«Η αποχή είναι ζήτημα ατομικής συνείδησης για κάθε βουλευτή», δηλώνει ο Χάρης Θεοχάρης σχετικά με την ψήφιση του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, επισημαίνοντας πως με τις προωθούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις προστατεύονται τα παιδιά που τώρα είναι εκτεθειμένα σε σοβαρούς κινδύνους.

Παράλληλα ο υφυπουργός Οικονομικών, μιλώντας στο «Π», εξηγεί το σχέδιο δράσης για την πάταξη του «μαύρου» χρήματος, ενώ δίνει απαντήσεις για τη φορολογική δικαιοσύνη και την ακρίβεια που πλήττει τα νοικοκυριά.

Το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών,που αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή τις επόμενες ημέρες, έχει προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ. Θεωρείτε έντιμη στάση την αποχή από την ψηφοφορία; 

Προσωπικά εκτιμώ και είμαι παγίως υπέρ των ξεκάθαρων θέσεων. Το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών αποκαθιστά την ισότητα στον γάμο και ωθεί την Ελλάδα στην κατεύθυνση σύγκλισης με τη σημερινή Δύση, προστατεύοντας τα παιδιά ομόφυλων γονέων, που έως τώρα είναι αθέατα και εκτεθειμένα σε πολύ σοβαρούς κινδύνους έναντι της επίσημης Πολιτείας. Όσο για το εάν η αποχή συνιστά έντιμη στάση ή όχι όπως το θέτετε, εφόσον η αποχή προβλέπεται κανονικά από τις κοινοβουλευτικές και νομοθετικές διαδικασίες, η υιοθέτησή της είναι εν τέλει ζήτημα ατομικής συνείδησης για κάθε βουλευτή.

Υπάρχουν διάφορες «φωνές» εντός της ΝΔ που υποστηρίζουν πως το «άνοιγμα» του Κυριάκου Μητσοτάκη προς το Κέντρο έχει αλλοιώσει τη φυσιογνωμία της παράταξης. Ποια είναι η δική σας άποψη; 

Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα αρχών, ένα κόμμα με συνέπεια και αξιοπιστία, ένα κόμμα συντεταγμένο – εξ ου και έχει κερδίσει τη σταθερή εμπιστοσύνη από την πλειονότητα του ελληνικού λαού. Ταυτόχρονα, όμως, όπως αντιλαμβάνεται πρώτος από όλους ο πρόεδρος Κυριάκος Μητσοτάκης, η Νέα Δημοκρατία οφείλει να εξελίσσεται, να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των καιρών. Να βρίσκει πειστικές και αποτελεσματικές απαντήσεις στις μεγάλες προκλήσεις της νέας εποχής. Άρα, φοβάμαι πως η φιλολογία περί αλλοίωσης ενός υποτιθέμενου σκληρού ιδεολογικού, ηθικού κ.λπ. «πυρήνα» είναι απλώς η εκδήλωση του δισταγμού ή ακόμη και της άρνησης να κρατήσουμε στ’ αλήθεια νέα τη Νέα Δημοκρατία.

Εφόσον αναφερθήκατε στην κυριαρχία της ΝΔ, θα ήθελα να σας ρωτήσω αν πιστεύετε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετακινήθηκε προς το Κέντρο ή οι ψηφοφόροι μετακινήθηκαν προς τα δεξιά και δημιουργήθηκε το 41% της εκλογικής νίκης; 

Θεωρώ ότι, ύστερα από την παταγώδη και εθνικά επιζήμια αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει ότι ο ίδιος αποτελεί εγγύηση φιλολαϊκής πολιτικής σαν κυβέρνηση «πρώτη φορά Αριστερά», οι διαδοχικοί εκλογικοί θρίαμβοι του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας απέδειξαν ότι το δικό μας ραντεβού με τον ελληνικό λαό είναι στη διασταύρωση του ρεαλισμού, της εντιμότητας και της αναπτυξιακής προοπτικής. Πέρα από κομματικές ή ιδεολογικές αγκυλώσεις, χρωματισμούς, χαρακτηρισμούς, κλίσεις «επί δεξιά/αριστερά» κ.λπ.

Για να περάσουμε στα θέματα του χαρτοφυλακίου σας.Ορισμένοι υποστηρίζουν πως υπάρχει αρκετό «μαύρο» χρήμα στην ελληνική αγορά. Πως θα το καταπολεμήσετε; 

Με μια σύνθετη στρατηγική, η οποία βασίζεται από τη μία πλευρά στην αξιοποίηση ήδη υπαρχόντων τεχνολογικών εργαλείων, κυρίως ψηφιακών, ενώ εντάσσουμε ακόμη πιο προηγμένα μέσα, όπως οι εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης. Σε αυτή την κατεύθυνση, π.χ., η διασύνδεση των ταμειακών μηχανών με τα POS και απευθείας με τους υπολογιστές της ΑΑΔΕ, είναι κάτι που μοιάζει αυτονόητο, αλλά δεν είχε προχωρήσει προηγουμένως. Τώρα πλέον αυτό αποτελεί τον υποχρεωτικό κανόνα, όχι την εξαίρεση. Αντίστοιχα, εντείνονται και εκσυγχρονίζονται οι έλεγχοι στην αγορά καυσίμων, όπου υπήρχε διαδεδομένη λαθρεμπορία, όπως και στον κλάδο των οινοπνευματωδών. Και, ταυτόχρονα, με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, προχωρήσαμε σε τομές, με πιο χαρακτηριστική ίσως την καινούργια φιλοσοφία φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών με βάση αναφοράς των κατώτατο μισθό, την απαγόρευση των μετρητών στις αγοραπωλησίες ακινήτων κ.λπ. Πιστεύω όμως ότι το πιο αποτελεσματικό «όπλο» για την εξάλειψη των συναλλαγών σε «μαύρο» και αδήλωτο χρήμα είναι η εμπέδωση της αντίληψης ότι η φοροδιαφυγή είναι μια αντικοινωνική, μια άδικη, αλλά και επιχειρηματικά ασύμφορη τακτική. Διότι με τα «μαύρα» μετρητά, μακροπρόθεσμα και κατ’ουσίαν, καμία επιχείρηση οποιουδήποτε μεγέθους δεν θα δει «άσπρη μέρα» – για να το θέσω με ένα λογοπαίγνιο. Πρώτα απ’ όλα ο τραπεζικός δανεισμός, απολύτως απαραίτητος για την ανάπτυξη οποιασδήποτε επιχειρηματικής δραστηριότητας, αποκλείεται εξ ορισμού, αν το μόνο που έχει να επιδείξει κάποιος είναι μετρητά αγνώστου προελεύσεως.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει πως η κυβέρνηση σκόπιμα δεν καταργεί τον ΦΠΑ στα τρόφιμα, για να εισπράττει έμμεσους φόρους στα δημόσια ταμεία. Είναι αλήθεια;  

Αστείες επικρίσεις, με φραστικά πυροτεχνήματα άνευ οποιασδήποτε ουσίας, που εκτοξεύονται από ένα κόμμα σε απόγνωση, αν όχι σε αποσύνθεση. Ο ΣΥΡΙΖΑ διακατέχεται από την αγωνία του να μη διαλυθεί εντελώς, έχοντας ήδη πέσει τρίτος, βάσει όλων των τελευταίων δημοσκοπήσεων, ως προς την πραγματική δύναμη των κομμάτων, πίσω από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό και η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να αρθρώσει οποιονδήποτε σοβαρό αντιπολιτευτικό λόγο είναι κατανοητή μεν, καταγέλαστη ή και θλιβερή δε. Και για να απαντήσω στο εντελώς άκυρο επιχείρημα περί του ΦΠΑ, για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, το συμφέρον του καταναλωτή, η προστασία του εισοδήματος των πολιτών και η ευημερία είναι τα βασικά ζητούμενα. Όχι οι ταχυδακτυλουργίες και η «δημιουργική λογιστική». Τέτοιου είδους δόλιες τακτικές ταιριάζουν στον ΣΥΡΙΖΑ, όχι στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση πως, αντί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το ζήτημα των συνεχόμενων ανατιμήσεων, επιδίδεται στο να χορηγεί διάφορα επιδόματα. Τι απαντάτε;

Αν ως «αντιπολίτευση» εννοείτε τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ως κυβέρνηση π.χ. κορόιδευε κατάμουτρα τους συνταξιούχους βαφτίζοντας σαν «επιστροφή του 13ου μισθού» ένα εφάπαξ χαρτζιλίκι, τότε αντιλαμβάνεται ο καθένας για τι είδους κριτική προς την κυβέρνηση μιλάμε σήμερα. Προφανώς και τα επιδόματα δεν είναι λύση – και κυρίως δεν είναι λύση για τον αναπτυξιακό προσανατολισμό της εθνικής οικονομίας γενικότερα, όπως την αντιλαμβάνεται η Νέα Δημοκρατία. Παρ’ όλα αυτά, πρωτοβουλίες όπως, φερειπείν, το «Καλάθι του Νοικοκυριού», η ετικέτα «Μόνιμη Μείωση Τιμής» για 1.200 καταναλωτικά προϊόντα, μια σειρά από «pass», από τα οποία ωφελούνται άμεσα εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά που πιέζονται από την ακρίβεια, ήταν απολύτως απαραίτητες. Τα επιδόματα που θέσπισε, στην πλειονότητά τους απευθείας ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επιβάλλονται από την ίδια την πραγματικότητα. Και αποδεικνύουν έμπρακτα ποια κυβέρνηση βρίσκεται στο πλευρό του ελληνικού λαού, με χειροπιαστό έργο και χωρίς παχιά, κούφια λόγια.

Πώς νιώσατε όταν επιστρέψατε στη, γνώριμη για εσάς, Καραγιώργη Σερβίας;  

Ένιωσα σαν να μην είχα φύγει ποτέ από τη γειτονιά – εξάλλου το υπουργείο Τουρισμού, στο οποίο υπηρέτησα προηγουμένως, απέχει μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Αλλά για να απαντήσω σοβαρά, θεωρώ ότι το προσωπικό στίγμα μου και η διαδρομή μου στην πολιτική συνίσταται στο να βρίσκομαι διαρκώς σε ετοιμότητα να προσφέρω, με όλες τις δυνάμεις μου, σε οποιονδήποτε τομέα ευθύνης και από οποιαδήποτε θέση κρίνει ο πρωθυπουργός ότι είμαι περισσότερο χρήσιμος. Τονίζω απλώς επιπλέον πως το χαρτοφυλάκιο της φορολογικής πολιτικής αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για εμένα – ενώ το βρίσκω επίσης συναρπαστικό ως πεδίο ενασχόλησης. Λόγω της δυνατότητας που έχει κάποιος να προαγάγει, άμεσα και χειροπιαστά, τη φορολογική δικαιοσύνη.

Φορολογική δικαιοσύνη μάς λέτε. Υπάρχουν δίκαιοι φόροι; 

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση, πραγματικά. Διότι πολλές φορές τείνουμε να αναλωνόμαστε στα ποσοτικά και τα τεχνικά στοιχεία των φόρων και όχι στην ουσία τους. Και η ουσία του φορολογικού συστήματος είναι η δικαιοσύνη και μόνο η δικαιοσύνη, η συνεισφορά όλων κατ’αναλογίαν προς τα αληθινά εισοδήματά τους, στο μεγάλο κοινό ταμείο του ελληνικού κράτους. Από το οποίο χρηματοδοτούνται έργα και δράσεις που αποσκοπούν στο να κάνουν καλύτερη τη ζωή όλων, ανεξαιρέτως, των πολιτών. Αυτά ισχύουν σε επίπεδο αρχών. Μια κυβέρνηση όπως αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, η οποία έχει τη βούληση να αμβλύνει τις κοινωνικές και ταξικές ανισότητες μέσω της ισόρροπης ανάπτυξης και της προόδου, έχει ως θεμελιώδες καθήκον να εξορθολογίσει τη φορολογία, να καταργήσει φόρους που επιβλήθηκαν σε προηγούμενες φάσεις, είτε ως έκτακτα μέτρα είτε εξαιτίας ιδεολογικών εμμονών. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, καθιερώθηκαν φόροι και για τις δύο προηγούμενες αιτίες. Όμως, το γεγονός ότι η κυβέρνησή μας έχει καταργήσει περισσότερους από 50 φόρους, αφενός, αποδεικνύει ότι πάντοτε υπάρχουν περιθώρια για ένα φορολογικό σύστημα να γίνει πιο δίκαιο. Αφετέρου, υπογραμμίζεται ότι για την αναμόρφωση της φορολογίας επί το δικαιότερον, η ιδανική κυβέρνηση, με πρόγραμμα, στοχοθεσία και όραμα θετικό και ρεαλιστικό, είναι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Κλείνοντας τη συνέντευξή μας, θα ήθελα να ρωτήσω ποια είναι η βασική διαφορά στη δημοσιονομική πολιτική από τότε που ήσασταν Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων με σήμερα που είστε υφυπουργός;

Σε ό,τι αφορά τη γενικότερη οικονομική διαχείριση και ειδικότερα, αν θέλετε, ως προς την εισροή προσόδων στο ταμείο του ελληνικού κράτους, το τοπίο σήμερα είναι τελείως διαφορετικό από ό,τι την περίοδο 2013-2014, όταν και είχα την τιμή να εκτελώ καθήκοντα Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων. Θα πω απλώς επιγραμματικά ότι τότε ζούσαμε την κορύφωση της οικονομικής κρίσης, την οποία προσπάθησε και εν τέλει πέτυχε να εκμεταλλευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ, με το ακραίο λαϊκίστικο κήρυγμα του κ. Τσίπρα κ.λπ. Συνεπώς, αφενός υπήρχε μια αντικειμενική δυσκολία ως προς τις εισπράξεις χρεών, φόρων κ.ο.κ. Αφετέρου όμως είχε ενορχηστρωθεί επίτηδες και βάσει μιας στρατηγικής εκ του πονηρού η καχυποψία των φορολογούμενων απέναντι στο Δημόσιο. Ήταν στ’ αλήθεια αδιανόητα δύσκολο να παλέψει κάποιος με την πείσμονα άρνηση καταβολής οφειλομένων, την οποία τροφοδοτούσε συστηματικά ένας συγκεκριμένος κομματικός φορέας αποσκοπώντας σε ίδια οφέλη. Εκείνη την περίοδο είχε καταλυθεί κάθε λογική, έστω και η στοιχειώδης, καθώς αποθεώνονταν η απειθαρχία και η ασυνέπεια, υποτίθεται σαν ηρωικές πράξεις αντίστασης. Ευτυχώς, σήμερα οι πολίτες έχουν καταλάβει ότι η οικονομία δεν σώζεται ούτε με ουτοπίες τύπου «δεν πληρώνω», ούτε με προεκλογικά ψέματα και ανεδαφικές υποσχέσεις περί «σεισάχθειας» κ.λπ. Σώζεται όμως με ένα μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής που έχει ως πυρήνα του την ανάπτυξη, όπως αυτό που εφαρμόζει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

 

Συνέντευξη στην Άννα Καραβοκύρη

Φωτό: Κώστας Πρόφης 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

Προβολές: 41