Ένα παιδί από την επαρχία, που καθημερινά περπατούσε 2 χιλιόμετρα για να φτάσει στο σχολείο του, κατάφερε να φέρει την ψηφιακή επανάσταση στην Ελλάδα. Ο λόγος για τον υφυπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, αρμόδιο για θέματα Απλούστευσης Διαδικασιών, Γιώργο Γεωργαντά. «Τα παιδιά της επαρχίας πρέπει να θυμούνται ότι το μόνο πράγμα που τα χωρίζει από τα όνειρά τους είναι η αποφασιστικότητά τους να τα πραγματοποιήσουν», μας λέει ο ίδιος σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, όπου ξετυλίγει αρκετές πτυχές της προσωπικότητας και της δράσης του.

Μέσα σε δύο χρόνια έγιναν όσα δεν είχαν γίνει για δεκαετίες. Ήταν η πολιτική βούληση ή η πανδημία εκείνη που «έτρεξε» την ψηφιακή μεταρρύθμιση;

Η πολιτική βούληση ήταν πράγματι ο πρώτος και σημαντικότερος παράγοντας. Η ψηφιακή μετάβαση υπήρξε εξαρχής στρατηγική προτεραιότητα κυρίως του ίδιου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Η ισχυρή πολιτική βούληση, λοιπόν, σε συνδυασμό με την ευέλικτη διάρθρωση του υπουργείου αποτέλεσαν το βασικό μας νομοθετικό και πολιτικό οπλοστάσιο, προκειμένου να προχωρούν οι ψηφιακές μεταρρυθμίσεις γρήγορα και με ροή. Έπειτα συνέβαλε τα μέγιστα η αλλαγή παραδείγματος που εφάρμοσε η κυβέρνηση όσον αφορά τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των δημόσιων πολιτικών, συνολικά: Βασιζόμαστε πλέον σε δεδομένα και βέλτιστες πρακτικές, θέτουμε στόχους και τους πραγματοποιούμε με αυστηρά διαγράμματα και συντονισμό. Τώρα, όσον αφορά την πανδημία: Πράγματι επιτάχυνε την αναγκαιότητά των μεταρρυθμίσεων και επίσπευσε τα χρονοδιαγράμματα υλοποίησής τους. Ωστόσο, οι περισσότερες από αυτές, με κορυφαία το gov.gr, ήταν από την πρώτη στιγμή στον προγραμματισμό του υπουργείου, είχε δηλαδή ήδη αρχίσει ο σχεδιασμός τους, η προετοιμασία υλοποίησής τους, πολύ πριν από την πανδημία. Το μεγαλύτερο στοίχημα ήταν να κατανοήσουμε τις ανάγκες του πολίτη και να σχεδιάσουμε πολιτικές που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της καθημερινότητάς του. Και θεωρώ ότι το πετύχαμε.

Ανταποκρίθηκε ο κόσμος στις μεταρρυθμίσεις;

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός της χώρας έχει προχωρήσει και τα αποτελέσματα είναι μετρήσιμα, έχουν απτό αντίκτυπο στην καθημερινότητα του πολίτη, στη δουλειά του δημοσίου υπαλλήλου, στη μείωση των διοικητικών βαρών για το κράτος. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους: Το 2020 καταγράφηκαν 91 εκατομμύρια ηλεκτρονικές συναλλαγές με το Δημόσιο, ενώ κατά το πρώτο εξάμηνο του 2021 φτάσαμε τις 150 εκατομμύρια, ξεπερνώντας κατά πολύ τον συνολικό αριθμό του περασμένου έτους. Αν αυτά δεν είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι η ψηφιακή μάχη κερδίζεται, τότε ποια είναι; Ο ψηφιακός μετασχηματισμός είναι ουσιαστικός, όταν οι υπηρεσίες που εισάγει αγκαλιάζονται από τον κόσμο. Το συμπέρασμα είναι ένα: Όσο ο πολίτης βλέπει ότι οι ψηφιακές υπηρεσίες τον διευκολύνουν στην πράξη, τόσο περισσότερο τις εμπιστεύεται. Και όσο πιο στέρεη σχέση εμπιστοσύνης οικοδομούμε με τον πολίτη, τόσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά μπορούμε να προχωρήσουμε στην υλοποίηση της στρατηγικής μας.

Εσείς μαζί με τον υπουργό Κυριάκο Πιερρακάκη και τον υφυπουργό Γιώργο Στύλιο αποτελείτε την ισχυρή «τριανδρία» του υπουργείου. Πώς είναι η μεταξύ σας συνεργασία; 

Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι μία και μονολεκτική: Εξαιρετική.

Παρόλο που με τον υπουργό προέρχεστε από διαφορετικές αφετηρίες;

Με τον Κυριάκο προερχόμαστε από διαφορετικές αφετηρίες, μοιραζόμαστε ωστόσο ένα κοινό όραμα για την ανασυγκρότηση της χώρας στη βάση της συνεχούς κίνησης και της αποτελεσματικότητας. Μοιραζόμαστε επίσης μια εν πολλοίς κοινή καθημερινότητα, κοινά άγχη. Ξέρετε, νομίζω ότι η συνεργασία μας είναι συμπληρωματική.

Τι εννοείτε συμπληρωματική;

Ο ίδιος είναι πληροφορικός και πολιτικός επιστήμονας, εγώ νομικός, μάχιμος δικηγόρος. Ο Κυριάκος έχει την ευθύνη της ψηφιακής στρατηγικής, ενώ εγώ γνωρίζω καλά πώς λειτουργεί η Δημόσια Διοίκηση στον πυρήνα της. Τα καλά και τους περιορισμούς της. Έτσι μπορούμε να σχεδιάζουμε και κυρίως να εφαρμόζουμε τις πολιτικές, χαρτογραφώντας καλύτερα τα όποια πιθανά επιχειρησιακά εμπόδια.

Και με τον υφυπουργό Γ. Στύλιο η σχέση και η συνεργασία σας είναι όντως τόσο καλές, όσο φαίνονται προς τα έξω;

Με τον Γιώργο Στύλιο έχουμε μια εξαιρετική συνεργασία και φιλία ετών, καθότι είμαστε συνάδελφοι στο Κοινοβούλιο από το 2012. Έχει όραμα, έχει σχέδιο και θεωρώ ότι είναι μια σημαντική προσθήκη στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης

Ως άνθρωπο, σας συναρπάζουν οι νέες τεχνολογίες και τα gadgets;

Οι νέες τεχνολογίες είναι το βασικότερο εργαλείο για να διαχειριστούμε το παρόν και αποτελούν ταυτόχρονα τη γέφυρά μας με το μέλλον. Είναι τεράστιας σημασίας ότι, πλέον, τα πάντα περνάνε από το έξυπνο κινητό μας. Το smartphone δεν είναι απλώς ένα εργαλείο επικοινωνίας. Είναι ο συνδετικός μας κρίκος με κάθε επίπεδο της κοινωνικής μας ζωής. Από την προσωπική μας γυμναστική και ψυχαγωγία έως τη διεκπεραίωση των υποθέσεών μας με το Δημόσιο, έως τη διαχείριση μιας σειράς επιχειρηματικών συναλλαγών. Μας ενδυναμώνει. Και αυτό είναι από μόνο του συναρπαστικό.

Αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να πάμε λίγο πίσω, στα μαθητικά σας χρόνια στο Κιλκίς. Τι είναι αυτό που έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη σας;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Κιλκίς, έναν τόπο παραμεθόριο και προσφυγικό, με όλες τις στερήσεις και τις μειωμένες ευκαιρίες που συνεπάγεται αυτό. Τα παιδικά μου χρόνια μπορεί να είχαν πολλές δυσκολίες, αλλά ήταν την ίδια στιγμή και όμορφα. Ήταν, στην ουσία, το θεμέλιο, για να καταφέρω ό,τι έχω καταφέρει στη ζωή μου έως σήμερα. Με έκαναν επίμονο και μου έμαθαν ότι η προσήλωση στον στόχο και η απρόσκοπτη δουλειά είναι ο μόνος δρόμος προς την επιτυχία.

Τι είναι αυτό που θυμάστε χαρακτηριστικά;

Θυμάμαι να πηγαίνω κάθε μέρα με τον πατέρα μου στα χωράφια και να τον βοηθώ με τις αγροτικές δουλειές. Θυμάμαι επίσης την παρέα μου, να περπατάμε δύο χιλιόμετρα κάθε πρωί για να φτάσουμε στο σχολείο, καθότι στο χωριό όπου μεγάλωσα δεν υπήρχε εκπαιδευτική δομή. Για ένα παιδί του 2021, αυτά ακούγονται επιστημονική φαντασία, ωστόσο για εμάς ήταν κάποτε πραγματικότητα. Κάθε άνθρωπος δημιουργείται από τις δυσκολίες που έχει περάσει. Τα παιδικά μου χρόνια με έκαναν ανθεκτικό. Και αυτό είναι το σημαντικότερο. Τα παιδιά της επαρχίας πρέπει να θυμούνται ότι το μόνο πράγμα που τα χωρίζει από τα όνειρά τους είναι η αποφασιστικότητά τους να τα πραγματοποιήσουν. Το πείσμα και η θέληση. Τίποτα άλλο.

Κι αργότερα ακολούθησαν οι σπουδές στη Νομική Σχολή. Εκεί ήρθατε πρώτη φορά σε επαφή με την πολιτική;

Ξέρετε, η περίοδος των σπουδών είναι πάντα μια περίοδος διαμόρφωσης, ανακάλυψης, απόκτησης νέων ερεθισμάτων, είναι όμως και μια περίοδος ουσιαστικών απαιτήσεων. Σπούδασα στην Κομοτηνή, μια πόλη μικρή όπου γνωριζόμασταν όλοι μεταξύ μας, υπήρχε έντονη αλληλεπίδραση μεταξύ των φοιτητών και, επιπλέον, δεν νιώθαμε ποτέ μόνοι μας. Κάναμε ό,τι πρέπει να κάνουν τα παιδιά σε αυτή την ηλικία (γέλια), διασκεδάζαμε και παράλληλα προετοιμαζόμασταν για την εκκίνηση της επαγγελματικής μας ζωής. Οι δυσκολίες παρέμεναν, αλλά στην Κομοτηνή δημιουργούνταν συνεχώς νέα κίνητρα για να τις υπερβαίνουμε και να πηγαίνουμε πάντα ένα βήμα μπροστά.

Τότε ασχοληθήκατε με την πολιτική και μπήκατε σε φοιτητική παράταξη;

Με την πολιτική ασχολούμαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Το ίδιο και με τη Νέα Δημοκρατία. Απλά, κατά τα φοιτητικά μου χρόνια, η ενασχόληση έγινε πιο οργανωμένη. Το γλυκό έδεσε (γέλια). Θυμάμαι μάλιστα ότι ήμουν υπεύθυνος της ΔΑΠ για τις πανεπιστημιακές εστίες στην Κομοτηνή, πριν η ΔΑΠ γίνει πρώτη δύναμη, όταν δεν υπήρχαν ακόμη πολλοί πρόθυμοι να βγουν μπροστά…

Φαντάζομαι ότι οι υποχρεώσεις σας θα έχουν και πλευρές που δεν αρέσουν στα παιδιά σας. Δεδομένου όμως πως τα παιδιά λένε πάντα την αλήθεια, θα ήθελα να μας πείτε αν σας ασκούν κριτική.

Φυσικά, όπως άλλωστε κάνουν όλα τα παιδιά στους γονείς τους. Ο αυστηρότερος κριτής μου είναι ο μικρός μου γιος, ο Βασίλης. Όταν πηγαίνουμε μαζί βόλτες, φροντίζει πάντα να με προειδοποιεί πριν καν βγούμε από το σπίτι: «Μπαμπά, τώρα που θα βγούμε έξω μαζί, μη μιλάς σε όλους τους ανθρώπους». Η ζωή ενός πολιτικού, το ξέρετε, περιλαμβάνει συνεχή ανθρώπινη επικοινωνία και ο μικρός δυσαρεστείται όταν δεν είναι το κέντρο της προσοχής.

Νομίζω πως είναι δύσκολες οι ισορροπίες…

Θεωρώ ότι το σημαντικότερο πράγμα –και παράλληλα το πιο δύσκολο– είναι να είσαι φίλος με τα παιδιά σου. Και θεωρώ ότι πλέον το έχω καταφέρει.

Ποιες είναι οι βασικές αρχές που λάβατε από την οικογένειά σας και σας συνοδεύουν στη ζωή σας;

Μπορεί να ακούγεται κοινότοπο, αλλά οι γονείς μου ήταν, σε όλη μου τη ζωή, οι πραγματικοί μου ήρωες. Ήταν άνθρωποι απλοί, έντιμοι, εργατικοί. Άνθρωποι με ταυτότητα και στέρεες αξίες. Άνθρωποι που εργάζονταν από το πρωί έως το βράδυ, προκειμένου να επιβιώσουν και να εξασφαλίσουν σε εμένα και στον αδερφό μου το δικαίωμα σε ένα ανοιχτό μέλλον. Οι γονείς μου με έμαθαν ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και τίποτα δεν είναι εύκολο. Τα πάντα κατακτώνται. Επίσης, μου δίδαξαν τη σημασία των αληθινών ανθρώπινων σχέσεων και το νόημα της οικογένειας, την ομορφιά της οικογενειακής ζωής.

Και ποιες είναι οι βασικές αξίες που θέλετε να δώσετε εσείς στα παιδιά σας;

Ξέρετε, κα Καραβοκύρη, τα παιδιά κάθε εποχής έχουν τις επιρροές τους, τα ερεθίσματά τους και τις αναφορές τους, οι οποίες προσδιορίζονται σε έναν, μάλλον μεγάλο, βαθμό από την πραγματικότητα μέσα στην οποία ζουν. Ωστόσο, ανεξαρτήτως χώρου και χρόνου, υπάρχουν κατά τη γνώμη μου κάποιες σταθερές. Η πρώτη είναι η εντιμότητα, η πεποίθηση ότι δεν πρέπει να παρασυρθεί κανείς από σειρήνες, προκειμένου να αποκομίσει ένα πρόσκαιρο όφελος. Έπειτα η όρεξη για δουλειά, η αντίληψη ότι η επιτυχία είναι αποτέλεσμα σκληρού κόπου, δεν έρχεται επειδή με κάποιο μεταφυσικό τρόπο τη δικαιούσαι. Τέλος, αυτό που λέω συνεχώς στα παιδιά μου είναι ότι το πιο σημαντικό είναι να δομήσουν και να συντηρήσουν έναν ακέραιο χαρακτήρα. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται και παρέρχονται. Ο σεβασμός και οι ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις κατακτώνται πρωτίστως λόγω της ποιότητας του χαρακτήρα σου.

Συνέντευξη στην  Άννα Καραβοκύρη

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο