«Η κοινωνία απαιτεί αλήθειες χωρίς υποκρισία και υπεκφυγές», δηλώνει ο Γιώργος Κουμουτσάκος για την τραγωδία των Τεμπών, επισημαίνοντας πως το εφιαλτικό δυστύχημα είναι μια τομή οδύνης στον χρόνο και ορίζει επώδυνα ένα «πριν» και ένα «μετά». «Η “γενιά των τρένων” διαμορφώνει νέα κοινωνικά δεδομένα», σημειώνει με νόημα.

Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών κυριαρχεί στην πολιτική αντιπαράθεση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Για το θέμα αυτό μίλησε πρόσφατα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας στο Mega, καταλογίζοντας ευθύνες στην κυβέρνηση. Τι απαντάτε;

Κατ’ αρχάς πρέπει να σας πω ότι μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ότι ο κ. Τσίπρας ουσιαστικά «άδειασε» τον κ. Σπίρτζη. Σε αντίθεση με εκείνον, που είχε δηλώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία ευθύνη για την κατάσταση των σιδηροδρόμων, αναγνώρισε ότι το κόμμα του φέρει την ευθύνη που του αναλογεί.

Οι πολίτες όμως περίμεναν από τον κ. Τσίπρα, που έχει κυβερνήσει, εκτός από το να ασκήσει κριτική, να προβεί με γενναιότητα και εντιμότητα στη δέουσα και απαιτούμενη υπό το βάρος των περιστάσεων αυτοκριτική. Αντίθετα επέλεξε, για μια ακόμη φορά, να κινηθεί στο μονοπάτι τού χθες επαναλαμβάνοντας μεγάλα, κενά περιεχομένου λόγια περί ευθύνης, χωρίς καμία απάντηση για τις επτά παρατάσεις- καθυστερήσεις της επίμαχης σύμβασης 717 στη διάρκεια της θητείας του.

Εμφάνισε,όμως, συγκεκριμένα έγγραφα και στοιχεία για το ποσοστό της ολοκλήρωσης…

Εμφάνισε στοιχεία για ένα ποσοστό δήθεν ολοκλήρωσης 68% συγχέοντας, είτε σκόπιμα είτε από άγνοια, πληρωμές με συστήματα που δήθεν λειτουργούσαν. Όμως, είναι γνωστό ότι μέχρι το 2017 είχε παραδοθεί μόλις το 32% του φυσικού αντικειμένου, μεγάλο μέρος του οποίου στη συνέχεια έπρεπε να αντικατασταθεί. Ενώ από εκεί και μέχρι το 2019 δεν κινήθηκε απολύτως τίποτα. Παρότι επιχείρησε μια «βουτιά» πολλές δεκαετίες πίσω για να μιλήσει για το Κράτος, δεν είπε ούτε κουβέντα για την ανάγκη αξιολόγησης στο Δημόσιο και την επιβεβλημένη ρήξη με λογικές ασυδοσίας και παλαιοσυνδικαλισμού, που επιχειρούν να κρατήσουν το ελληνικό Κράτος δέσμιο των χειρότερων εποχών του.

Η κοινωνία απαιτεί αλήθειες χωρίς υποκρισία και υπεκφυγές. Και αυτό ο κ. Τσίπρας για άλλη μια φορά δεν τόλμησε να το κάνει…

Όλα δείχνουν πως απομένει πλέον λίγο διάστημα μέχρι να προκηρυχθούν οι εκλογές, πιθανότατα στα τέλη Μαΐου. Πιστεύετε πως η ΝΔ μπορεί να αλλάξει το κλίμα θυμού που επικρατεί στην κοινωνία εξαιτίας του δυστυχήματος και πώς; 

Η τραγική απώλεια τόσων νέων ανθρώπων δικαιολογεί τον πόνο, που γίνεται θυμός και οργή.Το εφιαλτικό δυστύχημα στα Τέμπη είναι μια τομή οδύνης στον χρόνο. Ορίζει επώδυνα ένα «πριν» και ένα «μετά». Η «γενιά των τρένων» διαμορφώνει νέα κοινωνικά δεδομένα. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, στους μήνες που απομένουν μέχρι την κορυφαία ώρα του πολίτη, η κυβέρνηση οφείλει να κινηθεί με γνώμονα τρεις λέξεις: ενσυναίσθηση, αποτελεσματικότητα και, κυρίως, απονομή δικαιοσύνης με καταλογισμό ευθυνών όπου και σε όποιον ανήκουν. Το πράττει. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι σύντομα θα ξεκινήσει η σταδιακή επούλωση του
τραύματος. Του εντός μας πένθους. Τότε θα επανέλθει στην ουσία του και το πραγματικό δίλημμα της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης:

Σταθερότητα και στιβαρή διακυβέρνηση ή κυβερνητική αστάθεια και αβεβαιότητα;Μπροστά ή πίσω;

Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια της αβεβαιότητας. Ούτε της επιστροφής στο παρελθόν, στα έργα και στις ημέρες μιας ασυνάρτητης Αριστεράς. Θα κερδίσουμε καθαρά τις εκλογές, κα Καραβοκύρη.

Δηλαδή, πιστεύετε ότι η ΝΔ έχει ακόμα βάσιμες πιθανότητες να κερδίσει την αυτοδυναμία στις δεύτερες κάλπες;

Επαναλαμβάνω ότι, παρά την παρούσα δυσχερή συγκυρία, πιστεύω πως θα κερδίσουμε καθαρά τις εκλογές. Στο πλαίσιο αυτό, η αυτοδυναμία στη δεύτερη κάλπη είναι ένας δύσκολος μεν αλλά και διεκδικήσιμος, εφικτός στόχος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταλογίζει στην κυβέρνηση «επικοινωνιακή» διαχείριση της τραγωδίας αλλά και επιχείρηση συμψηφισμού των ευθυνών. Τι απαντάτε;

Την ώρα μιας τραγωδίας είναι αδιανόητο να επικρατεί μια, κατώτερη των στιγμών, σπουδή επικοινωνίας.

Δηλαδή δεν μπορεί να επιλέγεται ως απάντηση –σε τέτοιες στιγμές οδύνης και συντριβής– η υπό τον κ. Τσίπρα, αλήστου μνήμης, «κυβερνητική σύσκεψη» για το Μάτι υπό τους προβολείς των τηλεοπτικών καμερών.

Οι πολίτες πλέον είναι πολύ καχύποπτοι μπροστά σε τέτοιες εικόνες και επικοινωνιακές πρακτικές.

Αντίθετα με αυτά τα προηγούμενα, που θέλουμε όλοι να ξεχάσουμε, η στάση της κυβέρνησης μπροστά στο δέος της τραγωδίας των Τεμπών υπήρξε ουσιαστική: άμεση παραίτηση του αρμόδιου υπουργού, προτροπή του πρωθυπουργού για ταχύτατη δράση της Δικαιοσύνης, ανακοίνωση πρακτικών βημάτων αποκατάστασης της ασφαλούς λειτουργίας των σιδηροδρόμων, σύσταση τεχνικής υπερκομματικής επιτροπής διερεύνησης, κοινοβουλευτική συζήτηση και, πάνω απ’ όλα, ανάληψη της αναλογούσας πολιτικής ευθύνης και έκφραση συγγνώμης από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Συμπέρασμα:

Η κριτική και οι κατηγορίες του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν υπόσταση. Είναι κενές περιεχομένου, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βαρύ παρελθόν και γιατί η κυβέρνηση στάθηκε όπως άρμοζε στο ύψος των πολύ δύσκολων στιγμών, που συγκλόνισαν την Ελλάδα.

Υπονοείτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να «εργαλειοποιήσει» την οργή των πολιτών και να καρπωθεί πολιτικά οφέλη, λίγο πριν από τις εκλογές;

Μα γιατί εκπλήσσεστε; Αυτό ξέρει και αυτό επιχειρεί και τώρα να κάνει.

Πώς κρίνετε την απόφαση του πρώην υπουργού, Κώστα Καραμανλή, να αναλάβει την πολιτική ευθύνη και να παραιτηθεί;

Ήταν μια σωστή, γενναία απόφαση επιβεβλημένη από τα τραγικά γεγονότα. Εκείνη η στάση έτυχε γενικής αναγνώρισης.

Μήπως το τραγικό δυστύχημα ξεχείλισε την οργή της κοινωνίας,επειδή προστέθηκε σε μια σειρά άλλων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, όπως για παράδειγμα η ακρίβεια;

Η κοινωνία, οι πολίτες, πιέζονται συνεχώς από την εποχή της οικονομικής κρίσης του 2010. Δεκατρία χρόνια είναι πολλά. Οι αντοχές έχουν εξασθενίσει.

Όμως, κάθε καλόπιστος πολίτης βλέπει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αν και κλήθηκε να αντιμετωπίσει αλλεπάλληλες μεγάλες και πρωτόγνωρες εξωγενείς κρίσεις, όχι μόνον κράτησε την Ελλάδα όρθια, αλλά προχώρησε σε ουσιαστικά μεταρρυθμιστικά βήματα προόδου με ανοικτή οικονομία και προστατευμένη κοινωνία.

Ο αγώνας μας με τα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών, καθώς και με τις βαθιά ριζωμένες παθογένειες του ελληνικού κράτους, συνεχίζεται και θα συνεχιστεί μέχρι την τελευταία μέρα της θητείας μας. Θα κριθούμε από τον λαό και πιστεύω ότι θα νικήσουμε στις εκλογές.

Οι αντίπαλοί μας δεν είναι εναλλακτική λύση. Είναι συνταγή οπισθοδρόμησης.

Εκτιμάτε πως μια μερίδα ψηφοφόρων θα στραφεί σε αντισυστημικά κόμματα ή θα απέχει από τις εκλογές, εξαιτίας της τραγωδίας των Τεμπών;

Δεν το αποκλείω. Η συγκυρία ευνοεί τέτοιες συμπεριφορές. Οφείλουμε λοιπόν ως εκφραστές και μέλη της πολιτικής τάξης να σπεύσουμε. Να σπεύσουμε για να μη γίνει το τραύμα εμπιστοσύνης των πολιτών, ειδικά της νέας γενιάς, βαθύ και αθεράπευτο. Να μη γίνει η σημερινή απόσταση αγεφύρωτο χάσμα με μόνον κερδισμένο τα καραδοκούν τα άκρα, την αδιαφορία και την αποστροφή από την πολιτική ως θεμελιώδη δημοκρατική λειτουργία.

Μπορούμε, έχουμε ακόμα χρόνο –λίγο, όχι πολύ– να «χτίσουμε αναχώματα» αναστροφής της ροής προς τα άκρα, την αδιαφορία και την επικίνδυνη μοιρολατρία τού «όλοι ίδιοι είναι». Τα πολιτικά αναχώματα αυτά σας τα ανέφερα ήδη: Ενσυναίσθηση με συμπεριφορές σεμνότητας και μετριοπάθειας.Αποτελεσματικότητα δράσης και σύγκρουση με τις χρονίζουσες παθογένειες.Ταχεία απονομή δικαιοσύνης σε όποιους υπευθύνους.

Πόσο εφικτό είναι,όμως, να διορθωθούν παθογένειες ετών μέσα σε λίγους μήνες;

Πράγματι, η πλήρης θεραπεία θέλει χρόνο που δεν υπάρχει.Υπάρχει,όμως, χρόνος για ακόμα πιο εντατική προσπάθεια και για δραστικές παρεμβάσεις και τομές, με πρώτη την ενίσχυση και την επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης και της αξιοκρατίας.

Ως βουλευτής και σύντομα και πάλι υποψήφιος στον Βόρειο Τομέα της Αθήνας, επικοινωνείτε σίγουρα με τους πολίτες. Τι σας λένε; Τι τους απασχολεί;

Η ακρίβεια, η ανεργία, η ασφάλεια και τα εθνικά θέματα είναι τα προβλήματα που τους απασχολούν, όπως όλους τους Έλληνες. Εμείς, λοιπόν, οφείλουμε να τους πείσουμε με ειλικρίνεια, ακόμα κι όταν αυτή είναι δύσκολη. Γι’ αυτό και οι προτάσεις μας πρέπει να είναι εφικτές και εφαρμόσιμες για την Ελλάδα της επόμενης μέρας, χωρίς ακρότητες και διχαστική πόλωση.

 

Συνέντευξη στην Άννα Καραβοκύρη

φωτό: Κώστας Πρόφης

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

Προβολές: 116