Χρησιμοποιήθηκε σε στρατιώτες του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου που είχαν τραυματισμό νωτιαίου μυελού
Ένα άθλημα που αν δεν ασχολείσαι με Παραολυμπιακούς αγώνες, οι οποίοι σε σχέση με τους Ολυμπιακούς δεν έχει την ίδια απήχηση, μάλλον δε θα το γνωρίζεις. Όμως υπάρχει και στις περισσότερες χώρες είναι αρκετά διαδεδομένο. Εκτός ότι είναι αρκετά δυναμικό, έχει και μια ιστορία που ακόμα και αυτοί που γνωρίζουν το άθλημα, αγνοούν την πηγή έμπνευσής του.
Ας το πάρουμε από την αρχή… Ο Sir Ludwig Guttmann, ξιφομάχος στα φοιτητικά του χρόνια, έφερε την ξιφασκία σε αμαξίδιο ως αποθεραπεία στο νοσοκομείο Stoke Mandeville, την εποχή του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, βοηθώντας στρατιώτες που είχαν τραυματιστεί στο νωτιαίο μυελό, να δυναμώσουν μυϊκά και να έχουν μια -όσο το δυνατόν- γρηγορότερη και καλύτερη αποκατάσταση. Όταν είδε πως λειτουργεί ευεργετικά προς τους ασθενείς, αποφάσισε να κάνει μια παρουσίαση, ώστε να καθιερωθεί ως άθλημα και όχι απλά «άσκηση αποκατάστασης».
Αρχικά πραγματοποιήθηκε μια επίδειξη από έναν παραπληγικό από τη μονάδα σπονδυλικών προβλημάτων στο Rockwood στο Κάρντιφ της Μεγάλης Βρετανίας, και τον αρτιμελή εκπαιδευτή του, τον καθηγητή Reynolds. Μετά την επίδειξη, ο καθηγητής Reynolds επέστρεφε τακτικά στο Νοσοκομείο Stoke Mandeville για να κάνει καθοδήγηση ασθενών. Έφερε επίσης έναν άνδρα που ονομαζόταν «Q» Hill, έναν εκπαιδευτή αποσπασμένο από το στρατό, για να αρχίσει να προπονεί την ξιφασκία με αναπηρικό αμαξίδιο.
Το άθλημα εισήχθη στους Διεθνείς Αγώνες Stoke Mandeville,, όμως όχι πλήρως αναγνωρισμένο, από τον Sir Ludwig Guttmann στο Stoke Mandeville Hospital το 1954.
Από θεραπεία, σε επίσημη διοργάνωση και από εκεί στους Παραολυμπιακούς Αγώνες
Μόλις ένα χρόνο μετά την πρώτη εκδήλωση επίδειξης ως άθλημα, το 1955 η ξιφασκία ανδρών προστέθηκε στους Διεθνείς Αγώνες Stoke Mandeville, ως επίσημη -αυτή την φορά- διοργάνωση, η οποία πραγματοποιήθηκε στο υπαίθριο γήπεδο netball στους χώρους του νοσοκομείου.
Το 1960 πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι Παραολυμπιακοί Αγώνες και η ξιφασκία με αναπηρικό αμαξίδιο ήταν ένα από τα οκτώ αθλήματα που διαγωνίστηκαν.
Μάλιστα μέχρι σήμερα διατηρεί την θέση της στους Παραολυμπιακούς Αγώνες με μεγάλο αριθμό διαγωνιζόμενων, από όλες τις χώρες, τόσο σε ατομικό όσο και ομαδικό επίπεδο. Οι Έλληνες αθλητές συγκεκριμένα, στις τελευταίες Παραολυμπιάδες, έχουν τουλάχιστον μία θέση στο βάθρο της ξιφασκίας με αμαξίδιο.
Τα περισσότερα Παραολυμπιακά αθλήματα ξεκίνησαν ως βοήθεια σε κάποιον τραυματισμό ή για ενδυνάμωση ατόμων με ειδικές ανάγκες. Τι θα έλεγες φέτος να δώσεις την ίδια σημασία στους Παραολυμπιακούς, όσο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Σου εγγυώμαι ότι θα το απολαύσεις το ίδιο!
