«Ο Ν. Ανδρουλάκης προφανώς προσπάθησε για το καλύτερο.Έκανε όμως κάποια σημαντικά λάθη»
Η Νάντια Γιαννακοπούλου, υποψήφια για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και βουλευτής Δυτικής Αττικής, μιλάει για την ανάγκη επανεκκίνησης του κόμματος και παρουσιάζει τις αλλαγές που δεσμεύεται ότι θα υλοποιήσει, εάν λάβει την εντολή από τα μέλη του Κινήματος.
Ποιες είναι οι αλλαγές που δεσμεύεστε ότι θα γίνουν στο ΠΑΣΟΚ την επόμενη μέρα;
Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται μια επανεκκίνηση. Να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα που εμφανίστηκε και πέρυσι στις βουλευτικές εκλογές, αλλά πολύ πιο καθαρά φέτος. Δηλαδή να απελευθερώνονται μαζικά ψηφοφόροι από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να αναζητούν κόμμα για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους ή την πολιτική εκπροσώπηση και μία εναλλακτική πορεία της χώρας και εμείς, αντί να εισπράττουμε, αντί να ανεβάζουμε τα ποσοστά μας, να χάνουμε και ψηφοφόρους. Το πρόβλημα είναι αμιγώς πολιτικό. Συνδέεται με τη συχνά μη ύπαρξη σαφών προτάσεων, την εκπομπή μη καθαρού μηνύματος για το ποιοι είμαστε και πού πάμε, με τον τύπο αντιπολιτευτικής τακτικής μας, που παρέπεμπε σε κόμμα διαμαρτυρίας και όχι εν δυνάμει δύναμης εξουσίας. Συνδέεται με τη μη θεσμική δημοκρατική λειτουργία μας και την απομάκρυνση, το «πάγωμα» ενεργών δυνάμεων και προσωπικοτήτων του παραταξιακού μας χώρου. Με τη δυσκολία να πειστούν χιλιάδες προοδευτικοί πολίτες που κοίταζαν προς το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν τους αρέσαμε. Πρέπει επομένως να αλλάξουμε πολλά.
Να το πούμε ακόμα πιο καθαρά. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να εκπέμψει μήνυμα ότι αλλάζει για να αλλάξει τους συσχετισμούς και να γίνει μια παράταξη που διεκδικεί την κυβέρνηση, για να αλλάξει την κοινωνία. Αν οι ψηφοφόροι με τιμήσουν με την εκλογή μου ως προέδρου, σ’ αυτά ακριβώς θα ρίξω βάρος και θα επιχειρήσω μαζί με το όλον ΠΑΣΟΚ να αλλάξουμε.
Μήπως, τελικά, η στασιμότητα στα εκλογικά ποσοστά δεν είναι θέμα προσώπων και απλώς το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καταφέρει να συμβαδίσει με τις απαιτήσεις που επιβάλλουν οι νέοι καιροί;
Ασφαλώς και δεν είναι θέμα μόνο προσώπων. Ωστόσο, τα πρόσωπα είναι αυτά που αποτελούν φορείς απόψεων, σκέψεων, πολιτικών, που εκφράζουν πολιτικούς προσανατολισμούς, τη δυνατότητα προωθητικών συνθέσεων και εκπομπής νέου στίγματος προς την κοινωνία. Γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία ποιος είναι ο πρόεδρος οποιουδήποτε κόμματος, γι’ αυτό έχει και μεγάλη αξία το πρόσωπο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς αυτό συνδέεται με τη μεγάλη προσπάθεια που πρέπει να γίνει για να υπάρξει μια σαφής εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας, καθαρές και σύγχρονες προτάσεις για όλα τα θέματα που απασχολούν την κοινωνία, μακριά από κάθε έκφραση λαϊκισμού και από έναν ετεροκαθορισμό που δεν ταιριάζει σε ένα κόμμα εξουσίας. Έχουμε να κάνουμε πολλή δουλειά, έχοντας συνείδηση ότι χάσαμε χρόνο, ότι μας πρόλαβαν ανέτοιμους οι εξελίξεις ή και «διαβάσαμε» λάθος την πραγματικότητα. Πράγματι, παρά την όποια προσπάθεια έγινε, το ΠΑΣΟΚ δεν συμβάδισε με τις απαιτήσεις των νέων καιρών.
Με τόσους πολλούς υποψήφιους αρχηγούς για το ΠΑΣΟΚ, θεωρείτε ότι θα είναι εύκολη η συμπόρευση για την επόμενη μέρα;
Δεν βλέπω κανένα πρόβλημα στον αριθμό υποψηφίων. Στο σύνολό τους εκφράζουν έναν σημαντικό πλούτο διαφορετικών απόψεων, προσεγγίσεων, ερμηνειών της πραγματικότητας και της στρατηγικής που πρέπει να ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ, ώστε να γίνει ένα σύγχρονο, ισχυρό κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας, των μεγάλων μεταρρυθμίσεων και της Κεντροαριστεράς. Πιστεύω ότι αυτό συμβάλλει και στη μεγάλη μαζικότητα που θα υπάρξει στις εκλογές, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ, σπάζοντας τους όποιους μηχανισμούς και φέρνοντας στο προσκήνιο την κοινωνία. Αυτό θα είναι και το πιο ηχηρό και σημαντικό μήνυμα, ότι το ΠΑΣΟΚ θα έχει μια δυναμική πορεία, έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν βλέπω κανένα πρόβλημα με τη συμπόρευση. Τη θεωρώ αυτονόητη, όπως αυτονόητη θεωρώ και την προσπάθεια του νέο εκλεγμένου προέδρου να λειτουργεί το κόμμα θεσμικά και δημοκρατικά, στηριγμένο στη λειτουργία των οργάνων και στη διασφάλιση έκφρασης της άποψης των μελών, με επιδίωξη τη σύνθεση απόψεων, μακριά από τη λειτουργία στενών κύκλων «ανθρώπων του προέδρου».
Πού «έχασε το παιχνίδι» ο Νίκος Ανδρουλάκης;
Δεν μου αρέσει η φράση που χρησιμοποιείτε. Ο Ν. Ανδρουλάκης είναι πρόεδρος και ταυτόχρονα υποψήφιος πρόεδρος σε εκλογές που μπορεί και να επανεκλεγεί. Ταυτόχρονα, στην πολιτική δεν είναι άσπρο- μαύρο. Προφανώς προσπάθησε για το καλύτερο και έχει συμβολή σε όποια βήματα έγιναν. Έκανε όμως κάποια σημαντικά λάθη. Δεν αξιοποίησε τη συνταρακτική συμμετοχή στις εκλογές του 2021 για να δημιουργήσει ένα ευρύ κόμμα, στηριγμένο στην αυτοοργάνωση, δίνοντας στο ΠΑΣΟΚ χαρακτηριστικά μεγάλου Κινήματος. Αποξένωσε σημαντικές δυνάμεις που δεν τον είχαν στηρίξει τότε, αν και όλοι εργαστήκαμε δραστήρια υπό την προεδρία του για την επιτυχία του ΠΑΣΟΚ. Ερμήνευσε την εκλογή του ως μια εκδοχή ανανέωσης, σύμφωνα με την οποία «εξαφανίστηκαν» στελέχη μεγαλύτερων γενιών που έχουν τεράστια εμπειρία και κοινωνική απήχηση, έχοντας βάλει τη σφραγίδα τους. Δεν έκανε σαφείς επιλογές στον πολιτικό προσανατολισμό, τροποποίησε ακόμα και αποφασισμένες από το Συνέδριο καταστατικές θέσεις, όπως π.χ. για τα μη κρατικά ΑΕΙ, θολώνοντας το μήνυμά μας. Ακολουθήθηκε μια γραμμή που τελικά δεν επέτρεπε την εκλογική διεύρυνση ούτε με δυνάμεις από τα δεξιά, ούτε με τα αριστερά. Έτσι, όταν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχαναν πέρυσι και φέτος πάνω από 2 εκατομμύρια ψήφους, όταν μας δινόταν δηλαδή μοναδική ευκαιρία, όταν «έβρεχε» ψήφους, εμείς συμπεριφερόμασταν σαν «να κρατάγαμε ομπρέλα».
Πώς σχολιάζετε τα διάφορα σενάρια που «ακούγονται» για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού πόλου με στελέχη από ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και το «regrading» που επιχειρεί ο Αλέξης Τσίπρας;
Δεν μου αρέσουν τα σενάρια, ούτε τα σχέδια επί χάρτου και οι νεφελώδεις πολιτικές προτάσεις χωρίς ιδεολογικό, πολιτικό, προγραμματικό περιεχόμενο. Στο ΠΑΣΟΚ αυτή την ώρα μάς ενδιαφέρει πώς θα προχωρήσουμε τις αναγκαίες αλλαγές, πώς θα αναδιαταχθούμε ως κόμμα, ώστε να είμαστε –όπως πάντα ήμασταν– η δύναμη της Κεντροαριστεράς, ο φυσικός χώρος της προοδευτικής παράταξης.
Με ρωτάτε για τον κ. Τσίπρα. Θα σας πω μια σταθερή θέση μου. Καλή και χρήσιμη η επικοινωνία ή τα rebranding, αρκεί να υπάρχει και πολιτική. Ο κ. Τσίπρας δεν αποχώρησε επειδή π.χ. κουράστηκε ή επειδή ήθελε να προωθήσει την ανανέωση στο κόμμα του. Αποχώρησε γιατί έχασε συντριπτικά σε τρεις βουλευτικές εκλογές, σε ευρωεκλογές και σε εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, παραδίνοντας έναν ΣΥΡΙΖΑ που πέρυσι, από το 32% του 2019, πήγε στο 18% και χωρίς να δώσει την παραμικρή εξήγηση, να κάνει έναν απολογισμό. Ταυτόχρονα τον συνοδεύουν πολλά πολιτικά αμαρτήματα: Η τοξικότητα και ο λαϊκισμός την εποχή της ανόδου του, το δημοψήφισμα του 2015 που έφτασε τη χώρα στον γκρεμό, αφού την δίχασε, η συγκυβέρνηση με τη Δεξιά του κ. Καμμένου, η στοχοποίηση δέκα πολιτικών στελεχών με την υπόθεση Novartis και άλλα πολλά. Εσείς τι λέτε; Αρκεί ένα rebranding για να εμφανιστεί νέος και αμόλυντος, καλώντας να πάμε –άραγε πού;– όλοι μαζί ή να διαρρέεται ότι θέλει να επανεμφανιστεί ως ηγέτης νέου δήθεν πόλου; Εγώ λέω «όχι».
