Με διακύβευμα της κάλπης την πολιτική σταθερότητα, άρα και τη συσπείρωση των δυνάμεων που τον στήριξαν στις διπλές εθνικές εκλογές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατέληξε στη σύνθεση του ευρωψηφοδελτίου, μέσω του οποίου η ΝΔ καλεί τους πολίτες να επαναβεβαιώσουν την ψήφο εμπιστοσύνης που έδωσαν στην κυβέρνηση πριν από δέκα μήνες.

Είναι η πολιτική σταθερότητα, την οποία είχε αναδείξει το «Π» στην έκδοση του προηγούμενου Σαββατοκύριακου και την οποία, όπως και ο πρωθυπουργός είχε επισημάνει, υπονομεύουν με την πολιτική της τοξικότητας που ασκούν κόμματα της αντιπολίτευσης. Θετικό το ότι οι πολίτες στην πλειοψηφία τους, βάσει των μέχρι τώρα στοιχείων των δημοσκοπήσεων, προεξοφλούν πως το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών δεν θέτει ζήτημα σταθερότητας για την κυβέρνηση. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση, μόλις το 24% απαντά ότι θα τεθεί τέτοιο θέμα. Όμως η ερώτηση, που είχε τεθεί, ακούγεται και ίσως είναι λάθος. Ναι, το αποτέλεσμα των εκλογών δεν δείχνει να θέτει θέμα σταθερότητας για την κυβέρνηση. Μπαίνει όμως θέμα πολιτικής σταθερότητας, το οποίο μπορεί να προκύψει εξαιτίας της συνεχιζόμενης συμπεριφοράς της αντιπολίτευσης και δη της αξιωματικής, με τον λαϊκισμό, την τοξικότητα και τις θεωρίες συνωμοσίας που αναπτύσσει. Γι’ αυτό και το ζητούμενο τώρα, όπως ως διακύβευμα το θέτει ο κ. Μητσοτάκης, και εν όψει των ευρωεκλογών, είναι η σταθερότητα της πορείας της χώρας. Μια σταθερότητα που θα στηρίζεται κυρίως σε δύο πυλώνες. Η διαφύλαξη των επιτευγμάτων στην οικονομία και σε άλλους τομείς είναι ο ένας πυλώνας. Ο δεύτερος είναι η προετοιμασία για τους κινδύνους και τις προκλήσεις που μας αφορούν ως χώρα και ως μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, όπως οι νέες γεωπολιτικές ισορροπίες, που τείνουν να διαμορφωθούν με τις εξελίξεις στην κοντινή μας Μ. Ανατολή, η κλιματική κατάρρευση, η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης.

Από την αντιπολίτευση, και δη την αξιωματική, καλλιεργείται τελευταίως η εντύπωση ότι οι Έλληνες δεν ενδιαφέρονται για τον πιο μακρινό ορίζοντα, αλλά μόνο για τα σημερινά. Ότι είναι ένα σύνολο που ασχολείται μόνο με lifestyle πολιτική, ένα άθροισμα ατομικών συμφερόντων που δεν βλέπουν τη μεγάλη εικόνα, και κατά βάση αποτελούν ένα τσούρμο που διαμορφώνει πολιτική άποψη στα πρωινάδικα και στα σόσιαλ μίντια. Την ισοπεδωτική αυτή αντίληψη οφείλουν να αντιμετωπίσουν οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις αυτού του τόπου και πρέπει να παλέψει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ιδιαίτερα τώρα, στις περιοδείες του για τις ευρωεκλογές, δηλώνοντας εμπιστοσύνη και σεβασμό στα εκατομμύρια των πολιτών που κρατάνε τη χώρα όρθια και αξιοπρεπή.

Εφόσον αυτή η κρίσιμη δεξαμενή των πολιτών νιώσει ξανά ότι η πολιτική μάχη αφορά τη ζωή της και όχι την κυριαρχία της κυβέρνησης ή την «κατοχύρωση» της θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα μειωθεί ο κίνδυνος οι ευρωεκλογές να λειτουργήσουν ως ο προθάλαμος μιας νέας περιόδου αβεβαιότητας και αστάθειας. Υπάρχει ο χρόνος και ο πρωθυπουργός έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να συνδεθεί με τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες της κοινωνίας, χωρίς λαϊκισμό και πλειοδοσία παροχών.

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός, υπουργοί και μέλη της κυβέρνησης οφείλουν σε όλους αυτούς που τους εμπιστεύτηκαν τα κρίσιμα για την Ελλάδα χρόνια, να τους δώσουν ένα μήνυμα αισιοδοξίας, μια ελπίδα για το αύριο. Να κάνουν έναν επαναπροσδιορισμό του όρου μεταρρύθμιση και, κυρίως, να «ξυπνήσουν» από την κατά τρόπο επικοινωνιακά μη ορθή διαχείριση θεμάτων και κρίσεων. Με εντελώς αισιόδοξη ματιά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, οι ευρωκάλπες μπορεί να αποτελέσουν τον καταλύτη βαθύτερων και δυσκολότερων μεταρρυθμίσεων, με ισχυρότερο κοινωνικό και οικονομικό αποτύπωμα.

Όμως, αυτό που προηγείται, όπως σωστά υπενθύμισε ο πρωθυπουργός, δίνοντας το στίγμα του ευρωψηφοδελτίου της ΝΔ, ως «βαθιά εθνικό» και ταυτόχρονα «γνήσια ευρωπαϊκό», είναι η απάντηση στο πόσο δυνατή θα είναι και προς ποια κατεύθυνση θα «φωνάζει» η εθνική αντιπροσώπευση στο Ευρωκοινοβούλιο.

Στην κατεύθυνση να έρθουν περισσότερα κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης ή στην κατεύθυνση να κοπούν για να μην τα διαχειριστεί η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως ζητάνε ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ; (Και που τα δύο αυτά κόμματα δεν ψήφισαν πριν από λίγες μέρες το παράρτημα της Σύμβασης Χρηματοδότησης του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.)

Να ζητηθούν περισσότερα κονδύλια για την εθνική άμυνα ή να κοπούν κι αυτά που δίνονται, όπως ζητάει η Νέα Αριστερά;

Να μείνει η Ευρώπη ενωμένη και όρθια απέναντι στον Πούτιν ή να βάλει την ουρά στα σκέλια, όπως εμμέσως προτείνουν ΚΚΕ και Ελληνική Λύση;

Και επί το… λαϊκότερο: Θα επιτρέψουν οι έχοντες στοιχειώδη λογική πολίτες-ψηφοφόροι να επηρεαστούν οι εκλογικές τους προτιμήσεις όχι από πολιτικές πρακτικές και ευρωπρογράμματα, αλλά από lifestyle πολιτικές συμπεριφορές, από άσκηση αντιπολίτευσης παλαιάς κοπής, από σενάρια συνωμοσιολογίας, από «καταγγελίες» περί δήθεν σκανδάλων, από ακραία πόλωση και λαϊκισμό, αλλά και από γκάφες και αυτογκόλ, για να διαμορφωθεί αποτέλεσμα, που πιθανόν να οδηγήσει σε πολιτική αστάθεια;

Κατά τα φαινόμενα και βάσει των δημοσκοπήσεων, δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο να συμβεί στις ευρωεκλογές ή, τουλάχιστον, στον βαθμό που θα επηρεάσει την σημερινή «κανονικότητα». Αλλά, όπως το έλεγε και ο Χαρίλαος Φλωράκης: «Η κάλπη είναι γκαστρωμένη…».

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο