Κάθετα αντίθετος και εκ των προτέρων δηλώνει ο Μιχάλης Καρχιμάκης στην όποια «συγκυβέρνηση με τη Δεξιά», καθώς «έχει δείξει όσο καιρό κυβερνά ότι εξυπηρετεί τους λίγους, εκλεκτούς και συχνά κολλητούς». Ο πρώην υπουργός σε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ επισημαίνει ότι «επιθυμεί μια προοδευτική κυβέρνηση με βασικό κορμό το Κίνημα Αλλαγής» και επί «σαφών προγραμματικών θέσεων μονάχα μετά τις εκλογές».

Ο στενός φίλος και συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου δηλώνει ότι «ο Covid-19 στο οικονομικό πεδίο γκρέμισε τα νεοφιλελεύθερα παραμύθια» και ότι για να «διαβούμε σε έναν κόσμο κοινωνικά δίκαιο» πρέπει «οι προοδευτικές δυνάμεις και οι λαοί παγκοσμίως να συνεργαστούν, ώστε «όλα τα σφυριά να χτυπάνε μαζί».

Τέλος, για το Συνέδριο του ΚΙΝΑΛ, τονίζει, πως «η πολιτική δεν είναι ριάλιτι, οι υποψήφιοι, [πρόεδροι] δεν εκπροσωπούν τον εαυτό τους αλλά ένα ιδεολογικό πλαίσιο που θέτουν στην κρίση της βάσης» και διευκρινίζει ότι «το Κίνημα Αλλαγής είναι ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός, και γνήσιος συνεχιστής του ΠΑΣΟΚ».

Βλέπω κάποια αναστάτωση στο ΚΙΝΑΛ, εν όψει Συνεδρίου. Γιατί; Τι προσδοκά από αυτό το Συνέδριο;

«Μεγάλη αναστάτωση, εξαίσια κατάσταση», λέγανε οι παλιοί αριστεροί και είχαν δίκιο. Αν δεν υπάρχει αναστάτωση εν όψει την κορυφαίας δημοκρατικής κομματικής διαδικασίας, αν δεν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, ιδέες, θέσεις και αντιθέσεις, τότε το κόμμα έχει πεθάνει και δεν το γνωρίζει. Αν βλέπετε αναστάτωση και εσείς που είστε «απέξω», εγώ είμαι χαρούμενος. Πάει να πει ότι ο κόσμος του Κινήματος Αλλαγής έχει την αναγκαία ενέργεια και ιδεολογική ζωηρότητα για να διεκδικήσει το κόμμα μας την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία στον προοδευτικό χώρο. Προσωπικά, αυτό είναι και εκείνο που προσδοκώ από το Συνέδριο, νέες ιδέες που θα μας επιτρέψουν να υπηρετήσουμε τους νέους, τους επισφαλώς εργαζομένους, τους μικρομεσαίους και τους συνταξιούχους.

Σε αυτό το Συνέδριο, διαλέγουμε πλευρά και τα εργαλεία με τα οποία θα αγωνιστούμε για αυτή. Προσωπικά, τάσσομαι υπέρ ενός Κινήματος Αλλαγής στο πλευρό της κοινωνικής πλειοψηφίας, με ορίζοντα τον Δημοκρατικό Σοσιαλισμό κόντρα στις «κοινωνικτώνες» πολιτικές της ΝΔ και τη δυστοπία του καπιταλισμού των ημετέρων που οικοδομεί. Τα εργαλεία μας σε αυτή την κατεύθυνση είναι η πράσινη ανάπτυξη, η ισχυρή εργασιακή νομοθεσία προς όφελος των εργαζομένων, η χρηματοδότηση της έρευνας και της καινοτομίας και πάνω από όλα ο ενεργός διάλογος με τα κοινωνικά κινήματα της εποχής μας.

Κρίνετε ότι είναι αναγκαία μια αλλαγή ηγεσίας; Και γιατί όχι ή ναι;

Στα δημοκρατικά κόμματα το καταστατικό ορίζει τους χρόνους εκλογής αρχηγού και σε αυτές τις περιόδους καθένας έχει το δικαίωμα να θέσει υποψηφιότητα. Πρέπει να θυμόμαστε όμως ότι η πολιτική δεν είναι ριάλιτι, οι υποψήφιοι δεν εκπροσωπούν τον εαυτό τους αλλά ένα ιδεολογικό πλαίσιο που θέτουν στην κρίση της βάσης.

Επομένως, εμένα με ενδιαφέρει πρωτίστως το ιδεολογικό πλαίσιο και για αυτό θεωρώ κομβικό και το Συνέδριο.

Τελικά το εναπομείναν ΚΙΝΑΛ, από το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ, είναι φίλα προσκείμενο στη ΝΔ ή στον ΣΥΡΙΖΑ;

Όταν χρειάζεται ετεροπροσδιορισμός σε σχέση με έναν τρίτο πολιτικό χώρο, ξέρεις ότι τραγουδάς τον επικήδειο του δικού σου. Το Κίνημα Αλλαγής είναι ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός και ως γνήσιος συνεχιστής του ΠΑΣΟΚ είναι προσκείμενο και υπηρετεί αποκλειστικά την πατρίδα και τον ελληνικό λαό.

Στις επικείμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν, μπορεί να κάνει την έκπληξη και να σπάσει τη δικομματική κυριαρχία ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ;

Υπάρχει ένα μεγάλο κενό εκπροσώπησης των προοδευτικών ανθρώπων. Την ηγεμονία στον προοδευτικό χώρο θα καταλάβει εκείνη η δύναμη που εκτός από το αντιδεξιό, που είναι δεδομένο, θα έρθει σε επαφή με τους ανθρώπους που αγωνίζονται καθημερινά.
Πρέπει να μιλήσουμε με την κοινωνική πλειοψηφία και όχι εξ ονόματός της. Αν το καταφέρουμε αυτό, εάν βρεθούμε στους χώρους που η κοινωνία βράζει, στους δρόμους, τα καφενεία, τις κινητοποιήσεις, την αφουγκραστούμε και κάνουμε την ανάγκη της πρόγραμμα, τότε το Κίνημα Αλλαγής θα είναι ο βασικός εκφραστής του προοδευτικού χώρου, σπάζοντας τον κολοβό δικομματισμό.

Οι επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, θα είναι με απλή αναλογική. Το Κίνημα Αλλαγής με ποιον θα συνεργαστεί;

Από τα δικά μου χείλη δεν θα ακούσετε ύμνους κυβερνησιμότητας. Αν το κόστος της κυβέρνησης είναι η ψυχή μας, δεν θεωρώ ότι πρέπει να συνεργαστούμε. Εκ των προτέρων λοιπόν, αποκλείω την όποια συγκυβέρνηση με τη Δεξιά, η οποία έχει δείξει, όσο καιρό κυβερνά, ότι εξυπηρετεί τους λίγους, εκλεκτούς και συχνά κολλητούς. Προσωπικά, επιθυμώ μια προοδευτική κυβέρνηση με βασικό κορμό το Κίνημα Αλλαγής. Αλλά αυτά μπορούν να συζητηθούν επί προγραμματικών θέσεων μονάχα μετά τις εκλογές.

Με το πρόγραμμα εμβολιασμού να προχωράει, ανοίγει το ζήτημα της οικονομίας τη μέρα μετά την πανδημία. Μπορεί η Ελλάδα να κερδίσει το στοίχημα;

Η κρίση αυτή ήταν διεθνής και οποιαδήποτε επιτυχημένη αντιμετώπιση δεν μπορεί παρά να βασίζεται σε πολυεθνική συνεργασία. Ο Covid-19 στο οικονομικό πεδίο γκρέμισε τα νεοφιλελεύθερα παραμύθια της προηγούμενης δεκαετίας και άνοιξε την πόρτα προς έναν κόσμο κοινωνικά δίκαιο. Το αν θα διαβούμε την πόρτα αυτή εναπόκειται στο αν οι προοδευτικές δυνάμεις και οι λαοί παγκοσμίως θα συνεργαστούν ώστε «όλα τα σφυριά να χτυπάνε μαζί». Το πρώτο βήμα έγινε με τη σύνοδο των G7 για την αντιμετώπιση των φορολογικών παραδείσων, υπάρχουν και άλλες μάχες που πρέπει να δοθούν όμως, ώστε να μην πληρώσει η εργασία το κόστος άλλης μιας κρίσης. Εκεί θεωρώ ότι κρύβεται άλλο ένα πλεονέκτημα του Κινήματος Αλλαγής, το οποίο είναι μέλος ενός εκτενούς δικτύου προοδευτικών κυβερνήσεων και κομμάτων ανά τον κόσμο, της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στην οποίο πρόεδρος είναι ο Γιώργος Παπανδρέου. Με αυτά τα δεδομένα, το Κίνημά μας είναι το μόνο ελληνικό κόμμα που μπορεί να πρωταγωνιστήσει στις διεργασίες για έναν κόσμο και, κατ’ επέκταση, μίαν Ελλάδα πιο δίκαιη, που τα παιδιά μας και εμείς θα μπορούμε να ζούμε και όχι απλά να επιβιώνουμε.

Συνέντευξη στον Γιάννη Σπ. Παργινό

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

 

Προβολές: 9