Η συνοικία που γλίτωσε από την πυρκαγιά του 1917, διατηρεί τον αυθεντικό πολεοδομικό ιστό της
Το Τσινάρι ή Πλάτανος (από το τουρκικό çinarli = πλατάνι), αποτελεί συνοικία της Άνω Πόλης η οποία βρίσκεται πάνω από το Διοικιτήριο (ΥΜΑΘ), με βασικούς άξονές της τις οδούς Α. Παπαδοπούλου, Κλειούς και Δ. Πολιορκητού. Η συνοικία ξεχωρίζει για το πλήθος διατηρητέων μονοκατοικιών της που φέρουν μια ιδιαίτερη προεξοχή η οποία ονομάζεται σαχνισί, τον Ι.Ν. της Αγίας Αικατερίνης και το ομώνυμο ουζερί Τσινάρι, που λειτουργεί από το 1885.
Η ιστορία της συνοικίας
Το Τσινάρι αποτελούσε τόπο κατοικίας μουσουλμάνων και ιδιαίτερα Σαββατιανών, δηλαδή μουσουλμάνων με εβραϊκή καταγωγή. Την περίοδο της οθωμανική κατοχής στη Θεσσαλονίκη, βρισκόταν στο κέντρο της συνοικίας ιεροσπουδαστήριο (μεντρεσές) και τζαμί.
Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών, ο πληθυσμός της περιοχής αυξήθηκε και εγκαταστάθηκαν εκεί πλήθος προσφυγικών οικογενειών.
Χαρακτηριστικά κτήρια και αξιοθέατα στο Τσινάρι
Σπίτια Βαλκανικής αρχιτεκτονικής: Το στυλ των κτηρίων της συνοικίας αποτελεί παράδειγμα Μακεδονικής- Βαλκανικής αρχιτεκτονικής. Τα σπίτια είναι πολύχρωμα με πολλά λαογραφικά στοιχεία και η περιοχή είναι γεμάτη με διώροφα κτίσματα με ημιυπόγεια. Δυστυχώς, πολλά είναι τα διατηρητέα σπίτια τα οποία έχουν μείνει ερειπωμένα και αναξιοποίητα.
Καρπίπειον Μέλαθρον: Στην είσοδο του Τσιναρίου από την οδό Ολυμπιάδος βρίσκεται το Καρίπειον Μέλαθρον, το οποίο φέρει το όνομα του Αλεξάνδρου Καρίπη, μικρασιάτη ψυχιάτρου που κληρονόμησε το κτήριο και το αποκατέστησε με τη συμβολή του Υπουργείου Παιδείας. Στο κτήριο στεγάστηκε το Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού ενώ σήμερα λειτουργεί αρχιτεκτονικό γραφείο.
Το Καρίπειον Μέλαθρον είχε κατασκευαστεί ως αρχοντικό σπίτι του γιού του τελευταίου Οθωμανού πολιτικού διοικητή της Θεσσαλονίκης, Αμπντουραχμάν Γιαζή Πασά και σύμφωνα με κάποιες πηγές αρχιτέκτονας αναφέρεται ο Βιταλιάνο Ποζέλι.
Εθνική Χαρτοθήκη: Στην οδό Δ. Πολιορκητού 37 βρίσκεται το κτήριο που στεγάζει το Εθνικό Κέντρο Χαρτογραφικής Κληρονομιάς, το οποίο ιδρύθηκε το 1997. Έχει ως σκοπούς τη διαχείριση, διατήρηση, πρόσβαση και χρήση της χαρτογραφικής κληρονομιάς της χώρας, καθώς και την ανάπτυξη και διάδοση της πολιτιστικής, εκπαιδευτικής, κοινωνικής, καλλιτεχνικής, επιστημονικής και τεχνολογικής διάστασης της Χαρτογραφίας και των Χαρτών.
Ουζερί «Τσινάρι»: Το ουζερί, το οποίο βρίσκεται σε κεντρικό σημείο στην οδό Α. Παπαδοπούλου, λειτουργεί για πάνω από έναν αιώνα και είχε, αρχικά, ανοίξει ως καφενείο ενός Τούρκου που ονομαζόταν Κιοσσέ. Σύμφωνα με ιστορίες για την περιοχή, στο Τσινάρι κάθονταν μαζί Έλληνες και Τούρκοι ενώ σύχναζε κι ένας μπαρμπέρης, ο Ισμαήλ, στον οποίο έρχοταν όλοι για τις υπηρεσίες του.
Κρήνη του Μουράτ Β’: Απέναντι από το ουζερί βρίσκεται η παλαιότερη οθωμανική κρήνη της πόλη, η οποία έχει αποκατασταθεί και διατηρείται σε καλή κατάσταση. Επάνω της βρίσκεται τμήμα βυζαντινού ανάγλυφου και ως λεκάνη συλλογής του νερού διαθέτει μαρμάρινη σαρκοφάγο με ελληνική επιγραφή.
