Η Κατερίνα Μπατζελή, πρώην υπουργός, βουλευτής και ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και υποψήφια βουλευτής στον Βόρειο Τομέα Αθηνών, ξεδιπλώνοντας τις σκέψεις και τα συναισθήματά της για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, εκφράζει τη θλίψη της αλλά στρέφει το βλέμμα της στη νέα γενιά, που απαιτεί να δει ότι κάτι πραγματικά αλλάζει σε αυτό το κράτος.

Θεωρεί ότι «η συγγνώμη έχασε πλέον την αξία της», μιλά με σκληρή γλώσσα για τους κυβερνητικούς χειρισμούς και αναπτύσσει ένα διαφορετικό σκεπτικό για το ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών.

Ποιες είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματα που συνυπάρχουν μέσα σας όλο αυτό το διάστημα, μετά την ασύλληπτη τραγωδία των Τεμπών;

Θλίψη, αγανάκτηση, διεκδίκηση δικαίωσης, ευθύνη. Ο ελληνικός λαός ζητά να έρθουν όλα στο φως. Να υπάρχει δικαιοσύνη και, κυρίως, ένα κράτος που να εγγυάται την ασφάλεια προς όλους τους πολίτες και ιδιαίτερα τη νέα γενιά του τόπου, που θέλει να δει ότι κάτι πραγματικά αλλάζει.

Αυτή η δημόσια κατακραυγή στις πρώτες δημοσκοπήσεις καταγράφεται ως«γύρισμα της πλάτης» στο πολιτικό σύστημα. Θεωρείτε ότι είναι μια «φωτογραφία» της συγκυρίας ή αποτελεί ένα ηχηρό μήνυμα προς τον πολιτικό κόσμο της χώρας;

Η ζωή του τόπου μας, πλέον, θα χωρίζεται σε δύο περιόδους. Εκείνη πριν από τα Τέμπη και εκείνη μετά τα Τέμπη.Οι δημοσκοπήσεις –πέρα και έξω από την κριτική που μπορεί να κάνει κάποιος για τη χρονική περίοδο– καταγράφουν τα συναισθήματα όλων των πολιτών που, αν και δεν είχαν θύματα στην οικογένειά τους, συμπάσχουν με ειλικρινή συναισθήματα.

Φοβούνται ότι μπορεί, «outoftheblue», να είναι τα επόμενα «θύματα» μίας αναποτελεσματικής, πελατειακής, εγωκεντρικής, αλαζονικής και επιτελικής κατ’ επίφαση διοίκησης, που εγγυάται την ασφάλεια των πολιτών, μόνο σε εξαγγελίες.

Τρομάζουν ότι μπορεί να είναι και εκείνοι θύματα της αμάθειας και του «ωχαδελφισμού» ορισμένων υπαλλήλων, της ανεπαρκούς στελέχωσης των οργανισμών. Αναρωτιούνται γιατί, ως φορολογούμενοι, ενώ πληρώνουν, δεν μπορεί να αισθάνονται ασφαλείς.

Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών έρχεται και προστίθεται σε μια σωρεία προηγουμένων γεγονότων όπου χάθηκαν ζωές, ταλαιπωρήθηκαν συμπολίτες μας, αποδομήθηκε η εικόνα ενός επιτελικού κράτους, τεχνοκρατών και επίλεκτων…

Που η συγγνώμη έχασε πλέον της αξία της. Είναι η μόνη ενσυνείδητη έκφραση του λόγου, που έχει ουσία και αξία, μόνο όταν δεν επαναλαμβάνεται! Διαφορετικά, λέγεται για πλάκα ή είναι της πλάκας.

Το μήνυμα αγανάκτησης και απόρριψης αφορά το σύνολο του κυβερνώντος πολιτικού συστήματος. Αυτή την ώρα δεν μπορεί να τεμαχιστούν οι ευθύνες. Δεν είναι άλλωστε το ζητούμενο από τους συμπολίτες μας. Φυσικά, δεν μπορεί όμως να επιτρέπεται το τσουβάλιασμα των ευθυνών για όλους, πρακτική που με επικοινωνιακή ευλάβεια ακολουθεί η κυβέρνηση. Ίσως βρίσκεται ακόμη σε σοκ από τις εγκληματικές παραλείψεις και καθυστερήσεις.

Πώς κρίνετε τους κυβερνητικούς χειρισμούς για αυτή την εθνική τραγωδία; 

Ήταν του «πάμε και όπου βγει». Ο πρωθυπουργός, μετά την 5η συγγνώμη, ακροβατεί θεσμικά και συνταγματικά. Δηλώνει καταλογισμό ευθυνών στον σταθμάρχη, συστήνει επιτροπή εμπειρογνώμων, ορίζει μεταβατικό υπουργό, προτρέπει τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου πώς να κάνει την έρευνα, τεμαχίζει την ερευνητική διαδικασία. Εξαγγέλλει μέτρα στήριξης των οικογενειών των θυμάτων –προφανώς θα πρέπει να υπάρχουν– ως προεκλογικό μέτρο.

Πάντως πέρα της κριτικής, επί της ουσίας και της διαχείρισης του ζητήματος, που προφανώς δεν είναι εύκολη για κανέναν, ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών, συνεργειών και συνεννοήσεων σε σημαντικά εθνικά ζητήματα, και μάλιστα σε εκείνα που αφορούν την ασφάλεια, δεν μπορεί να χαθεί ή να χρησιμοποιηθεί στον βωμό της κομματικής αντιπαράθεσης.

Εκ των πραγμάτων βλέπουμε το πολιτικό σκηνικό να αλλάζει. Η προκήρυξη των εκλογών θα πάρει –όπως όλα δείχνουν– μια γενναία παράταση, η διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων μειώνεται και το ΠΑΣΟΚ δείχνει μια στασιμότητα. Πώς αξιολογείτε για το κόμμα σας αυτήν τη συγκυρία; 

Προσπαθώ να καταλάβω τη διαπίστωση περί στασιμότητας ή και φθοράς του ΠΑΣΟΚ, με ποιο ποσοστό συγκρίνεται κάθε φορά. Έχει διαπιστωθεί ότι κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα που έχει κυβερνήσει δεν κερδίζει ή έχει οριακή αύξηση. Είναι λογικό στη φάση αυτή.

Τα ποσοστά στις «κυλιόμενες» εθνικές εκλογές ας τα αποφασίσει ο ελληνικός λαός και ας τα κρίνει η… «ιστορία του μέλλοντος». Το ΠΑΣΟΚ έχει δείξει, για μία ακόμη φορά, σοβαρότητα στην αντιμετώπιση της κρίσης, αποφασιστικότητα στις προτάσεις ανασυγκρότησης των υποδομών και της λειτουργίας των σιδηροδρόμων και εθνική αντίληψη για ένα σύγχρονο κράτος με δομές και στήριξη των κοινωφελών οργανισμών, ενίσχυση της ανθεκτικότητας των υποδομών και ουσιαστικό μηχανισμό διαχείρισης κινδύνων.

Η μεγάλη ρευστότητα που παρατηρείται στο πολιτικό τοπίο καθιστά εφικτή την αυτοδυναμία ή οδηγούμαστε πλέον σε αναγκαστικές συνεργασίες; 

Η πολιτική συνεργασιών στα ευρωπαϊκά κοινοβουλευτικά συστήματα είναι διαχρονικά αυτονόητη, ζητούμενη. Κανένας δεν πέφτει από τα σύννεφα στα ζητήματα συνεργασιών. Δεν είναι το προεκλογικό ερώτημα «παγίδα» για κανένα κόμμα, «με ποιον» θα συνεργαστείτε, για να τον κατακρίνει η άλλη πλευρά. Άλλα, αντίθετα, πώς και επί ποιας βάσης θα συνεργαστείτε.

Φυσικά, για να είναι οι συνεργασίες ουσιαστικές, πρέπει να προϋπάρχουν δύο προϋποθέσεις για τη διακυβέρνηση. Πρώτον: Ισχυρή και αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση ώστε να λειτουργεί το κράτος και να υλοποιεί τις προτεραιότητες, ως συνέχεια. Δεύτερον: Κοινοβουλευτική δημοκρατία,κράτος δικαίου και «οδικός χάρτης» ανάπτυξης.

Είναι θέμα επιλογής και μοντέλου διακυβέρνησης, που προφανώς δεν περιορίζεται στην αριθμητική προσέγγιση των συνεργασιών.Μια κυβερνητική αυτοδυναμία που βγαίνει από έναν «πειραγμένο» εκλογικό νόμο, εάν στηρίζεται σε ένα «επιτελικό», πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα, σε τεχνοκράτες, σε πολιτικές και χρηματοδοτήσεις που λαμβάνονται με αποφάσεις fasttrack, τότε θα συνεχίσει να ζητά πολλές συγγνώμες!

Θεωρείτε ότι θα υπάρξουν πειστικές απαντήσεις και καταλογισμός ευθυνών προς τους πολίτες για τα αίτια που οδήγησαν σε αυτήν τη πολύνεκρη τραγωδία;

Το εύχομαι και το απαιτώ ως πολίτης του τόπου αυτού.

 

Συνέντευξη στον Αντώνη Ι. Αντωνόπουλο

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

Προβολές: 117