Σαφές και δημόσιο «άκυρο» στο τουρκολιβυκό μνημόνιο έβαλε για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια ο πρόεδρος της Βουλής της Λιβύης Αγκίλα Σάλεχ Ίσα, σε συνέντευξή του στο Λιβυκό Πρακτορείο Ειδήσεων, λίγα 24ωρα μετά την επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα και τη συνάντησή του με τον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη.
Ο Αγκίλα Σάλεχ τόνισε ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων είναι η μόνη αρμόδια αρχή για την κύρωση διεθνών συμφωνιών, ξεκαθαρίζοντας πως η συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση του Φαγιέζ αλ-Σάρατζ με την Τουρκία «ούτε παρουσιάστηκε ούτε εγκρίθηκε» από το κοινοβούλιο. Ως εκ τούτου, όπως είπε, είναι «νομικά άκυρη και μη δεσμευτική για το λιβυκό κράτος».
«Ό,τι χτίζεται στην παρανομία παραμένει παράνομο»
Ο πρόεδρος της λιβυκής Βουλής υπογράμμισε ότι διεθνείς συμφωνίες μπορούν να συνάπτονται μόνο από νόμιμες κυβερνήσεις που έχουν λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, σημειώνοντας ότι οι πράξεις της κυβέρνησης Αλ-Σάρατζ «δεν εξέφραζαν τη βούληση του λιβυκού λαού».
«Ό,τι οικοδομείται πάνω στην παρανομία παραμένει παράνομο, ανεξάρτητα από το πόσος χρόνος κι αν περάσει», δήλωσε χαρακτηριστικά, στέλνοντας σαφές μήνυμα τόσο προς την Τουρκία όσο και προς τη διεθνή κοινότητα.
Νέα φάση διαπραγματεύσεων στην Ανατολική Μεσόγειο
Ο Αγκίλα Σάλεχ ανέφερε ότι η Λιβύη έχει πλέον ευκαιρία επανακαθορισμού των θαλάσσιων δικαιοδοσιών της στην Ανατολική Μεσόγειο, μέσω διαπραγματεύσεων με Αίγυπτο, Ελλάδα και Τουρκία. Όπως είπε, η επόμενη περίοδος θα πρέπει να είναι «φάση συνεννοήσεων και όχι αντιπαραθέσεων», θέτοντας ωστόσο ως αδιαπραγμάτευτη «κόκκινη γραμμή» τη λιβυκή κυριαρχία στα χωρικά ύδατα.
Αιχμές για την ελληνική ΑΟΖ και την Κρήτη
Παρά τη σαφή αποδόμηση του τουρκολιβυκού μνημονίου, ο πρόεδρος της λιβυκής Βουλής άφησε αιχμές και προς την ελληνική πλευρά. Όπως ανέφερε, η Ελλάδα αρχικά κράτησε «σκληρή στάση», αλλά στη συνέχεια έδειξε ετοιμότητα για διάλογο, σε αντίθεση με την Αίγυπτο που απέρριψε εξαρχής τη συμφωνία.
Ωστόσο, χαρακτήρισε την επέκταση της ελληνικής ΑΟΖ με βάση την Κρήτη ως «παράλογη και υπερβολικά κοντινή στις λιβυκές ακτές», υποστηρίζοντας ότι «δεν στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο».
«Η Λιβύη δεν διαλέγει άξονα»
Αναφερόμενος στις διεθνείς αντιδράσεις, σημείωσε ότι ορισμένες χώρες αναγνώρισαν την έλλειψη νομιμότητας του μνημονίου, ενώ άλλες το αντιμετώπισαν ως τετελεσμένο για πολιτικούς λόγους.
Ο Αγκίλα Σάλεχ ξεκαθάρισε τέλος ότι η Λιβύη «δεν είναι υποχρεωμένη να επιλέξει μεταξύ του άξονα Αιγύπτου–Ελλάδας ή του άξονα Τουρκίας», υπογραμμίζοντας ότι είναι ανεξάρτητο κράτος και ότι τα εθνικά της συμφέροντα αποτελούν τη βάση κάθε διαπραγμάτευσης, με στόχο ισορροπημένες σχέσεις με όλους.
