Στους λόγους για τους οποίους χαρακτηρίζονται δύσκολοι οι επόμενοι μήνες στα ελληνοτουρκικά αναφέρεται, σε συνέντευξή του στο «Π», ο βουλευτής Βόρειου Τομέα Αθηνών της ΝΔ, Γιώργος Κουμουτσάκος. Παράλληλα, για πρώτη φορά αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο η χώρα μας να θέσει «βέτο» στην περίπτωση που τα ανταλλάγματα που θα ζητήσει ο Ταγίπ Ερντογάν, για να αλλάξει την αρνητική του ψήφο για την ένταξη των δύο σκανδιναβικών χωρών στο ΝΑΤΟ, επηρεάζουν τα ελληνικά συμφέροντα.«Έχουν και άλλοι το δικαίωμα να πουν “όχι” στους εκβιασμούς της Τουρκίας, στην περίπτωση που απαιτήσει κέρδη σε βάρος των συμφερόντων άλλων κρατών-μελών. Και ο νοών νοείτω», είπε ο κ. Κουμουτσάκος.

Συμμερίζεστε τις απόψεις που υποστηρίζουν πως θα έχουμε ένα «θερμό» καλοκαίρι, με υβριδικές απειλές από την Τουρκία;

Τουλάχιστον 4+1 λόγοι δείχνουν δύσκολους επόμενους μήνες.

1.Η εσωτερική κατάσταση στην Τουρκία. Η τουρκική οικονομία βρίσκεται σε δίνη. Ο πρόεδρος Ερντογάν δεν μπορεί να αναστηλώσει την εικόνα του με κινήσεις στο εσωτερικό. Ωθούμενος και από τον εθνικιστή συνοδοιπόρο του, Μπαχτσελί, θα αναζητήσει την τόνωση της τουρκικής «περηφάνιας».

2. Η σκλήρυνση των τουρκικών θέσεων με διεύρυνση της «διαπραγματευτικής ύλης» έναντι του Ελληνισμού. Συνδέθηκε το τουρκικό αίτημα για αποστρατικοποίηση με την αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας σε νησιά μας. Επίσης στο Κυπριακό η Άγκυρα προβάλλει την απαράδεκτη «λύση των δύο κρατών».

3. Ο εκλογικός χρονισμός σε Ελλάδα, Κύπρο και Τουρκία. Το 2023 είναι και για τις τρεις χώρες εκλογικό έτος. Η συγκυρία αυτή δυσχεραίνει κατά το προεκλογικό 2022 τη δυνατότητα μετριοπαθών κινήσεων στη διπλωματική σκακιέρα. Την ευθύνη έχει η τουρκική πλευρά.

4.Το μεταναστευτικό. Το τελευταίο διάστημα, πέραν των επαναλαμβανόμενων τουρκικών συκοφαντιών κατά της Ελλάδας περί επαναπροωθήσεων, παρατηρείται επανεκκίνηση παράνομων μεταναστευτικών ροών.

Σε αυτά προσθέστε τον εκνευρισμό που προκαλεί η καλά σχεδιασμένη αποτρεπτική, διπλωματική και επιχειρησιακή πολιτική της Ελλάδας.

Εκτιμάτε πως είναι πιθανή μια επιστροφή στο 2020;

Ο ορθολογισμός λέει όχι. Όμως η μέθη ισχύος, αυταρχισμού και υπεροψίας που έχει «συνεπάρει» τον Ερντογάν μπορεί να οδηγήσει σε μη ορθολογικές, «φορτισμένες» αποφάσεις κλιμάκωσης. Σε κάθε περίπτωση, η στάση υπευθυνότητας είναι εμείς να είμαστε προετοιμασμένοι και για το δύσκολο σενάριο.

Γιατί πιστεύετε πως η Τουρκία επανήλθε με ακόμη πιο έντονο τρόπο στη στρατηγική του αναθεωρητισμού, την οποία ουσιαστικά ποτέ δεν είχε εγκαταλείψει;

Ακριβώς για αυτόν τον λόγο. Γιατί ποτέ δεν την είχε εγκαταλείψει.

Η Τουρκία από τη δεκαετία του ’70 και επί 50 χρόνια έχει και εφαρμόζει αναθεωρητική στρατηγική αμφισβήτησης του «status quo» και προσπάθειας ανατροπής του. Οι εντονότερες προκλήσεις του τελευταίου καιρού είναι η τακτική έκφραση αυτής της στρατηγικής μισού αιώνα. Επίσης θεωρεί ότι η ουκρανική κρίση ανεβάζει τη γεωστρατιγική μετοχή της και εκτιμά ότι στην «αναμπουμπούλα» θα μπορέσει κάτι να κερδίσει. Ορισμένους επιπλέον λόγους για αυτήν τη συμπεριφορά σάς ανέφερα στην πρώτη απάντησή μου.

Η επιτυχημένη επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και η γενικότερη ενίσχυση των συμμαχιών που προωθεί η κυβέρνηση, αλλάζοντας τους συσχετισμούς στην Ανατολική Μεσόγειο, εκτιμάτε πως μπορεί να αποτελέσουν έναν αποτρεπτικό παράγοντα στα σχέδια της Άγκυρας;

Αναμφισβήτητα η επιτυχής, ιστορική επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ δυνάμωσε ακόμα περισσότερο το ήδη πυκνό και στέρεο «δίκτυ διπλωματικής αποτροπής» που έχει «υφάνει» η ελληνική εξωτερική πολιτική στους διάφορους διεθνείς οργανισμούς και με τις διμερείς και τριμερείς συνεργασίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό μαζί με την ενίσχυση και τον εκσυγχρονισμό των αμυντικών δυνατοτήτων της πατρίδας είναι εγγύηση ασφάλειας, σταθερότητας και υπηρέτησης των εθνικών συμφερόντων.

Ο Ταγίπ Ερντογάν δείχνει να «παζαρεύει» την ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ, βάζοντας στο τραπέζι μια σειρά από αιτήματα. Πιστεύετε πως τα αποτελέσματα της Συνόδου της Ευρωατλαντικής Συμμαχίας στα τέλη του μήνα μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις;

Η Σουηδία και η Φιλανδία πρέπει να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα υπάρχει όριο στα «κέρδη» στα οποία μπορεί να προσβλέπει ο τουρκικός εκβιασμός προς την Ατλαντική Συμμαχία. Και αυτό το όριο δεν είναι άλλο από τα συμφέροντα των άλλων συμμάχων και –προφανώς– της Ελλάδας. Σε ό,τι «επιθυμεί» να κερδίσει η Τουρκία από τη Συμμαχία, θα πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη όλων των άλλων κρατών-μελών. Δεν θα εκβιάζει τους πάντες. Να το θυμούνται αυτό στην Άγκυρα. Έχουν και άλλοι το δικαίωμα να πουν «όχι» στους εκβιασμούς της, στην περίπτωση που απαιτήσει κέρδη σε βάρος των συμφερόντων άλλων κρατών-μελών. Και ο νοών νοείτω.

 

Συνέντευξη στον Σωτήρη Σταθόπουλο 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

Προβολές: 72