Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ «δεν αποτελεί εσωτερική τυπική κομματική διαδικασία», καλείται να «εκφράσει τη μεγάλη κοινωνική προοδευτική πλειοψηφία για να καταστεί και πολιτική πλειοψηφία», επισημαίνει στο «Π» ο πρώην υπουργός και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Φώτης Κουβέλης.

Ταυτόχρονα, δηλώνει ότι πρέπει να κατατεθεί «πρόγραμμα προοδευτικού, αριστερού και ριζοσπαστικού περιεχομένου, εναλλακτικό και αντίπαλο προς την ασκούμενη νεοφιλελεύθερη και συντηρητική πολιτική», ώστε «οι αριστεροί και προοδευτικοί πολίτες να έχουν την πολιτική τους αντιπροσώπευση, στο πλαίσιο ενός κόμματος που ορίζεται από την προοδευτική αριστερή και ριζοσπαστική πολιτική του».

Ο Φώτης Κουβέλης εκτιμά ότι «προεκλογικά δεν μπορεί να προκύψει κοινό πρόγραμμα», αλλά πιστεύει πως «οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις που βρέθηκαν σε κοινή αντιπαράθεση με την κυβέρνηση της ΝΔ για καίρια νομοθετήματα που έφερε στη Βουλή» μπορούν να σχηματίσουν προοδευτική κυβέρνηση, καθώς «ο πολιτικός αυτοπροσδιορισμός της Κεντροαριστεράς ούτε απειλείται ούτε υπονομεύεται από τη συνεργασία της με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ».

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βρίσκεται σε προσυνεδριακές διεργασίες. Με γνώση της κυβερνητικής του εμπειρίας και εν όψει πιθανών πρόωρων εκλογών, τι πρέπει να αναδείξει ή να επιλύσει το επικείμενο Συνέδριό του;

Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στα τέλη Φεβρουαρίου του επόμενου έτους. Οι πολιτικές εξελίξεις και ιδιαίτερα η πανδημία δεν επέτρεψαν να γίνει νωρίτερα.

Στην πορεία προς το Συνέδριο –και στο πλαίσιο ικανού χρόνου– θα αναπτυχθούν οι προσυνεδριακές διαδικασίες. Τα μέλη του κόμματος θα συζητήσουν για το πρόγραμμα του κόμματος, το οποίο ήδη έχει κατατεθεί και αποτελεί την πρόταση προς την κοινωνία. Πρόγραμμα συγκεκριμένο στην εξειδίκευσή του για τα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα, την παραγωγή στα πολλαπλά επίπεδά της, τη δίκαιη ανάπτυξη και τον διεκδικούμενο κοινωνικό μετασχηματισμό. Πρόγραμμα προοδευτικού, αριστερού και ριζοσπαστικού περιεχομένου. Πρόγραμμα εναλλακτικό και αντίπαλο προς την ασκούμενη νεοφιλελεύθερη και συντηρητική πολιτική, που αφήνει μακριά από τα όποια αποτελέσματά της την πλειονότητα της κοινωνίας και μεγεθύνει τις κοινωνικές ανισότητες.

Με τις αποφάσεις του το Συνέδριο πρέπει να εκφράσει τη μεγάλη κοινωνική προοδευτική πλειοψηφία, για να καταστεί και πολιτική πλειοψηφία. Το Συνέδριο δεν αποτελεί εσωτερική και τυπική κομματική διαδικασία. Οι εργασίες του και τα αποτελέσματά του απευθύνονται στην κοινωνία.

Η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ παραμένει πολιτική επιλογή του;

Η διεύρυνση και ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αποτελούν σταθερή διεκδίκηση για μια Αριστερά ανοιχτή, για να μπορούν συμμετοχικά να εκφράζονται και να συμπορεύονται όσο το δυνατόν ευρύτερες αριστερές, σοσιαλιστικές, προοδευτικές και οικολογικές δυνάμεις, που θα συγκροτούν ένα πλατύ κίνημα, ικανό να προωθεί και να στηρίζει την προοδευτική πολιτική. Οι αριστεροί και προοδευτικοί πολίτες πρέπει να έχουν την πολιτική τους αντιπροσώπευση, στο πλαίσιο ενός κόμματος που ορίζεται από την προοδευτική αριστερή και ριζοσπαστική πολιτική του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με την πολιτική του εκφράζει, σε σημαντικό και μεγάλο βαθμό, δυνάμεις που στο παρελθόν αναφέρονταν στην Κεντροαριστερά και στη Σοσιαλδημοκρατία. Μετακινήθηκαν προς αυτόν, απορρίπτοντας την πολιτική που οδήγησε τη χώρα σε πολυεπίπεδη κρίση. Είναι οι κοινωνικές δυνάμεις που έχουν την πολιτική συνείδηση ότι στη χώρα διαμορφώνονται δύο πολιτικοί πόλοι: Ο ένας βαθύτατα νεοφιλελεύθερος και συντηρητικός και ο άλλος προοδευτικός. Αυτές οι δυνάμεις κατέστησαν τον ΣΥΡΙΖΑ τη μεγαλύτερη αριστερή προοδευτική δύναμη στο πεδίο των πολιτικών συσχετισμών.

Η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ πλήττει την κοινωνία, διευρύνοντας τις κοινωνικές ανισότητες, περιορίζει τα κοινωνικά δικαιώματα και συνεχώς προωθεί και υλοποιεί την οικονομική πολιτική για τους ολίγους.

Αυτή η πολιτική πρέπει να ηττηθεί από την προοδευτική πολιτική. Η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών υπέρ της προοδευτικής πολιτικής, με αυτονόητο το θετικό αποτέλεσμα για την κοινωνία και τη χώρα, χρειάζεται συγκλίσεις των προοδευτικών δυνάμεων, που είναι δυνατό να οδηγήσουν σε προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας. Ο διάλογος μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων πρέπει να υπάρξει και να τροφοδοτήσει τη διαμόρφωση πολιτικών συνθηκών για προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας. Η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα υπαγορεύει τη συνεργασία.

Ο πολιτικός αυτοπροσδιορισμός της Κεντροαριστεράς ούτε απειλείται ούτε υπονομεύεται από τη συνεργασία της με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Εκείνο που προέχει είναι ο αγώνας για την προοδευτική πολιτική, που πρέπει να εκφρασθεί και ως κυβερνώσα προοδευτική πολιτική.

Για μια κυβέρνηση συνεργασίας χρειάζεται ένα κοινό πρόγραμμα. Κατά τη γνώμη σας, αυτό το πρόγραμμα πρέπει να γίνει μετεκλογικά ή μήπως είναι δυνατό να γίνει και προεκλογικά;

Θα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό να υπάρχουν προγραμματικές συγκλίσεις στο πλαίσιο ενός διαλόγου μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων. Τούτη την ώρα, αυτός ο διάλογος δεν υπάρχει. Είναι θετικό όμως το γεγονός ότι οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις βρέθηκαν σε κοινή αντιπαράθεση με την κυβέρνηση της ΝΔ για καίρια νομοθετήματα που έφερε στη Βουλή. Νομοθετήματα με έντονο αντικοινωνικό και συντηρητικό περιεχόμενο. Κοινή αντιπαράθεση με τη ΝΔ υπάρχει και σε άλλα μέτωπα της ασκούμενης από την κυβέρνηση πολιτικής. Πρόκειται για γεγονός που δηλώνει ότι υπάρχει πεδίο για προγραμματικές συμφωνίες.

Εκτιμώ ότι προεκλογικά δεν μπορεί να προκύψει κοινό πρόγραμμα, διότι τα εκλογικά αποτελέσματα και οι πολιτικοί συσχετισμοί, που προκύπτουν από αυτά, αποτελούν στοιχείο που σημαντικά καθορίζει τις αποφάσεις των κομμάτων. Η δυναμική όμως για πολιτικές συνθέσεις που διαμορφώνουν συνθήκες για προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας είναι μπροστά μας, με το δεδομένο ότι οι προσεχείς εκλογές –και όποτε αυτές γίνουν– θα γίνουν με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής.

Πώς κρίνετε την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων;

Η οικονομική δυσπραγία της κοινωνίας, με έντονα στοιχεία οικονομικής κρίσης, προκαλεί κοινωνική δυσαρέσκεια. Σε αυτό το περιβάλλον γίνονται συχνά ευεπίφοροι στον εθνικισμό και τον εθνικό απομονωτισμό όσοι φοβούνται τις μετακινήσεις πληθυσμών, βιώνουν μεγαλύτερη ανισότητα και αισθάνονται ότι απειλούνται από τη φτωχοποίηση. Η πειστική πολιτική εξόδου από την υπάρχουσα οικονομική κατάσταση και η κοινωνική πολιτική αποτελούν την απάντηση για όσους παρατάσσονται με την ακροδεξιά. Στον βαθμό που δεν αναπτύσσεται αυτή η πολιτική, η ακροδεξιά θα συντηρείται. Και αυτή η συντήρησή της θα είναι πάντα επικίνδυνη με τα όσα ενσταλάζει στον κοινωνικό ιστό.

 

Συνέντευξη στον Γιάννη Σπ. Παργινό

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 56