«Η αποχώρηση συντρόφων – συντροφισσών είναι απώλεια. Στην κρίσιμη στιγμή που διανύουμε, κάθε απώλεια κοστίζει», παραδέχεται ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Θεόφιλος Ξανθόπουλος.

Συμπληρώνει, δε, ότι «πρόεδρος και λοιποί σύντροφοι/ισσες δεν έχουν την πολυτέλεια προσωπικών διαδρομών», αντίθετα, «η σύνθεση και η συναίνεση είναι ο μόνος δρόμος για να προχωρήσει το κόμμα».

Η επόμενη μέρα της Κεντρικής Επιτροπής βρήκε τον ΣΥΡΙΖΑ με δύο βουλευτές λιγότερους και με 45 ιστορικά μέλη εκτός ΚΕ και εκτός κόμματος. Αποκλείετε και νέες αποχωρήσεις ενόψει Συνεδρίου;

Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Η διπλή εμφατική ήττα στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, η αποχώρηση του χαρισματικού μας ηγέτη Αλέξη Τσίπρα και η εκλογή νέου προέδρου οδήγησαν το κόμμα σε μεγάλη περιδίνηση. Η εκλογή του Στ. Κασσελάκη δημιούργησε νέες τριβές. Η αποχώρηση των συντρόφων – συντροφισσών είναι απώλεια. Στην κρίσιμη στιγμή που διανύουμε, κάθε απώλεια κοστίζει. Μ’ αυτή την έννοια θεωρώ ότι όλοι μας, με πρώτο τον πρόεδρο, θα καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια, ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τυχόν απώλειες. Είναι κάτι που οφείλουμε στον κόσμο μας, ο οποίος μας έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία, αλλά και στην ελληνική κοινωνία, η οποία έχει ανάγκη την ανανεωτική ριζοσπαστική Αριστερά.

Ο πρόεδρος έχει μια ισχυρή εσωκομματική αντιπολίτευση με την ομάδα της Έφης Αχτσιόγλου και του Διονύση Τεμπονέρα. Κρίνετε πως θα ξεπεραστούν οι όποιες αντιθέσεις και ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρει ξανά την πορεία διεκδίκησης της διακυβέρνησης; 

Στην ανανεωτική Αριστερά έχουμε αναπτύξει μια κουλτούρα πολιτικής ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Η ύπαρξη διαφορετικών απόψεων είναι πλούτος. Επομένως, δεν φοβάμαι τις πολιτικές αντιπαραθέσεις. Φοβάμαι την «ησυχία νεκροταφείου».

Άλλωστε και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ προήλθε από τη συνένωση διαφορετικών απόψεων, άρα η διαφορετική άποψη είναι «ιδρυτική συνθήκη». Τόσο ο πρόεδρος όσο και οι λοιποί σύντροφοι/ισσες αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια προσωπικών διαδρομών και ότι η σύνθεση και η συναίνεση είναι ο μόνος δρόμος για να προχωρήσει το Κόμμα.

Η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει ένα κύμα ανατιμήσεων στην αγορά, που εξανεμίζει τους ισχνούς μισθούς. Ποιες οι δικές σας προτάσεις;

Η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας βιώνει ένα κύμα ακρίβειας, που είναι γνωστό ως πληθωρισμός απληστίας. Η κυβέρνηση αρκείται σε επικοινωνιακού χαρακτήρα κινήσεις (μείωση κατά 5% συγκεκριμένων ειδών, ΜarketΡass κ.λπ.), οι οποίες δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.

Στον αντίποδα, εμείς έχουμε προτείνει μείωση στο ελάχιστο του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα πετρελαιοειδή, μηδενικό ΦΠΑ σε συγκεκριμένα είδη (γάλατα, παιδικές τροφές), μείωση ΦΠΑ σε είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης, ελέγχους για την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας, ενεργοποίηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού.

Η κυβέρνηση κωφεύει και η κοινωνία υποφέρει. Ευθύνη μας είναι να αναδείξουμε τη δέσμη προτάσεων για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, που αναδεικνύεται σε κορυφαίο ζήτημα για την πλειοψηφία της κοινωνίας. Κι αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για να πάψουμε να ομφαλοσκοπούμε και να βγούμε επιθετικά με προτάσεις στη χειμαζόμενη κοινωνία.

Ποιο είναι το αφήγημα ενός νέου και αναγεννημένου ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να επαναπροσεγγίσει τις κοινωνικές τάξεις, που απομακρύνθηκαν από την κάλπη του; 

Αυτό βεβαίως είναι το κεντρικό θέμα, που θα απασχολήσει το Συνέδριο. Επομένως, προσωπικές απόψεις θα εκφράσω. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε τη φρενήρη πορεία προς την εξουσία, όταν εξέφρασε καθαρά την ανάγκη της κοινωνίας να αντιμετωπίσει τα δεδομένα των μνημονίων και να αντιπαρατάξει μια προοδευτική απάντηση, προς όφελος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Κάτι ανάλογο οφείλει να κάνει και τώρα. Να αντιστοιχηθεί με τα συμφέροντα των πολλών και, κυρίως, να τα εντάξει σε μια στρατηγική υπέρβασης της κρίσης. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι άλλες ήταν οι ανάγκες της μνημονιακής περιόδου και άλλες οι τρέχουσες. Σήμερα, το ζήτημα της κλιματικής κρίσης αναδεικνύεται στο πρόβλημα των προβλημάτων, ενώ παράλληλα «τρέχει» και το ζήτημα της ενεργειακής φτώχειας και της ακρίβειας, όπως προανέφερα. Μία συνεκτική πολιτική, που θα αντιμετωπίζει αυτά τα κορυφαία ζητήματα, προς όφελος της κοινωνίας και όχι των ολίγων ημετέρων, αποτελεί πρόκληση για τη σύγχρονη Αριστερά αλλά και ανάγκη να συγχρονίσουμε το βήμα μας με αυτό της κοινωνίας.

Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της ευρύτατης Κεντροαριστεράς θεωρείτε πως πρέπει να είναι ηγετικός ή «ίσου μεταξύ ίσων», με στόχευση μια ενδεχόμενη κυβερνητική συνεργασία;   

Την αμέσως προηγούμενη περίοδο προσπαθήσαμε, στα πλαίσια της απλής αναλογικής, να κλείσουμε οριστικά το ενδεχόμενο νίκης της συντηρητικής παράταξης. Με κύρια ευθύνη των κομμάτων της προοδευτικής αντιπολίτευσης, η προσπάθεια απέτυχε. Η ΝΔ βγήκε εξαιρετικά ενισχυμένη, όχι μόνον εκλογικά αλλά και πολιτικά. Θεωρώ ότι αυτό που προέχει είναι η αποκατάσταση των κοινωνικών συμμαχιών. Το παράδειγμα των αυτοδιοικητικών εκλογών μπορεί να αποτελέσει πρόπλασμα.

Πρέπει να είμαστε καθαροί προς τους πολίτες. Το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής δεν ευνοεί κυβερνητικές συνεργασίες. Αλλά η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει…. Απαιτούνται συνεργασίες στη βάση,εκεί όπου τα προβλήματα της κυβερνητικής πολιτικής επηρεάζουν τις ζωές των συμπολιτών μας. Από εκεί ξεκινάμε να χτίσουμε τη συνεργασία, για να μπορέσουμε να αμφισβητήσουμε την πρωτοκαθεδρία της συντηρητικής παράταξης.

 

Συνέντευξη στον Γιάννη Σπ. Παργινό

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο