«Αν και οι αποχωρήσεις, διασπάσεις κ.λπ. δεν είναι της αρεσκείας μου, τίποτε δεν αποκλείω», δηλώνει με σαφήνεια στο «Π» ο Δημήτρης Βίτσας.

Κρίνει δε πως «συνέδριο τρεις μήνες πριν από τις ευρωεκλογές είναι συνέδριο καθυστέρησης» και επισημαίνει ότι η απόφαση της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τεθεί στην κρίση της Κεντρικής Επιτροπής, στις 11-12 Νοέμβρη, στην οποία «θα καταθέσει σχέδιο-πρόγραμμα ώστε το συνέδριο να συνέλθει σε ένα-ενάμιση μήνα», με στόχο «να ξεφύγουμε με αποφάσεις από την εσωτερική “ενδοσκόπηση”».Ξεκαθαρίζει δε πως«αν (το σχέδιό του) δεν γίνει δεκτό, θα σταθμίσει τις παραπέρα κινήσεις του».

Τέλος θεωρεί «λάθος την εκλογική τακτική των εθνικών εκλογών, όταν όλοι αρνούνταν τη συνεργασία (κακώς) και εμείς επιμέναμε σε ένα αφήγημα που στο τέλος χτυπούσε την απλή αναλογική, που ήταν και πρέπει να είναι πάγια θέση μας».

Συνεδρίασε την περασμένη Τετάρτη η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς κρίνετε την απόφαση για συνέδριο στις 23-25 Φεβρουαρίου 2024; 

Η απόφαση της ΠΓ θα πρέπει, ούτως ή άλλως, να τεθεί στην κρίση της Κεντρικής Επιτροπής. Έγκαιρα έχω τονίσει πως πρέπει να ολοκληρωθεί η διαδικασία που αποφάσισε η τελευταία ΚΕ το καλοκαίρι.

Επιμένω σ’ αυτό, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κάνει τα πρώτα βήματα ανασύνταξης τάχιστα. Ένα συνέδριο τρεις μήνες πριν από τις ευρωεκλογές είναι συνέδριο καθυστέρησης. Υπάρχει και στην απόφαση της ΠΓ μια λογική «καλής προετοιμασίας». Είναι λάθος.

Όλο το κόμμα συζητά για τη δική του κατάσταση και θεωρώ πως τα μέλη μπορούν από τώρα να καταθέσουν τις απόψεις τους. Με βάση αυτό, θα καταθέσω στην ΚΕ ένα σχέδιο-πρόγραμμα (επιτροπή πολιτικής απόφασης, μέτρο εκλογής συνέδρων κ.λπ.), ώστε το συνέδριο να συνέλθει σε ένα-ενάμιση μήνα και μετά από αυτό να ξεφύγουμε με αποφάσεις από την εσωτερική «ενδοσκόπηση».

Αν δεν γίνει δεκτό, θα σταθμίσω τις παραπέρα κινήσεις.

Θα σας θέσω μια ευθεία ερώτηση: Ο πρόεδρός σας, Στέφανος Κασσελάκης, παρενέβη στη συνεδρίαση με τηλεδιάσκεψη, καθώς βρίσκεται στις ΗΠΑ. Δεν θα έπρεπε να ήταν παρών σε τέτοιες συνεδριάσεις και σε μια δύσκολη περίοδο για το κόμμα σας; 

Καλό θα ήταν, όμως δεν δίνω κάποια ξεχωριστή βαρύτητα, άλλωστε συμμετείχε διαδικτυακά. Υποχρεώσεις ζωής τον ανάγκασαν να είναι στις ΗΠΑ. Ποτέ, και με βάση το Καταστατικό, δεν ήταν όρος για τη συνεδρίαση της ΠΓ η παρουσία του προέδρου. Έχει ξαναγίνει και μάλιστα πολλές φορές στο παρελθόν. Για παράδειγμα, όταν στην ΠΓ τέθηκε για πρώτη φορά το ζήτημα «κυβέρνησης της Αριστεράς» ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν παρών, αλλά βεβαίως ήξερε.

Όποιος/α ενδιαφέρεται για του λόγου το αληθές, ας διαβάσει τη σχετική αναφορά στο βιβλίο του Γιάννη Μπαλάφα «20 χρόνια χρειάστηκαν».

Πολλοί υποστηρίζουν πως στο συνέδριο θα ξεκαθαρίζουν πολλά σε θέματα ιδεολογίας, προσώπων και διακομματικών συμπράξεων. Θα αποκλείατε μια ενδεχόμενη διάσπαση; 

Τίποτε δεν αποκλείω, αν και οι αποχωρήσεις, διασπάσεις κ.λπ. δεν είναι της αρεσκείας μου. Γι’ αυτό επιμένω πως μπορούμε τώρα να πάμε στο συνέδριο γρήγορα, αλλά όχι πρόχειρα. Νομίζω πως όποιος το αμφισβητεί, δεν έχει στο μυαλό του την κοινωνία και τα προβλήματά της, αλλά τους εσωκομματικούς συσχετισμούς.

Ο συνάδελφός σας ο Χρήστος Σπίρτζης έχει αναδειχθεί υπέρμαχος κοινής εκλογικής καθόδου ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές. Πώς κρίνετε αυτή την άποψη και γενικά τις συνεργασίες; 

Ήδη έχουν τοποθετηθεί επ’ αυτού ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Άρα δεν υπάρχει πεδίο ούτε για συζήτηση. Οι συνεργασίες του προοδευτικού χώρου βεβαίως είναι επιδίωξη. Σήμερα, όπως και παλιότερα, στην Αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα,στους αγροτικούς συλλόγους, στα επιμελητήρια κ.ο.κ. Ας δουλέψουμε πρώτα εκεί και η ζωή είναι μπροστά. Ελπίζω πως ο φίλος και σύντροφος Χρήστος δεν θα επιμείνει.

Τουλάχιστον εμένα μού έδωσε μαθήματα η λάθος εκλογική τακτική των εθνικών εκλογών, όταν όλοι αρνούνταν τη συνεργασία (κακώς) και εμείς επιμέναμε σε ένα αφήγημα που στο τέλος χτυπούσε την απλή αναλογική, που ήταν και πρέπει να είναι πάγια θέση μας.

Παλιό στέλεχος της Αριστεράς, σε κορυφαίες θέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ και πολλά χρόνια Γραμματέας. Τι θεωρείτε ότι λείπει και πρέπει να γίνει στην παράταξή της για να διεκδικήσει και πάλι την εξουσία;  

Αυτό που λείπει είναι η συνεχής παρακολούθηση και παρέμβαση στην κοινωνική κίνηση, η αξιοποίηση όλων των μελών και η κατάκτηση θέσεων στα κινήματα. Αυτά χάσαμε την περίοδο 2015-2023 και αυτά είναι μια συνεχής προσπάθεια που δεν τελειώνει ποτέ. Χρειάζεται ανανέωση των στελεχών, αντιστοίχιση με τις κοινωνικές ανάγκες, προσαρμογή και αναπροσαρμογή στόχων, συνεργασίες κ.λπ.

 

Συνέντευξη στον Γιάννη Σπ. Παργινό

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο