Οι τελευταίες αποκαλύψεις για τις μαφίες της Μυκόνου και των ακινήτων, για το κύκλωμα των δημοτικών υπαλλήλων που φέρονται ότι εκβίαζαν καταστηματάρχες, για τις συμμορίες της λεωφόρου Αλεξάνδρας, που έχουν σχέση με προστασίες και διακίνηση ναρκωτικών, και βέβαια η δολοφονία του τοπογράφου έφεραν και πάλι στο προσκήνιο ένα χρόνιο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας: τη διαφθορά, η οποία αποτελεί μία από τις παθογένειες του ελληνικού κράτους, από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του.
Και βεβαίως αποδεικνύουν πόσο εκτεταμένο, βαθύ και επικίνδυνο είναι το φαινόμενο του οργανωμένου εγκλήματος στη χώρα μας. Βέβαια, οι περισσότεροι βλέπουμε μόνο ό,τι… φαίνεται, όπως τα εγκλήματα, τη βία στους δρόμους, τις ληστείες και τις διαρρήξεις. Όλα τα υπόλοιπα παραμένουν αθέατα από τους πολλούς, αλλά συνιστούν ακόμη μεγαλύτερη απειλή και επηρεάζουν την καθημερινότητα και τη ζωή μας, σε βαθμό που ούτε καν υποψιαζόμαστε. Ζητάμε (και ορθώς) περισσότερους αστυνομικούς στους δρόμους, μέτρα πρόληψης και άμεση παρουσία της Αστυνομίας, αλλά έχουμε μαύρα μεσάνυχτα για τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος, το οποίο ασφαλώς δεν αφορά μόνο τη Μύκονο, όπως πολλοί έχουν εστιάσει το ενδιαφέρον τους. Όλο και περισσότερες περιοχές μπαίνουν στον χάρτη της πλήρους ανομίας, όπου όλα κινούνται και διεκπεραιώνονται με όρους μαφίας.
Με την εξάρθρωση της σπείρας της Αθήνας μάθαμε ότι 47 επαγγελματίες πλήρωναν για «προστασία» δεκάδες χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο. Αντίστοιχες συμμορίες δρουν και σε άλλους δήμους, στην Αττική ή στην Περιφέρεια, όπως έδειξε και η προσφάτως εξάλειψη πολυμελούς σπείρας.
Όμως φαίνεται πως οι περιπτώσεις της Αθήνας και της Μυκόνου λειτούργησαν ως ξυπνητήρι για την κυβέρνηση και τους… αρμούς της εξουσίας γενικότερα, την Αστυνομία, τη Δικαιοσύνη, το κράτος ή τους δήμους, γι’ αυτό και σε κάποια από τα κυκλώματα μπαίνει «μαχαίρι» και κάποιες μαφίες ξηλώνονται. Μικρά βήματα προς το καλύτερο από την Πολιτεία. Χρειάζεται όμως και λίγο μεγαλύτερα απ’ όλους μας, που ξιφουλκούμε εναντίον των κάθε λογής διεφθαρμένων υπαλλήλων, αλλά σπεύδουμε πρόθυμα να δώσουμε «κάτι» για να εξυπηρετηθούμε γρηγορότερα και καλύτερα. Διεφθαρμένοι πολίτες συνεπάγονται διεφθαρμένους υπαλλήλους και αντίστροφα. Και δυστυχώς η διαφθορά είναι Λερναία Ύδρα και η πλήρης εξάλειψή της είναι κάτι παραπάνω από αδύνατη, στην Ελλάδα που ζούμε.
Γι’ αυτό και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης υπόσχεται –αν όχι μας διαβεβαιώνει– πως το έργο για ξεδόντιασμα της Greek Mafia και άλλων συμμοριών, αλλά και η πάταξη της διαφθοράς, θα συνεχιστούν με αμείωτη δράση. Ευχή η υπόσχεση-διαβεβαίωση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, να βάλει ένα τέλος στην εγκληματική δράση συμμοριών, καθώς και η εντολή της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου να μην καταλήξουν στις καλένδες. Η αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος και της διαφθοράς είναι ένα πεδίο στο οποίο η κυβέρνηση μπορεί να παρουσιάσει έργο στους πολίτες και χωρίς να φοβάται το πολιτικό κόστος. Οργάνωση, πυγμή και αδιάφθορους χρειάζεται. Το νομικό πλαίσιο επιτέλους τώρα υπάρχει.
του Φώτη Σιούμπουρα
