Όσα είπε η δημοφιλής τραγουδίστρια στην Karfitsa
Με τη φωνή της Πέγκυ Ζήνα και τα μεγάλα τραγούδια του εμβληματικού συνθέτη Μάριου Τόκα θα γεμίσει το Radiocity Theater, στη Θεσσαλονίκη. Σε μια παράσταση αφιερωμένη στον Κύπριο δημιουργό με τίτλο «Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη» η Πέγκυ Ζήνα θα ερμηνεύσει τραγούδια του που έγιναν επιτυχίες και παράλληλα έμειναν στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας ως πολύτιμα ορόσημα.
Η Πέγκυ Ζήνα σε συνέντευξη της στην Karfitsa μίλησε για την παράσταση, για τις συμβουλές που θα έδινε στο νεότερο εαυτό της και για τα σκοτάδια του επαγγέλματος της.
Η συναυλία σας στη Θεσσαλονίκη είναι ένας φόρος τιμής στον Μάριο Τόκα. Πώς νιώθετε που ερμηνεύετε τα τραγούδια του;
Ο Μάρκος Τόκας είναι ένας από τους 3 συνθέτες που λάτρεψα και μελέτησα για να γαλουχηθώ σαν λαϊκή τραγουδίστρια. Μέσα από τις μελωδίες του έμαθα να ερμηνεύω και να εκφράζω τις πιο ευαίσθητες στιγμές μου, τη λύπη, τη χαρά, την παλικαριά και αργότερα τη δορικότητα που απαιτούν τα τραγούδια με κοινωνικό στίχο. Είναι μεγάλη μου τιμή που επιλέχθηκα γι αυτή τη συναυλία και με συγκινεί που την παρουσιάζουμε πρώτα στη πόλη μας.
Υπάρχει κάποιο τραγούδι του που σας συγκινεί ιδιαίτερα και σας συνδέει με προσωπικές στιγμές;
Όλα!!! Ξεχωρίζω τον τίτλο της παράστασης “Σε αναζητώ στη Σαλονικη” γιατί ήταν ένα στοίχημα για μένα. Είναι ένα πολύ δύσκολο τραγούδι, πολύ εμβληματικό που άκουσα στα 17 μου χρόνια και άργησα να το τραγουδήσω γιατί φέρει ευθύνη σε ένα τραγουδιστή με συνείδηση. Και το “Θάλασσες” γιατί ήταν το τραγούδι που έκλαψα παρά πολύ όταν έφυγε ο Δημήτρης Μητροπάνος. Με εξέφραζε απόλυτα και ήταν συνήθως η έναρξη των προγραμμάτων του. Τρίτο θα έβαζα την “Τριανταφυλλιά” (“Αγάπη μου άξιον εστί”).
Τι αγαπάτε πιο πολύ στη Θεσσαλονίκη; Έχετε κάποια ανεξίτηλη ανάμνηση;
Ναι, με την πόλη μου με δένει η αφετηρία του μουσικού μου ταξιδιού. Ήταν το 2001 η πρώτη μου μεγάλη επιτυχία σε προσέλευση κοινού και μου έδωσε το θάρρος να συνεχίσω.
Έχετε μια γεμάτη καριέρα με πάρα πολλές επιτυχίες. Υπάρχουν πράγματα που δεν έχετε κάνει ακόμη και θα θέλατε;
Αυτά που ζω τα τελευταία χρόνια. Να χαίρομαι τις προσωπικές μου επιτυχίες, αλλά να οικειοποιούμαι και τη σπουδαία μας μουσική κληρονομιά. τραγουδώντας τους μεγάλους μας δημιουργούς και τραγουδιστές- δασκάλους.
Τι θα συμβουλεύατε το νεότερο εαυτό σας αν μπορούσατε;
Να μην ακούω τις σειρήνες… Να μην κοιτάω ποτέ πίσω… Μόνο μπροστά. Πως τα μωρά πέφτουν και ξανασηκώνονται χωρίς να τα παρατήσουν και πως τα λάθη που θα κάνω θα είναι ευλογημένα γιατί είναι αυτά ακριβώς που θα μου δείξουν το σωστό μονοπάτι.
Ο κόσμος βλέπει τη λαμπερή πλευρά του επαγγέλματος σας. Υπάρχουν σκοτάδια που καλείστε να ξεπεράσετε; Για εσάς πιο ήταν το μεγαλύτερο;
Το μεγαλύτερο σκοτάδι της δουλειάς μας είναι η ανασφάλεια ότι τα φώτα δεν θα λάμπουν για πάντα. Έτσι αν κατεβαίνοντας από την σκηνή τα πάρεις στο σπίτι σου τότε κινδυνεύεις να ματαιωθείς ανά πάσα ώρα και στιγμή και να θεωρήσεις ότι είσαι ένα τίποτα. Αν λοιπόν κανείς αυτή τη δουλειά με την ψυχή σου ως λειτούργημα για να συντροφεύεις τους ανθρώπους με τη φωνή σου στις προσωπικές τους στιγμές και καταλάβεις ότι το μόνο που έχει σημασία είναι η διάρκεια στη καρδιά τους, τότε αποκτάς το δικό σου φως και δεν κινδυνεύεις από το σκοτάδι.
Πρόσφατα είδαμε ένα στιγμιότυπο που έκανε το γύρο του διαδικτύου. Να τραγουδάτε επί σκηνής το τραγούδι σας «Πουθενά» και να εμφανίζεται στις οθόνες ο παίκτης του Παναθηναϊκού Κέντρικ Ναν. (Έχει γίνει σύνθημα για την παραμονή του παίκτη. Το τραγουδούσε και ο ίδιος μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος). Πείτε μας το «παρασκήνιο» αυτής της στιγμής. Το ζητήσατε εσείς ή κάποιος άλλος; Είστε Παναθηναϊκός; Και αν ναι ποιος ο αγαπημένος σας παίκτης; Πηγαίνετε στο γήπεδο ;
(Γελάει) Ήταν ένα αστείο που έκανε ο φωτιστής μου, που είναι Παναθηναϊκός, επηρεασμένος από το αγαπημένο τραγούδι του προέδρου της ομάδας του μπάσκετ. Όχι δεν έχω πάει ποτέ στο γήπεδο. Δεν γνωρίζω πολλά για το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Αν παρακολουθήσω κάποιον αγώνα θαυμάζω την καλύτερη ομάδα και τους πιο δυνατούς παίχτες. Είμαι φίλαθλος. Αλλά μου είναι αδύνατον να φανατιστώ με κάτι που δημιουργεί αντιπαλότητα μεταξύ ομάδων. Είναι τελείως έξω από τον χαρακτήρα μου, είμαι πολύ ενωτικός άνθρωπος γι αυτό που εκφράζομαι μέσα από τη μουσική, τη γλώσσα του Θεού που ενώνει τους πάντες. Κατά τ’ άλλα ο άντρας μου και η κόρη μου είναι Ολυμπιακός, ο μπαμπάς μου, που ήταν αδυναμία μου ΑΕΚ και η κολλητή μου φίλη είναι Παναθηναϊκός, οπότε καταλαβαίνετε!!!
