«Ξέρουμε καλά ότι δεν απαιτείται μόνο επιλογή ηγεσίας, πρέπει να αποφασίσουμε για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ και τη νέα πολιτική του πρόταση», παραδέχεται ο Πάνος Ρήγας, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Πρέπει «να συσπειρώσουμε από τη ριζοσπαστική Αριστερά μέχρι το προοδευτικό Κέντρο», με στόχο «τη διαμόρφωση μιας σύγχρονης προοδευτικής πρότασης πλειοψηφικής διακυβέρνησης», επισημαίνει ο πρώην υπουργός.

Στην τελική ευθεία προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να μην πορεύεται συντεταγμένος σ’ αυτή την αναμέτρηση και χωρίς συμμάχους. Ποια η γνώμη σας; Τι μπορεί να προσμένει ο ΣΥΡΙΖΑ από τις συγκεκριμένες κάλπες; 

Η εσωκομματική αναμέτρηση στον ΣΥΡΙΖΑ για ανάδειξη νέας ηγεσίας, σε συνδυασμό με την ιδιαίτερα μεγάλη καθυστέρηση να υπάρξει ανακοίνωση για τα ονόματα των υποψήφιων δημάρχων και περιφερειαρχών, δημιουργεί προβλήματα και είναι απόδειξη των αδυναμιών μας. Μας δημιούργησε προβλήματα χρόνου και προετοιμασίας, όμως γρήγορα βρίσκουμε τον βηματισμό μας και προχωράμε.

Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση χρειάζονται μικρές και μεγάλες συγκρούσεις με κατεστημένες λογικές ή συμφέροντα που κρατούν τις πόλεις και τις περιφέρειες εγκλωβισμένες. Χρειάζεται διεκδίκηση και χειραφέτηση από την κεντρική εξουσία για να ανασάνει. Χρειάζεται ενεργή συμμετοχή των πολιτών, γι’ αυτό χρειάζεται σχέδιο ισόρροπης ανάπτυξης.

Τα ψηφοδέλτια που ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει εκπέμπουν αυτό το μήνυμα και ταυτόχρονα διαμορφώθηκαν συγκλίσεις και συμμαχίες που μπορούν να δώσουν προοδευτική και δημοκρατική κατεύθυνση.

Εκτός από την Τοπική Αυτοδιοίκηση,και στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να χωλαίνει. Μήπως η διαδικασία εκλογής νέου προέδρου έχει καλύψει τις όποιες άλλες πολιτικές δραστηριότητες; 

Ήμασταν υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε με ταχύτητα για να ανταποκριθούμε στις ανάγκες της κοινωνίας. Ξέρουμε καλά ότι δεν απαιτείται μόνο επιλογή ηγεσίας, αλλά πρέπει να αποφασίσουμε για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ και τη νέα πολιτική του πρόταση. Είναι θετικό ότι οι υποψήφιοι και πολλά στελέχη θέτουν αυτά τα ζητήματα και έχει αρχίσει μια ποιοτική συζήτηση για αλλαγές.

Ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ όλη αυτήν τη δύσκολη περίοδο για την ελληνική κοινωνία,με τα συλλογικά του όργανα, τα μέλη, τα στελέχη του, την Κοινοβουλευτική Ομάδα και τον Σωκράτη Φάμελλο, ήταν δίπλα στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.

Τελικά, όποιος εκλεγεί πρόεδρος θα μπορέσει να αναπληρώσει τον Αλέξη Τσίπρα–που ταυτίστηκε με την εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνώσα Αριστερά–, να κρατήσει ενωμένη την παράταξη και να διεκδικήσει ξανά τη διακυβέρνηση; 

Η μεγάλη κληρονομιά του Αλέξη Τσίπρα στο κόμμα είναι η επιτυχία του να πείσει,να συσπειρώσει και να εμπνεύσει στον ΣΥΡΙΖΑ ένα μεγάλο εύρος πολιτών,αριστερών και προοδευτικών διαφορετικών καταγωγών. Αυτό που αναφέρεται στη διακήρυξή μας του 2019, ότι θέλουμε να συσπειρώσουμε από τη ριζοσπαστική Αριστερά μέχρι το προοδευτικό Κέντρο, δεν σταμάτησε να συμβαίνει υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει να δώσει πάρα πολλά και στην Αριστερά και στο κόμμα μας και στην Ελλάδα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει κόμμα εναλλακτικής διακυβέρνησης. Δεν πρέπει να διολισθήσει ούτε σε κόμμα διαμαρτυρίας ούτε ιδεολογικά σε θέσεις μιας δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το αποτέλεσμα των εκλογών βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι.Πρέπει να αποτελέσει τον καταλύτη, ώστε να υπάρξει σύνθεση και υπέρβαση στον προοδευτικό, σοσιαλιστικό, αριστερό και δημοκρατικό χώρο για τη διαμόρφωση μιας σύγχρονης προοδευτικής πρότασης πλειοψηφικής διακυβέρνησης.Χρειαζόμαστε, λοιπόν, προγραμματικές θέσεις που θα είναι σαφείς και δεν θα υπηρετούν όλους και κανέναν.

Στις νέες εξελίξεις, οι υποψήφιοι-ες πρόεδροι δεν καλούνται να υπερασπίζονται απλώς τις κατακτήσεις τού χθες, αλλά να ανοίξουν τον δρόμο στις νέες αντιθέσεις που έχουν γεννηθεί.

Ποια θεωρείτε κυρίαρχα και κομβικής πολιτικής σημασίας θέματα,τα οποία θα πρέπει να προτάξει ο ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά την εκλογή νέου προέδρου;  

Βασικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να παραμείνει η πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα και η ανατροπή του συστήματος εξουσίας που επιβιώνει με το ρουσφέτι και τις εξυπηρετήσεις, αλλά ταυτόχρονα αυξάνει τις ανισότητες μέσα στην ελληνική κοινωνία.

Η πολιτική του κ. Μητσοτάκη δεν είναι μονόδρομος.Δύο μήνες μετά τις εκλογές, υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στη χώρα μας, από τις πυρκαγιές, την ασφάλεια, την εργασιακή εκμετάλλευση μέχρι την ακρίβεια, και απαιτούνται μεγάλες αλλαγές και τομές που η κυβέρνηση εδώ και τέσσερα χρόνια δεν μπόρεσε και δεν ήθελε να τις κάνει.

Οφείλουμε να είμαστε ο πολιτικός φορέας της κοινωνικής δικαιοσύνης, της προόδου και των δημοκρατικών αξιών που προσφέρει κυβερνητική διέξοδο.

Η κυβέρνηση είναι φορέας όχι σύγχρονων πολιτικών, αλλά φορέας αναχρονιστικών,εφαρμοσμένων πολιτικών μιας ακραίας εκμετάλλευσης της ελληνικής κοινωνίας,του εθνικού πλούτου, προς όφελος οικονομικών συμφερόντων που θα της εξασφαλίζουν τη στήριξή τους.

Και για να τα πετύχουμε όλα αυτά πρέπει, πέρα από την εκλογή προέδρου, να ενισχύσουμε και την εσωτερική μας δημοκρατία, με πιο συλλογική ηγεσία, με αναβάθμιση του εσωτερικού διαλόγου και αποτελεσματική λειτουργία όλων των θεσμικών οργάνων του κόμματος. Στις προγραμματικές δηλώσεις του ο κ.Μητσοτάκης δεν είπε τίποτα για τις αγορές και την αναγκαία ρύθμισή τους. Αυτό σημαίνει ότι επιλέγει ένα μοντέλο ανάπτυξης όπου η ασυδοσία των αγορών και της κερδοσκοπίας απειλεί το μέλλον της χώρας. Υποσχέθηκε ένα καλύτερο μέλλον,χωρίς να πει πώς η ανάπτυξη θα γίνει διατηρήσιμη και βιώσιμη.

 

Συνέντευξη στον Γιάννη Σπ. Παργινό 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο