Τι σηματοδοτεί η σημερινή παρουσία του πρωθυπουργού στην τιμητική εκδήλωση για τον Κώστα Σημίτη και την τελετή μνήμης για τη Μαριέττα Γιαννάτου

Ο Κ. Μητσοτάκης έκοψε εν τη γενέσει της τη φημολογία που σκοπίμως διακινήθηκε στις αρχές της εβδομάδας από διάφορα κέντρα και παράκεντρα και τον έφερε αποφασισμένο να μεταβεί μόνο στην εκδήλωση για τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη και όχι σε αυτήν που θα πραγματοποιείται την ίδια ώρα, σήμερα Δευτέρα, στη μνήμη της Μαριέττας Γιαννάκου.

Την πρώτη επιμελείται η Άννα Διαμαντοπούλου και τη δεύτερη, στην οποία μάλιστα κεντρικός ομιλητής θα είναι ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, η «Παναθηναϊκή» οργάνωση γυναικών.

«Η κυβέρνηση θα πάει στον Σημίτη και οι βουλευτές στον Καραμανλή», διακινούσαν κάποιοι στον Τύπο, επιχειρώντας εντέχνως να δημιουργήσουν κλίμα.Ο πρωθυπουργός, ωστόσο,οσμίστηκε την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και ανακοίνωσε πως θα βρεθεί και στις δύο εκδηλώσεις. «Αυτό άλλωστε είναι η κυβέρνησή του. Ενώνει από τον Σημίτη μέχρι τη Μαριέττα», λένε κορυφαία στελέχη και συνεργάτες του, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι η ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη έχει αναδειχθεί σταθερά τα τελευταία χρόνια σε κυρίαρχη δύναμη στην πολιτική σκηνή, με ένα μοναδικό μάλιστα χαρακτηριστικό: Ότι αν και έχει αποκτήσει ρίζες όχι μόνο στον κεντροδεξιό χώρο, αλλά και στο λεγόμενο Κέντρο, ταυτόχρονα διατηρεί ουσιαστικές δυνάμεις και στα δεξιά του πολιτικού φάσματος.

Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος κατ’ επανάληψη έχει θέσει ως κεντρικό διακύβευμα της δεύτερης «γαλάζιας» τετραετίας τον πολυδύναμο εκσυγχρονισμό της χώρας (σ.σ. όρος που εμπνέεται πολιτικά από τα χρόνια διακυβέρνησης του Κ. Σημίτη), με την πολιτική και τις επιλογές του, κρατάει ζωντανή τη σχέση της ΝΔ με τους ψηφοφόρους που στέκονται στα δεξιά άκρα της.

«Νέα» χαρακτηριστικά

Η στρατηγική του Μεγάρου Μαξίμου και της Πειραιώς βασίζεται σε μία παραδοχή: Ότι σήμερα η Δεξιά έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από ό,τι παλαιότερα. Δεν έχει σκληρά ιδεολογικά χαρακτηριστικά, όπως π.χ. ο αντικομμουνισμός, αλλά εμπνέεται από ζητήματα που εν πολλοίς αφορούν την καθημερινότητα. Την ασφάλεια, τόσο την ατομική όσο και την εθνική, τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την τήρηση της νομιμότητας από τα πανεπιστήμια μέχρι τις γειτονιές, τον έλεγχο και τον περιορισμό της λαθρομετανάστευσης κ.ά.

Διαγκωνίζονται

Το νέο πολιτικό τοπίο, που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μετά και τις διπλές αυτοδιοικητικές κάλπες, έχει πρωτόγνωρα για την πρόσφατη πολιτική ιστορία του τόπου χαρακτηριστικά. Και αυτό, διότι είναι η πρώτη φορά που, μόλις σε πέντε μήνες από την επανεκλογή ενός κόμματος στην ηγεσία της χώρας, τα τρία επόμενα κόμματα, δηλαδή, το δεύτερο, το τρίτο και το τέταρτο (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ) εμφανίζονται να διαγκωνίζονται για τη σειρά κατάταξης, με μικρές διαφορές στα ποσοστά τους, ενώ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δείχνει να οδεύει ολοταχώς προς διάλυση. Την ίδια ώρα, ένα ακόμα κόμμα με αντισυστημικό λόγο και χαρακτηριστικά, η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, κινδυνεύει να χάσει την κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση, μετά τις τελευταίες δύο ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών, ενώ οι Σπαρτιάτες του Βασίλη Στίγκα είναι πολύ κοντά στη διάλυση, μετά και την προχθεσινή άρση ασυλίας των 11 βουλευτών τους. Εξέλιξη, όπως όλα δείχνουν, αναμένεται να υπάρξει τον Φεβρουάριο του 2024, οπότε και θα ολοκληρωθεί η δικαστική έρευνα, με πιθανότερο σενάριο οι έδρες του να μοιραστούν στα τρία πρώτα κόμματα.

Ο πραγματικός «αντίπαλος»

Όλα τα παραπάνω καταμαρτυρούν ότι τουλάχιστον έως τις ευρωεκλογές (και βλέπουμε) η κυβέρνηση έχει μπροστά της πεδίον δόξης λαμπρόν για να υλοποιήσει τις πολιτικές για τις οποίες επαναβεβαίωσαν την εμπιστοσύνη τους οι πολίτες, είτε προέρχονται από την Κεντροδεξιά και το Κέντρο, είτε από τα πιο δεξιά της ΝΔ.

«Ο πραγματικός αντίπαλος για μας είναι η καθημερινότητα και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ ή τα υπόλοιπα κόμματα. Είναι ο πληθωρισμός και η ακρίβεια σε τρόφιμα, καύσιμα και ενέργεια που ροκανίζουν το οικογενειακό εισόδημα, η τήρηση της τάξης και η προστασίας της ασφάλειας των πολιτών, ως δημόσιων αγαθών, η αναχαίτιση των μεταναστευτικών ροών (ήδη σημειώνεται σημαντική μείωση), αλλά και η προστασία των συνόρων, λόγω και του πολέμου στη Μέση Ανατολή, κ.ά.», λένε κορυφαία κυβερνητικά στελέχη.

Οι ίδιες πηγές επιβεβαιώνουν ότι η διττή στρατηγική του Κ. Μητσοτάκη, με εμβληματικές μεταρρυθμίσεις που απευθύνονται στην «κοινή λογική» από τη μία και δραστική βελτίωση της καθημερινότητας των πολλών από την άλλη, είναι ο μόνος δρόμος για να διατηρηθεί ουσιαστικά αλώβητη η σχέση εμπιστοσύνης της κοινωνίας και της «γαλάζιας» διακυβέρνησης.

Ο πήχης των προσδοκιών είναι πολύ ψηλά και αυτός είναι ίσως ο μοναδικός κίνδυνος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη: Να μην περάσει «από κάτω», λόγω της χαλαρότητας που μπορεί να προκαλέσει η ανυπαρξία ουσιαστικής και κραταιάς αντιπολίτευσης. «Η πραγματική αντιπολίτευση είναι οι πολίτες, είτε ψήφισαν τη ΝΔ είτε όχι. Αυτοί βιώνουν την πραγματικότητα, με ανάλογες ανησυχίες και προσδοκίες, και αυτοί θα μας κρίνουν», λένε οι «γαλάζιοι».

 

της Έλλης Τριανταφύλλου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο 

Προβολές: 41