Οι επιστήμονες γνωρίζουν πλέον ότι το φεγγάρι δεν είναι εντελώς στεγνό. Όμως, πόσο νερό υπάρχει πραγματικά εκεί; Και τι θα βρουν οι μελλοντικοί αστροναύτες που θα το εξερευνήσουν; Αυτά παραμένουν ανοιχτά ερωτήματα, στα οποία η επιστήμη δεν έχει ακόμα δώσει οριστικές απαντήσεις.
Για να ρίξει φως στο ζήτημα, η NASA έστειλε ένα ρομποτικό διαστημικό σκάφος, το Lunar Trailblazer, το οποίο εκτοξεύτηκε το βράδυ της Τετάρτης από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα. Η αποστολή του είναι να χαρτογραφήσει, με μεγάλη ακρίβεια, την παρουσία, την κατανομή και τη μορφή του νερού στην επιφάνεια της Σελήνης.
Το Lunar Trailblazer ταξιδεύει στο διάστημα μαζί με το Athena, μια εμπορική σεληνιακή αποστολή που αναπτύχθηκε από την εταιρεία Intuitive Machines, με έδρα το Χιούστον. Το Athena, που μεταφέρει εξοπλισμό της NASA, έχει σχεδιαστεί για να αναλύσει την παρουσία υδρατμών στη Σελήνη, χρησιμοποιώντας ειδικά όργανα.
Ενώ το Athena θα επικεντρωθεί σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία, το Lunar Trailblazer θα προσφέρει μια συνολική εικόνα της κατανομής του νερού στο φεγγάρι.
«Αυτό είναι άλλο ένα συναρπαστικό πράγμα για εμάς, καθώς στέλνουμε περισσότερη επιστήμη στο διάστημα με μία εκτόξευση», δήλωσε ο Nicola Fox, αναπληρωτής διοικητής στη διεύθυνση επιστημονικών αποστολών της NASA, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου πριν από την εκτόξευση.
Λίγο μετά την απογείωση, τα δύο σκάφη ακολούθησαν διαφορετικές πορείες. Το Athena κατευθύνεται απευθείας προς το φεγγάρι και αναμένεται να προσεδαφιστεί στις 6 Μαρτίου. Αντίθετα, το Lunar Trailblazer θα ακολουθήσει μια πιο σύνθετη αλλά ενεργειακά αποδοτική διαδρομή, η οποία θα διαρκέσει τέσσερις μήνες. Αφού εισέλθει σε τροχιά, θα πραγματοποιήσει παρατηρήσεις για τουλάχιστον δύο χρόνια.
Ένας από τους βασικούς στόχους της αποστολής είναι η μελέτη του νερού που ενδέχεται να υπάρχει ακόμη και στις φωτεινές περιοχές της Σελήνης.
«Αλλάζει σε συνάρτηση με την ώρα της ημέρας;» δήλωσε σε συνέντευξή της η Bethany Ehlmann, καθηγήτρια πλανητικής επιστήμης στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια, η οποία είναι η επικεφαλής της αποστολής. «Θα μπορούσαμε να το σκεφτούμε σχεδόν σαν έναν παγετό που έρχεται και φεύγει».
Για πολλά χρόνια, οι επιστήμονες πίστευαν ότι το φεγγάρι ήταν ένας απόλυτα ξηρός τόπος. Ωστόσο, από τη δεκαετία του 1990, δεδομένα από διαστημικά σκάφη έδειξαν ότι υπάρχουν αποθέματα πάγου στις διαρκώς σκιασμένες περιοχές των σεληνιακών πόλων.
