαλέσει, στον βαθμό που επισυμβεί, μια αλλοίωση του ίδιου του πολιτεύματος. Να έχουμε μια προεδρική κατολίσθηση του προεδρικού μας συστήματος». «Διολίσθηση, όχι κατολίσθηση…». «Διολίσθηση, ότι θέλετε. Να με διορθώνετε σε αυτά, κ. Τασούλα. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που σας έχω να με διορθώνετε, σας ευχαριστώ θερμά». Τα κοινοβουλευτικά πρακτικά του 2018 κρύβουν το πλέον θανατηφόρο σχόλιο Τασούλα, κατά τη διάρκεια ομιλίας του τότε αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, όταν ο τελευταίος θέλησε να κάνει σχόλιο για κυβερνήσεις του παρελθόντος, οι οποίες μετέρχονταν αντιδημοκρατικών μεθόδων. Το πρόβλημα ήταν ότι επιχείρησε να οικειοποιηθεί ρήση ενός διάσημου πολιτικού ανδρός.

Παπαγγελόπουλος: «Θυμάμαι ότι ο πατέρας μου, που ήταν αξιωματικός της Αστυνομίας, μου έλεγε ότι στα δημοκρατικά πολιτεύματα ο μόνος που χτυπά την πόρτα σου τα ξημερώματα είναι ο γαλατάς».

Τασούλας: «Ο Τσώρτσιλ ήταν ο πατέρας σας;».

Η Αμάλ, τα Γλυπτά και η διεκδίκηση

Ο Τασούλας ως υπουργός Πολιτισμού ήταν εκείνος ο οποίος αποφάσισε να ασχοληθεί εκ νέου με την υπόθεση των Γλυπτών του Παρθενώνα και ανέθεσε στο κορυφαίο νομικό γραφείο των Ρόμπερτσον και Πάλμερ να διερευνήσουν τις πιθανές νομικές λύσεις, έχοντας στην ομάδα τους την Αμάλ Κλούνεϊ. Ως εκ τούτου ακολούθησε και η επίσκεψη της Αμάλ στην Αθήνα, που προκάλεσε… πανζουρλισμό! Σύμφωνα με τον κ. Τασούλα, το θέμα της επανένωσης και επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα τέθηκε από τη χώρα μας ενώπιον της UNESCO και πρόσφατη απόφαση του Παγκόσμιου αυτού Οργανισμού καλεί το Ηνωμένο Βασίλειο να προσέλθει στη διαδικασία της διαμεσολάβησης που είχε ζητήσει η Ελλάδα. «Πρόκειται για μια σταθερή και διαχρονική διεκδίκηση της χώρας μας», είχε δηλώσει τότε, «για την οποία οφείλουμε με πίστη, αισιοδοξία και σοβαρότητα να κάνουμε το παν», σημειώνοντας ότι «κάθε πρόταση, κάθε ιδέα, κάθε υποστήριξη, όταν μάλιστα προέρχεται από διεθνείς προσωπικότητες, στο μεγάλο αυτό ζήτημα είναι καλοδεχούμενη».

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο που κυκλοφόρησε το Σάββατο 13/06