Ο Θόδωρος Μαργαρίτης, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και Γραμματέας της πολιτικής κίνησης «Ανανεωτική Αριστερά», «αναλύει» το στοίχημα για το κόμμα του και επισημαίνει με νόημα πως «πρέπει να εμποδίσουμε την εικόνα που θα ακούσουμε πιθανά και πάλι από διάφορα “παπαγαλάκια”, ότι ο χάρτης είναι μπλε».

Ταυτόχρονα όμως, ο κ. Μαργαρίτης διαχωρίζει από αυτή την εικόνα τις ευρωεκλογές, για τις οποίες επισημαίνει πως αυτές αποτελούν «καθαρή κομματική καταγραφή».

Ως βαθύς γνώστης του τοπίου της Αριστεράς, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η άποψή του για τη νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι σφόδρα επικριτική.

Ποιο είναι το στοίχημα που καλείται να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ; 

Oι αυτοδιοικητικές εκλογές θα ήταν χρήσιμο να μην είναι κάτι σαν 3ος γύρος μετά από τις δίπλες, πρόσφατες κάλπες των εθνικών εκλογών. Θα ήταν χρήσιμο να αφορούν τα τοπικά προγράμματα. Δυστυχώς, η κομματική διάσταση υπερισχύει. Και ενώ αυτό έχει βάση στην περίπτωση των περιφερειών, θα ήταν λάθος να αποτελεί το ίδιο και για τους δήμους. Το ΠΑΣΟΚ με τις επιλογές του στηρίζει σχήματα με προοδευτική πολιτική. Με τους όρους, δηλαδή, των κοινωνικών προτεραιοτήτων.

Οι πρόσφατες καταιγίδες έφεραν στην επιφάνεια μία ακόμα σοβαρή διάσταση των αυτοδιοικητικών εκλογών. Αν, δηλαδή, είναι στην πρώτη γραμμή τα έργα υποδομής για την ασφάλεια των πολιτών ή τα έργα βιτρίνας. Αν υπάρχουν σχέδια για αναβάθμιση της ζωής στις πόλεις ή αν τα κριτήρια αφορούν ένα πελατειακό κράτος για μέσου και της Αυτοδιοίκησης.

Επιτρέψτε μου όμως να θέσω αναγκαστικά και ένα ακόμα πολιτικό ζήτημα. Με βάση την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της δεξιάς κυριαρχίας, την οποία καλλιεργούν και ορισμένα ΜΜΕ ώστε να προκαλούν ένα είδος πολιτικού Μιθριδατισμού στους δυσαρεστημένους πολίτες, αξίζει να δοθούν και μερικές μάχες–ας το ομολογήσουμε– σε επίπεδο τακτικής. Από αυτή την άποψη πρέπει να εμποδίσουμε την εικόνα που θα ακούσουμε πιθανά και πάλι από διάφορα «παπαγαλάκια», ότι «ο χάρτης είναι μπλε». Αυτό το κριτήριο είμαι σίγουρος ότι θα το θυμηθούν σύντομα πολλοί στις τηλεοπτικές τους οθόνες.

Θεωρείτε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα για το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αποτελέσει γνώμονα για την πορεία προς τις ευρωεκλογές που, σύμφωνα με τα λεγόμενα της ηγεσίας, αποτελούν έναν κυρίαρχο στόχο;

Τα αποτελέσματα στις περιφέρειες και στους πολύ μεγάλους δήμους είναι μια σημαντική εικόνα. Λογικά όμως, οι ευρωεκλογές αποτελούν καθαρή κομματική καταγραφή. Θα είναι η καθοριστική απεικόνιση της επιδίωξης του ΠΑΣΟΚ για τη ριζική αλλαγή των συσχετισμών. Γι’ αυτό ο χώρος μας πρέπει να δημιουργήσει ένα ισχυρό κοινωνικό ρεύμα ανατροπής της σημερινής πολιτικής γεωγραφίας. Για να το πετύχει αυτό, χρειάζεται να απεμπλακεί από μια επικοινωνιακή αγωνία για τη δικαίωση της ιστορικής διαδρομής του ΠΑΣΟΚ και να αποτυπώσει μια ευρύτερη συσπείρωση όλων των δυνάμεων της Σοσιαλδημοκρατίας, του Ριζοσπαστικού Κέντρου και της Ανανεωτικής Αριστεράς. Με αποτύπωση νεωτερικότητας, σύγχρονων θέσεων και κινηματικής πρακτικής. Να γίνει, με απλά λόγια, ένα πλατύ Σοσιαλιστικό σχήμα για την Αλλαγή!

Υπάρχει η εντύπωση ότι δεν είχε δοθεί η πρέπουσα έμφαση σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Αυτό έχει να κάνει με μια ιδεολογική στάση ή αποτελεί τμήμα μιας τακτικής;

Νομίζω ήδη απάντησα. Τα κριτήρια σε αυτή την αναμέτρηση είναι πιο περίπλοκα. Εκφράζουν τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Θα επιχειρηθεί όμως από τη ΝΔ, μετά τη δραματική ανικανότητα της κυβερνητικής διαχείρισης αυτή την περίοδο, να εργαλειοποιηθούν ως μία μορφή έγκρισης του Κυριακού Μητσοτάκη και ως εμπράγματη ακύρωση κάθε κοινωνικής κριτικής. Αυτό δεν πρέπει να το αγνοήσουμε και να το αφήσουμε να κυριαρχήσει.

Πώς «βλέπετε» τη νέα ηγεσία στον ΣΥΡΙΖΑ και πώς πρέπει να σταθεί το ΠΑΣΟΚ απέναντι σε αυτές τις αλλαγές του πολιτικού σκηνικού;  

Η νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα κριθεί από τις πολιτικές της επιλογές. Μέχρι σήμερα, είναι μόνο επικοινωνιακά τεχνάσματα και ναρκισσισμός.

Στα πρώτα μηνύματα του Στ.Κασσέλακη διακρίνω μία αλαζονεία σε δύο επίπεδα. Το πρώτο αφορά τη συνεχώς επαναλαμβανομένη διατύπωση περί «αδιαμεσολάβητης» σχέσης με τον λαό, που παραπέμπει σε αρχηγισμό και υποτίμηση του κομματικού φορέα, και το δεύτερο μία γραμμή αυτοδυναμίας που δείχνει επίσης να υποτιμά την ανάγκη συνεργασιών μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων. Προσοχή! Δεν μιλώ για την πρόχειρη και απολύτως προεκλογική εξαγγελία περί προοδευτικής συνεργασίας του Αλέξη Τσίπρα το περασμένο Μάιο, ώστε να πιέσει εκλογικά το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και το ΜέΡΑ25. Μιλώ για επιλογές που απαιτούν προετοιμασία, μέτρα εμπιστοσύνης και συμπτώσεις στα κοινωνικά μέτωπα. Ο Στ. Κασσελάκης με μία δόση μεσσιανισμού υπόσχεται την ανάσταση του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνητικής δύναμης. Η ανάσταση έχει θεολογικό ενδιαφέρον. Δεν είναι πολιτικό διακύβευμα. Και η ανάγκη για συνεργασίες στον ευρύτερο χώρο της αντιπολίτευσης ενισχύει τα θεσμικά αντίβαρα σε μία πανίσχυρη κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, από την πλευρά του, δεν πρέπει να μπλέξει σε ένα είδος «μπουγαδοκαβγά» με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος εκπροσωπεί τη Δημοκρατική παράταξη. Κάτι τέτοιο θα ευνοούσε τη ΝΔ. Θα πρέπει να επιδιώξει να συνδυάσει δύο σημαντικούς στόχους. Να γίνει ένα ανοιχτό σχήμα όλης της Κεντροαριστεράς και, όπου χρειάζεται, να συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ (ακόμα και με το ΚΚΕ), ώστε να ενισχύεται ο αποτελεσματικός έλεγχος στην κυβέρνηση.

 

Συνέντευξη στον Αντώνη Ι. Αντωνόπουλο

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο