«Δεν θα αφήσουμε να γυρίσουν την Ελλάδα πίσω…»

Αν οι κατηγορίες που εκτοξεύονται από τη μεριά των συγγενών και κυρίως των γονέων των παιδιών που χάθηκαν στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών είναι απολύτως δικαιολογημένες και σεβαστές, όσον αφορά τους πολιτικούς μας αντιπάλους μόνον θλίψη μπορεί να προκαλεί αυτή η χυδαία πολιτική εκμετάλλευση, που επιχειρείται. Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι νομίζουν ότι βρήκαν την ευκαιρία να ανατρέψουν τους πολιτικούς συσχετισμούς και να επιφέρουν ένα καίριο πλήγμα στην παράταξή μας και στην κυβέρνηση. Εκτοξεύουν κατηγορίες για «συγκάλυψη» και ζητούν την ποινική δίωξη υπουργού,γιατί, λέει, καθυστέρησε την υλοποίηση σχετικής συμβάσεως, παραβλέποντας το γεγονός πως επί των ημερών τους δεν υλοποιήθηκε η σύμβαση, όταν αναβλήθηκε τέσσερις φορές.

Αλλά όταν ένας υπουργός έχει ποινικές ευθύνες διότι δεν ολοκληρώθηκε μία σύμβαση και έτσι δεν απεφεύχθη ένα τραγικό δυστύχημα, όπως ισχυρίζονται, τότε γιατί δεν έχουν αντίστοιχες ποινικές ευθύνες όλοι οι υπουργοί που δεν κατάφεραν να τελειώσουν, π.χ., τους δρόμους ΒΟΑΚ στην Κρήτη ή τη διαδρομή Πάτρα-Πύργος, όπου γίνονται πολλά δυστυχήματα και μάλιστα θανατηφόρα; Αλλά και ο τότε υπουργός Ναυτιλίας, όταν επισυνέβη το τραγικό πολύνεκρο δυστύχημα με το «Σάμινα», θα έπρεπε να έχει μπει φυλακή; Διότι αυτό σημαίνει ποινικές ευθύνες υπουργού.

Για την τραγωδία στο Μάτι,η εισαγγελική πρόταση ήταν, επί λέξει: «Εάν είχε ολοκληρωθεί τότε το 112, θα είχαν σωθεί οι άνθρωποι και θα ζούσαν…». Άρα, με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό,άπαντες οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ολοκλήρωσαν το 112 (το οποίο φτιάξαμε μέσα σε λίγους μήνες θητείας –τόσο εύκολο ήταν–, ενώ τη σύμβαση 717 ο ΣΥΡΙΖΑ 5 χρόνια δεν κατάφερε να την τελειώσει) θα έπρεπε να είναι ήδη φυλακή.

Αυτά κανείς δεν τα σκέφτεται και δεν τα αναδεικνύει, διότι έχει επικρατήσει ο πόνος που σε όλους μας προκάλεσε αυτή η τραγωδία και αυτό είναι σε έναν βαθμό κατανοητό, αλλά από την άλλη δεν μπορούμε, από τον πόνο μας και από τη βουλιμία τους για την εξουσία, να καταργήσουμε και όλους τους κανόνες της λογικής.

Πολλές δημόσιες συμβάσεις δεν υλοποιούνται σχεδόν κάθε μέρα. Πολλοί διαγωνισμοί σταματούν στα δικαστήρια, πολλές διαμάχες εταιρειών καθυστερούν πολλά έργα. Να φτιάξουμε καλύτερες διαδικασίες, να βρούμε τρόπο να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα, να φτιάξουμε καλύτερα τρένα, πολλά πρέπει να κάνουμε, αλλά όχι να γίνουμε ζούγκλα, που ο ένας θα κατηγορεί τον άλλον! Φτάνει με τη χυδαιότητα στην πολιτική.

Φθάσαμε να κατηγορούμαστε για συγκάλυψη, όταν για το Μάτι η δίκη διεξάγεται τώρα μετά από 6 χρόνια, ενώ για τα Τέμπη η δίκη θα ξεκινήσει σε λιγότερο από 1,5 χρόνο από την τραγωδία. Το πρώτο θεωρείται φυσιολογικό, το δεύτερο συγκάλυψη, αν είναι δυνατόν. Και εμείς να κατηγορούμαστε για πολιτική εκμετάλλευση στο Μάτι, όταν τους κατηγορήσαμε μόνον για ανικανότητα και κακοστημένο θέατρο, ενώ ποτέ δεν είπαμε ότι πρέπει να γίνει προκαταρκτική για τους υπουργούς τους, τώρα μιλούν για ποινικές ευθύνες υπουργών για ένα δυστύχημα που βαπτίστηκε «έγκλημα» και «δολοφονία».Αντιλαμβάνομαι πλήρως την οργή, τον πόνο και τον φόβο της κοινής γνώμης για το τραγικό αυτό δυστύχημα, αλλά δυστύχημα ήταν, όχι έγκλημα. Κανείς δεν ήθελε να σκοτωθούν όλα αυτά τα παιδιά, ούτε κανένας ενήργησε μετά δόλου, με σκοπό δηλαδή να γίνει κάτι τέτοιο. Αφόρητο, ο καθένας μας σκέφτεται ότι και το δικό του το παιδί θα μπορούσε να είναι σε αυτό το τρένο, αλλά δεν πρέπει να αφήσουμε αυτός ο πόνος να γυρίσει την Ελλάδα πίσω στην πολιτική τοξικότητα.

Αυτό η Ελλάδα θα το πληρώσει πολύ στο μέλλον.

 

του Άδωνι Γεωργιάδη

Υπουργός Υγείας

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

Προβολές: 36