Ο Δημήτρης Οικονόμου είναι από τα νέα πρόσωπα των κομματικών επάλξεων. Δίνει τη δική του οπτική για τις μετεκλογικές συνεργασίες, δηλώνοντας κατηγορηματικά πως «συνεργασία για μας είναι η προώθηση κοινών πολιτικών επιδιώξεων και στόχων και όχι μια κυνική μοιρασιά θέσεων και τίτλων,με σκοπό τη διαχείριση δημόσιας εξουσίας και χρήματος». Στο ερώτημα «πόσο κοντά είναι το ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ;», ο κ. Οικονόμου «απαντά» με…ερώτηση προς την Κουμουνδούρου.

Υπάρχουν περιθώρια μετεκλογικής συνεργασίας με τη ΝΔ και κάτω από ποιες προϋποθέσεις;

Για το ΠΑΣΟΚ, ο μετεκλογικός μας ρόλος θα καθοριστεί από την εντολή του ελληνικού λαού. Είμαστε έτοιμοι για τα όποια καθήκοντα μας ανατεθούν, είτε κυβερνητικά, είτε αντιπολιτευτικά. Είναι κοινό μυστικό ότι χρειαζόμαστε και μπορούμε και πολύ καλύτερη κυβέρνηση και πολύ καλύτερη αντιπολίτευση, και προσπαθούμε για ένα εκλογικό αποτέλεσμα το οποίο θα τις διασφαλίσει. Όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουμε ότι η ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ θα διευκολύνει αυτή την εξέλιξη. Στο ίδιο πάντα πλαίσιο, βλέπουμε και τις συνεργασίες μας με άλλα κόμματα, είτε κυβερνητικές είτε αντιπολιτευτικές. Συνεργασία για μας είναι η προώθηση κοινών πολιτικών επιδιώξεων και στόχων και όχι μια κυνική μοιρασιά θέσεων και τίτλων, ένα –μη πολιτικό τελικά– αλισβερίσι, με σκοπό τη διαχείριση δημόσιας εξουσίας και χρήματος.

Τελικά, πόσο κοντά είστε με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, πράγματι, εμφανίζεται να επιδιώκει μια μετακίνησή του από την Αριστερά στην Κεντροαριστερά. Είναι αυτή η κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ διατηρήσιμη; Είναι τα κίνητρα της ηγεσίας του πολιτικά ή στυγνά ψηφοθηρικά ή και απλώς ιδιοτελή; Ας απαντήσουν οι ίδιοι. Δεν θα υποκύψω στον πειρασμό να δημοσιοποιήσω τις δικές μου απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, μετατρέποντάς τες σε «δίκη προθέσεων». Αυτό δεν σημαίνει ότι διαγράφονται από την μνήμη μας έργα και ημέρες, πρόσφατες και παλιότερες. Δεν θέλουμε να είμαστε πολιτικοί εισαγγελείς, ούτε όμως και αμνήμονες πολίτες.

Στην υπόθεση των υποκλοπών, η Εξεταστική είναι έτοιμη να «ρίξει αυλαία» και απαντήσεις δεν έχουν δοθεί. Μήπως ήρθε η στιγμή ο κ. Ανδρουλάκης να πάει στην ΕΥΠ και να μάθουμε όλοι τους λόγους της παρακολούθησης;

Η μη δημοσιοποίηση των λόγων της παρακολούθησης βαρύνει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό προσωπικά, και όχι τον Νίκο Ανδρουλάκη, επειδή δεν «περνάει για υπόθεσή του από την ασφάλεια»… συγνώμη, από την ΕΥΠ. Από τη μία του ζητάνε να παρανομήσει σε νόμο που η σημερινή κυβέρνηση έφερε για ψήφιση στη Βουλή και από την άλλη του ζητάνε τον λόγο επειδή το αρνείται. Αιδώς Αργείοι!

Κατά τα άλλα, αν η Εξεταστική δεν μας διαφωτίσει, την πρώτη ευθύνη φέρει η οδηγία της κυβέρνησης σε στελέχη της να μην αποκαλύπτουν όσα γνωρίζουν, επικαλούμενα τον απόρρητο χαρακτήρα τους. Ευθύνη,βέβαια, φέρει και η πλειοψηφία της Επιτροπής, οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι ανέχονται τον εμπαιγμό τους. Βεβαίως είναι η κυβέρνηση, και όχι η Βουλή και επιτροπές της, η οποία οφείλει τον εντοπισμό, την αποκάλυψη και την παραπομπή στη Δικαιοσύνη των εγκληματιών που επιχείρησαν να «φυτέψουν» το Predator στο τηλέφωνο του Νίκου Ανδρουλάκη. Αν όλα αυτά δεν είναι εκτροχιασμός από τη δημοκρατική ομαλότητα, τότε τι είναι;

Η εικόνα των δημοσκοπήσεων και η αγωνία των πολιτών φαίνεται ότι οδηγούν τους Έλληνες πιο κοντά στην κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ,έχοντας μπει σε φάση επανεκκίνησης,δείχνει να «κολλάει». Θεωρείτε ότι αυτό είναι συνέπεια του δικομματισμού;

Το βέβαιο είναι ότι στη Θεσσαλονίκη ο κ. Μητσοτάκης πρότεινε στον κ. Τσίπρα να αλλάξουν από κοινού τον εκλογικό νόμο. Στην πραγματικότητα, εκτόξευσε την πρώτη, ευθεία απειλή κατά του ΠΑΣΟΚ: Ή με αποδέχεστε ως πρωθυπουργό μετεκλογικά ή ψηφίζω νόμο με τον οποίο σε δεύτερες εκλογές σάς συμπιέζω μέχρις εξαφάνισης. Ακολούθησαν οι «δημοσκοπήσεις τηλεοπτικής κατανάλωσης». Και ενδέχεται να ακολουθήσουν και άλλα. Φυσικά, αυτός ο παραπολιτικός παροξυσμός είχε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Η απάντησή μας στους εκβιασμούς αυτούς είναι «μόνον αυτά έχεις;» και οι εντατικότερες προσπάθειές μας για λύσεις σε προβλήματα που οδηγούν την ελληνική κοινωνία από τα κακό στο χειρότερο. Έτσι σκοπεύουμε να ενισχύσουμε τη διαπιστωμένη αύξηση της απήχησής μας τα τελευταία χρόνια, επί των ημερών της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά μέχρι και την εποχή του Νίκου Ανδρουλάκη. Την επιστροφή των πολλών και αδύναμων στο σπίτι τους, στο ΠΑΣΟΚ. Αυτό το ρεύμα είναι αδύνατον να ανακοπεί από τις «μυλόπετρες του δικομματισμού»!

Εκτιμάτε ότι το φάντασμα της Ακροδεξιάς μπορεί να απειλήσει και πάλι την Ελλάδα;

Μα είναι ήδη εδώ! Δεν αναφέρομαι –μόνο ή κυρίως– σε κομματικά σχήματα, παλιά και νέα, στον χώρο της Δεξιάς. Η σκέψη μου είναι σε κόμματα, δημοκρατικά κατά καταστατική δήλωσή τους, τα οποία ανέχονται καταρράκωση της ισονομίας, της ισηγορίας και της ισοπολιτείας και άλλων ευεργετικών δημοκρατικών εγγυήσεων, ακόμα και συνταγματικά κατοχυρωμένων. Όλες αυτές οι εκπτώσεις υποδαυλίζουν τη διάδοση οπισθοδρομικών έως και σκοταδιστικών θέσεων, όπως «για όλα φταίνε οι μετανάστες», «οι μειοψηφίες και τα δικαιώματά τους απειλούν την κανονικότητα» και άλλα παρόμοια. Ας εντοπίσουμε λοιπόν τις ευθύνες μας για αυτή την έκπτωση όσοι θέλουμε να είμαστε δημοκράτες και ας προτάξουμε ως πολιτικό έργο την αποκατάστασή της.

 

Συνέντευξη στον Αντώνη Ι. Αντωνόπουλο

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 121