Δυστυχώς πληθαίνουν τα περιστατικά τις τελευταίες ημέρες, γι’ αυτό και οφείλουμε να τα επισημάνουμε εγκαίρως. Διότι φαίνεται ότι κάποιοι θέλουν να γυρίσουν το ρολόι της ιστορίας στην περίοδο 1990-1993, ξυπνώντας μνήμες και μάλιστα κακές, καθώς τα αποτελέσματα αυτών των νοοτροπιών τα πλήρωσαν ακριβά ο τόπος και ο ελληνικός λαός μετά από χρόνια. Τα μνημόνια δεν ήρθαν μόνα τους ή εξαιτίας (μόνο) των κακών Γερμανών. Αλλά υπήρχε και μια σειρά από λάθη που μας οδήγησαν σε επιλογές που κόστισαν ακριβά στην κοινωνία.

Ας επιστρέψουμε όμως στα σημερινά. Κάποιοι φαίνεται ότι θέλουν να εφαρμόσουν στις ημέρες μας το δόγμα των «Σταμουλοκολάδων». Και εάν οι πρωταγωνιστές αυτού του… δόγματος (που, μεταξύ άλλων, περιελάβανε το γδύσιμο ανθρώπων στο κέντρο της Αθήνας), πλέον, έχουν αποδημήσει και ως γνωστόν ο νεκρός δεδικαίωται, κάποιοι θέλουν να το εφαρμόσουν με διαφορετικό τρόπο σήμερα. Τότε το αίτημά τους ήταν να μην περάσουν οι συγκοινωνίες σε ιδιώτες, τώρα είναι το νέο εργασιακό νομοσχέδιο.

Βλέπουμε σήμερα λοιπόν αυτή η λογική, μιας ελάχιστης μειοψηφίας να τιμωρεί τους πολλούς που δεν φταίνε, να επιστρέφει.

Από τη μια κάποιοι επιχειρούν να χτίσουν την είσοδο του υπουργείου Εργασίας μεταφέροντας και μπετονιέρα και από την άλλη κάποιοι άλλοι αποφάσισαν, με το έτσι θέλω, να ταλαιπωρήσουν την Πέμπτη το πρωί εκατοντάδες επιβάτες που ήθελαν να ταξιδέψουν στα νησιά. Ετσιθελικά και παρόλο που η απεργία τους είχε κηρυχθεί παράνομη, αποφάσισαν να στηθούν μπροστά στα καράβια για να… τιμωρήσουν τους πολίτες που ήθελαν να ταξιδέψουν.

Μια θλιβερή μειοψηφία με τον… ισόβιο πρόεδρό της ήθελε να δηλώσει παρούσα και έστησε σε βάρος των απλών ανθρώπων το σόου της.

Κράτησε τόσο όσο να τους… παίξουν τα πρωινάδικα. Βλέπεις, η… επανάσταση για το δίκιο του εργάτη (αν και αμφιβάλλω πόσοι από τους παρευρισκόμενους στο σόου ήταν πράγματι ναυτικοί), κράτησε όσο η διάρκεια της ζωντανής σύνδεσης. Στη συνέχεια επαναπαύτηκαν άπαντες στις δάφνες τους, εκτός από όσους ταλαιπωρήθηκαν.

Τα γράφουμε αυτά, διότι φαίνεται ότι τέτοιου είδους συμβάντα θα έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση τις επόμενες εβδομάδες. Και τέτοια σόου στο λιμάνι δυσφημούν τη χώρα στο εξωτερικό και δίνουν τη χαριστική βολή στον τουρισμό, από τον οποίο τόσα περιμένει η εθνική οικονομία, αλλά και οι τοπικές κοινωνίες. Γι’ αυτό και γράφουμε καιρό ότι τα πάντα θα κριθούν στο «πεδίο».

Διότι εάν δεν εφαρμοστούν οι νόμοι και ο καθένας εφαρμόζει το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» κατά το δοκούν και την κοσμοθεωρία του, τότε οι μνήμες θα πάψουν να είναι μνήμες και θα γίνουν ζώσα πραγματικότητα. Και αυτό οφείλει να το λάβει υπ’ όψιν του ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά και το συνδικαλιστικό κίνημα…

του Νίκου Ελευθερόγλου 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

Προβολές: 4