Ιστορικής σημασίας η εκλογή του Έλληνα υπουργού Οικονομικών στην προεδρία του Eurogroup
Πρόκειται πράγματι για μια ιστορική καμπή στην πορεία της χώρας η ελληνική επικράτηση στη διαδικασία εκλογής του προέδρου του Eurogroup.
Σύμφωνα με την ηλεκτρονική εφημερίδα «ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ» και το ρεπορτάζ του Φώτη Σιούμπουρα, η εκλογή του Έλληνα υπουργού Οικονομικών Κυριάκου Πιερρακάκη είναι η συμβολική απεικόνιση ότι η χώρα έπαψε να είναι ο αναξιοπρεπής και αναξιόπιστος συγγενής. Ο συγγενής που πτώχευσε, και παρ’ όλα αυτά πουλούσε άσφαιρο ωραιοπαθή τσαμπουκά.
Δέκα χρόνια από τότε που συζητείτο το Grexit, η χώρα μας τίθεται επικεφαλής ενός πανίσχυρου Συμβουλίου, το οποίο ήλεγχε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε καθ’ όλη τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης. Σήμερα είναι προφανές ότι μια τόσο υψηλή θέση στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα έχει τεράστια σημασία για την εμπιστοσύνη προς την ελληνική οικονομία, ενώ για τον κ. Πιερρακάκη, προσωπικά αλλά και πολιτικά, είναι μια επιτυχία που του ανοίγει δρόμους, αφού ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών «αλλάζει πίστα». Και αυτό θα επηρεάσει ίσως και τις εγχώριες πολιτικές ισορροπίες
Σε κάθε περίπτωση, η εκλογή του κ. Πιερρακάκη στην ηγεσία του Eurogroup με τη στήριξη των ισχυρότερων χωρών της Ευρωζώνης είναι η αντανάκλαση της προόδου που έχει συντελεστεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Η εξέλιξη αυτή, παρότι προσωποποιείται στο όνομα του κ. Πιερρακάκη, αντανακλά τις σκληρές θυσίες των πολιτών, τη δουλειά και των προκατόχων του και την κατεύθυνση που έδωσε στη χώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το 2019, θέτοντας ως στόχο την ανάκτηση της αξιοπιστίας και την επενδυτική βαθμίδα.
Ο ίδιος ο κ. Πιερρακάκης έχει ήδη χαράξει οδικό χάρτη για την πορεία της Ευρώπης την επόμενη δεκαετία. Οι τέσσερις βασικοί του άξονες είναι η ενίσχυση της οικονομικής σύγκλισης και συνοχής της Ευρωζώνης, η εμβάθυνση της Ένωσης Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων, η ενσωμάτωση της τεχνολογικής προόδου στην ευρωπαϊκή δημοσιονομική πολιτική και η θωράκιση των οικονομικών θεμελίων της Ευρώπης, με αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προκλήσεων όπως το δημογραφικό, η παραγωγικότητα και η χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Τι σημαίνει όμως η εξέλιξη αυτή για τον υπουργό Οικονομικών, την κυβέρνηση και τη ΝΔ; Και πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί το γεγονός στις επόμενες εθνικές εκλογές από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος, όπως και ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, έκαναν «καμπάνια» υπέρ του κ. Πιερρακάκη με σειρά επαφών για τη στήριξη της υποψηφιότητάς του; Και εάν μεν οι εκλογές του 2027 αναδείξουν κυβέρνηση της ΝΔ κανένα πρόβλημα.
Το ερώτημα όμως αν χάνει η Ελλάδα την προεδρία του Εurogroup, σε περίπτωση που την άνοιξη του 2027 αλλάξει η κυβέρνηση, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η θητεία του κ. Πιερρακάκη εκτείνεται έως τον Ιούνιο του 2028. Άρα έχει σημασία αν ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, ο οποίος ανέλαβε ήδη από χθες τα καθήκοντά του, θα είναι ή δεν θα είναι παρών στην κεφαλή του οργάνου και μετά τις εκλογές της άνοιξης του 2027, όπως έχει δηλώσει ο κ. Μητσοτάκης, αλλά και λίγο μετά, τον Ιούλιο του 2027, όταν η Ελλάδα θα αναλάβει την κυλιόμενη προεδρία της ΕΕ.
Η νομική βάση για το Eurogroup είναι το πρωτόκολλο ν. 14 της Συνθήκης της Λισαβόνας. Ορίζει ότι ο πρόεδρος του Eurogroup, που εκλέγεται για θητεία δυόμισι ετών, με απλή πλειοψηφία, πρέπει να είναι υπουργός Οικονομικών στη χώρα του κατά τη στιγμή της εκλογής του. Οι συνθήκες δεν αναφέρουν ρητά τι συμβαίνει εάν στη συνέχεια απωλέσει αυτή την ιδιότητα. Πάντως αλλαγή κυβέρνησης δεν σημαίνει αυτομάτως ότι ο πρόεδρος του Eurogroup χάνει την προεδρία, τη στιγμή που παύει να είναι υπουργός της χώρας του. Στην πράξη όμως, για να συνεχίσει ο υπουργός Οικονομικών, που έχει χάσει τη θέση του «εντός», πρέπει να έχει ισχυρή στήριξη από τα μέλη του EG, αλλά και από τη νέα κυβέρνηση της χώρας του.
Επομένως, ο κ. Μητσοτάκης θα μπορεί να προσθέσει στο δίλημμα των εκλογών του 2027, το οποίο θα περιστρέφεται γύρω από τη λέξη «σταθερότητα», και την κεφαλή του Eurogroup, που είναι μια θέση ευεργετική για τα ελληνικά συμφέροντα και την οικονομία.
Με άλλα λόγια, η συνέχιση και η ολοκλήρωση της θητείας του κ. Πιερρακάκη σε αυτήν τη θέση έως τον Ιούνιο του 2028, παρότι δεν θα είναι αδύνατη, σίγουρα θα είναι αβέβαιη αν διαδεχθεί τη ΝΔ μια κυβέρνηση με διαφορετικό προσανατολισμό, η οποία δεν θα θέλει τον νυν ΥΠΟΙΚ στη θέση αυτή ή αν -ο μη γένοιτο- δεν την εμπιστεύονται οι Ευρωπαίοι.
