Συντάκτης: Ίων Παπαδάκης
Γεια σας και χαρά σας!
Ένα από τα βασικά «όπλα» του Ντόναλντ Τραμπ τόσο κατά την προεκλογική του εκστρατεία, όσο και τις πρώτες ημέρες της προεδρίας του, ήταν ότι σε μια ημέρα θα είχε σταματήσει τόσο τον ρωσοουκρανικό πόλεμο, όσο και διάφορους άλλους (παγκόσμια δυσπιστία αλλά και κάποια μικρή ελπίδα)…
Αυτό μου θύμισε τον δικό μας -επί μία τετραετία- πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ο οποίος είχε πει ότι με «ένα νόμο και ένα άρθρο» θα καταργούσε τα μνημόνια και ότι η Ελλάδα θα βαράει τον ζουρνά και η Ευρώπη θα χορεύει πεντοζάλη (παγκόσμια γέλια και καμία ελπίδα)…
Τα δικά μας τα «λουστήκαμε», τα πολεμήσαμε και εν μέρει τα ξεπεράσαμε… και σίγουρα -για να μην παρεξηγηθώ- δεν θεωρώ τον Αλέξη Τσίπρα έναν «μικρό» Ντόναλντ Τράμπ. Τι γίνεται όμως με τον υπόλοιπο πλανήτη; Τι γίνεται με την εμπλοκή ενός παράφρονα “Ναπολέοντα”, ο οποίος αντί να σταματήσει έναν πόλεμο -όπως δείχνει μέχρι τώρα η ιστορία- ανάβει το σπίρτο με κίνδυνο να «κάψει» όλον τον πλανήτη;
Τι σκοπούς εξυπηρετεί, ποιους προστατεύει, ποιους θέλει να κάνει πλουσιότερους (πέραν από τον εαυτό του) και ποιους να εξαφανίσει; Δεν ξέρω αν οι ιστορικοί του μέλλοντος θα μπορέσουν να δώσουν τις απαντήσεις… Γιατί απλά, δεν ξέρω τι είδους μέλλον θα υπάρχει!
Εξαιρετικά σημαντικά ήταν τα ευρήματα της μεγάλης πανελλαδικής δημοσκόπησης του paraskhnio.gr, η οποία διενεργήθηκε από τις 10 έως τις 13 Μαΐου 2025 και στην οποία συμμετείχαν 3.518 άτομα.
Λίγα 24ωρα μετά την πρόταση δυσπιστίας αλλά και την ανακοίνωση του ανασχηματισμού, το paraskhnio.gr έκανε μια ακόμα πανελλαδική δημοσκόπηση με θέμα «το πολιτικό σκηνικό την επόμενη μέρα».
Λίγα 24ωρα πριν τη συνάντηση του Πρωθυπουργού με την ΠτΔ, αλλά και την ανακοίνωση του «εκλεκτού» του Μεγάρου Μαξίμου για την θέση του πρώτου πολίτη της χώρας το paraskhnio.gr έκανε μια ακόμα δημοσκόπηση για το θέμα της Προεδρίας στην Ελλάδα.
Ενδιαφέροντα και αποκαλυπτικά τα στοιχεία της τελευταίας μεγάλης δημοσκόπησης του paraskhnio.gr για το 2024… Άραγε είναι «προφητικά» ή μήπως «τροφή» για σκέψη και συζήτηση μπαίνοντας στο 2025;
Διενεργήθηκε από τις 13 Νοεμβρίου έως τις 19 Νοεμβρίου πανελλαδικά σε δείγμα 1.350 ατόμων και τα ευρήματα είναι -επιεικώς- σοκαριστικά!
Η νίκη του Ντόναλντ Τράμπ ήταν σαρωτική, διαψεύδοντας ακόμα και τους «γκουρού» πολιτικούς αναλυτές, οι οποίοι έκαναν λόγο είτε για επικράτηση της Κάμαλα Χάρις, είτε για εκλογική διαδικασία «ντέρμπι»… Καθοριστικός παράγοντας για την επανεκλογή Τράμπ ήταν η οικονομική κατάσταση της χώρας. Η Αμερική λοιπόν επέλεξε πρόεδρο, όμως το ερώτημα είναι αν η χώρα μας -και η Ευρώπη ευρύτερα- πήρε το μήνυμα που δεν είναι άλλο από το «κάντε κάτι για την καθημερινότητα και την ακρίβεια, διότι μπορούμε να σας… καθαιρέσουμε»;
Για τον επόμενο ένοικο του Λευκού Οίκου αποφασίζουν σήμερα, Τρίτη (5/11) οι Αμερικάνοι.
Πόλωση, διχαστικές ομιλίες, χυδαίες επιθέσεις… Αυτό είναι το «σκηνικό» των αμερικανικών εκλογών που ρίχνουν αυλαία σε ελάχιστες ώρες. Οι -περίπου- 250.000.000 ψηφοφόροι παρακολουθούν το «θέαμα», άλλοι με το πάθος των χούλιγκαν και άλλοι τρομοκρατημένοι για το τι θα τους ξημερώσει την Τετάρτη το πρωί…
Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το εάν η Αμερική είναι έτοιμη να εκλέξει την πρώτη γυναίκα (και μάλιστα έγχρωμη) και όχι εάν είναι διατεθειμένη να εκλέξει εκ νέου έναν παράφρονα εθνικιστή ο οποίος βύθισε στο χάος και τον διχασμό τη χώρα επί τέσσερα χρόνια…
Εν τέλει η Αμερική μάλλον σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση θα αποδείξει αν «οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν»!
Είναι ο ιστορικός που δεν έχει πέσει ποτέ έξω στις προβλέψεις του σχετικά με την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1994. Δεν μένουν παρά μόνο λίγες ημέρες για να αποδείξει ξανά ότι είναι ο… Νοστράδαμος!
Την πρώτη της πασαρέλα -για τον οίκο μόδας Τρανούλη- έκανε η κόρη του γνωστού φωτογράφου, Κωνσταντίνου Πρόφη, Ιωάννα, στο Ζάππειο Μέγαρο.
«Δεν αναγνωρίζω ως εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναν πολιτικό καταδικασμένο 13-0 από το ειδικό δικαστήριο, ούτε θα συνομιλήσω, ούτε θα χαριεντιστώ μαζί του και αυτό επιβάλλει ο κοινοβουλευτικός αυτοσεβασμός»…
Ελάχιστη σημασία έχει ότι αυτή ήταν μια φράση του πρωθυπουργού για τον κ. Νίκο Παππά ο οποίος -ελλείψει αρχηγού- εκπροσωπεί την αξιωματική αντιπολίτευση στο Κοινοβούλιο. Σημασία έχει η «ξεκάθαρη» και άμεση θέση η οποία αιτιολογήθηκε πλήρως σε μόλις 30 λέξεις.
Εάν τέτοιου είδους απόλυτες και ξεκάθαρες «εξηγήσεις» εκφραζόντουσαν σε διάφορες περιστάσεις της πολιτικής ή της ιδιωτικής μας ζωής, τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα τόσο για την προσωπική μας ζωή, όσο και για τον πολιτισμό μας (πολιτικό και μη)
Η κυκλοφορία στους δρόμους της Αττικής είναι -κατά γενική ομολογία- αφόρητη. Και αυτό διότι ήταν φτιαγμένη έτσι ώστε να δέχεται κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες αυτοκίνητα και τώρα έχουν γίνει (πολλά) εκατομμύρια…
Το πρόβλημα αυτό έρχονται να το μεγεθύνουν οι δήμοι και τα συνεργεία τους (τα οποία συνήθως είναι «εργολαβικά» και όχι δημοτικά) με παράλογες επιλογές, όπως αυτή που γίνεται συχνά-πυκνά στην Λεωφ. Αμφιθέας. Ώρα 10:00 το πρωί οι κηπουροί έκλεισαν μια λωρίδα κυκλοφορίας -από τις δύο- για να κλαδέψουν τα ξεραμένα φυτά στο διάζωμα. Αποτέλεσμα ένα απίστευτο μποτιλιάρισμα και μια απόσταση ενός χιλιομέτρου να χρειάζεσαι 45 λεπτά να τη διανύσεις!
Έλεος! Σε όλα τα πολιτισμένα κράτη του πλανήτη αυτές οι εργασίες γίνονται νύχτα. Ας αφήσουν λοιπόν τα μεγάλα λόγια οι τοπικοί άρχοντες και ας ασχοληθούν με τα σημαντικά που είναι η διευκόλυνση των δημοτών!
Η είδηση είναι ότι σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο, το φιλοδώρημα θεωρείται μισθός άρα θα πρέπει να αποδίδεται στον εργαζόμενο ως μισθός, με κρατήσεις και ασφαλιστικές εισφορές. Θα αφήσω κατά μέρος τα «τεχνικά» θέματα, μια και ούτε φοροτεχνικός είμαι, ούτε επιχειρηματίας και θα ασχοληθώ με τον… τίτλο: «Το φιλοδώρημα θεωρείται μισθός»!
Σοβαρά τώρα; Αυτό είναι το πρόβλημά μας και αυτός είναι ο πλέον άμεσος τρόπος για να παταχθεί η φοροδιαφυγή και ο παράνομος πλουτισμός;
Σε πολλές χώρες το πουρμπουάρ απαγορεύεται, σε άλλες είναι ενσωματωμένο στον λογαριασμό και σε άλλες (όπως στη χώρα μας) είναι ένας τρόπος ο πελάτης να πει «ευχαριστώ» στα παιδιά αυτά που -αρκετές φορές- λιώνουν στα πόδια τους προσπαθώντας να ευχαριστήσουν εσάς και εμένα που διασκεδάζουμε όταν εκείνα «ματώνουν» ώστε να πληρώσουν το νοίκι τους ή τις σπουδές τους…
Δεν μπαίνω στην ουσία του θέματος που μπορεί να έχει κάποια λογική… Αλλά είναι απάνθρωπο και μόνο ως σκέψη, όταν έχουμε τόσα άλλα «άλυτα» και πολύ πιο ουσιαστικά προβλήματα
Με ένα βίντεο (αριστοτεχνικά δοσμένο είναι η αλήθεια) 3’51’’ ο Στέφανος Κασσελάκης μας είπε διάφορα όμορφα και τρυφερά αλλά όχι το βασικότερο… Θα είναι ή δεν θα είναι υποψήφιος; Τι «φαρμακερό» έγραψε το μέλος της ΚΕ Μάρκος Χατζησάββας
Ιστορία καθημερινής αδιαφορίας που όλοι έχουμε ζήσει συναλλασσόμενοι (έστω μια φορά στη ζωή μας με το δημόσιο «τέρας»! Το παρακάτω κομμάτι μου ήρθε στο mail του site μαζί με μια φωτογραφία και το παραθέτω αυτούσιο έχοντας αλλάξει μόνο δύο λέξεις οι οποίες μάλλον θα κοβόντουσαν από το ΕΣΡ αν είμασταν τηλεόραση. Και το έβαλα αυτούσια διότι όσο το διάβαζα έκανα την εικόνα, όπως θα την κάνετε και εσείς μια και όλοι μας έχουμε ζήσει κάποια αντίστοιχη «περιπέτεια» στις συναλλαγές μας με το δημόσιο έστω και αν πλέον ζούμε στην εποχή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Και εν τέλει, το συμπέρασμα είναι ότι…
Πρώτα πρέπει να σου τραβήξει το ενδιαφέρον το concept για να σου αρέσει το «ριάλιτι». Στη συνέχεια παρακολουθείς τους συμμετέχοντες και ξεχωρίζεις αυτόν που μπορεί είτε να ηγηθεί, είτε να μην τον ψηφίσεις για αποχώρηση…
Παρακολουθώ με το ζόρι, ή λόγω βαρεμάρας, ή λόγω επαγγελματικής διαστροφής, το «ριάλιτι ΣΥΡΙΖΑ».
Το «concept» δευτεράντζα, το αφήγημα «δήθεν», τα πρόσωπα από βαρετά έως κακά και αυτός που θα μπορούσε να παίξει τον «αρχηγό» ανύπαρκτος!
Και εν τέλει το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι το αφήγημα, το πρόσωπο, ή μήπως το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εκφράζει τίποτα;
Τελικά, πολύ φασαρία για το «τίποτα»!
Μπορεί κάποιοι να χάρηκαν με τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά… Ίσως και εγώ για λίγο, διότι η παρουσία του έκπτωτου -πλέον- προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του «τιμονιέρη» του ΠΑΣΟΚ είχαν αρνητικό -και μόνο- πρόσημο να επιδείξουν στην περίοδο της ηγεσίας τους.
Και έγραψα ότι χάρηκα «για λίγο», διότι μακροπρόθεσμα η ανυπαρξία ισχυρής αντιπολιτευτικής φωνής είναι καταστροφικό για μια χώρα. Με τον όρο αντιπολιτευτική φωνή δεν εννοώ τοξικότητα και «όχι σε όλα». Εννοώ προτάσεις, διαφορετική οπτική των πραγμάτων και «χαλινάρι» στα… στραβοπατήματα της εκάστοτε κυβέρνησης.
Γι’ αυτό καλό θα ήταν οι «πανηγυρτζήδες» της πολιτικής να βγούνε λίγο από τον κομματικό τους σωλήνα και να σκεφτούν με γνώμονα την δημοκρατία και όχι την «βολική» παντοκρατορία.