Γράφαμε εδώ και καιρό ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα έπρεπε, μετά την ευκαιρία που του έδωσε ο ελληνικός λαός στις εκλογές του 2019, να στρίψει το καράβι του ΣΥΡΙΖΑ προς τη Σοσιαλδημοκρατία.

Να απομονώσει τις ακραίες φωνές στο κόμμα του και, αντί να μιμείται τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, να γίνει το κόμμα που θα εκφράζει στην πράξη τον χώρο που κάλυπτε παλαιά το ΠΑΣΟΚ.

Αντί για αυτό, ο κ. Τσίπρας επέλεξε να παραμείνει όμηρος και εγκλωβισμένος μιας μικρής μειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Αποτέλεσμα, να διαπιστώσει για άλλη μια φορά στο πρόσφατο Πολιτικό Συμβούλιο ότι οι συνιστώσες που δεν τόλμησε να «αγγίξει» όχι μόνο δεν σταματούν να του… πετούν πέτρες και να του χαλούν το αφήγημα.

Παράλληλα, τον περιμένουν στη γωνία για να εκμεταλλευτούν το όποιο στραβοπάτημά του.

Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ άφηνε κενό τον χώρο της Κεντροαριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας.

Και να που τώρα η επιστροφή του Γιώργου Παπανδρέου δημιουργεί ένα νέο πλαίσιο στην Κεντροαριστερά.

Μπορεί, βέβαια, ο κ. Τσίπρας να θεωρεί ότι θα βρει έναν πρόθυμο συνομιλητή στο πλαίσιο των όσων υποστηρίζει περί προοδευτικής διακυβέρνησης, αλλά μέσα του γνωρίζει ότι πρέπει να καταπιεί τα όσα έλεγε δημόσια για τον Γιώργο Παπανδρέου.

Όταν, πριν από κάποια χρόνια, ο Τσίπρας έλεγε ότι ο Παπανδρέου είναι αδίστακτος και παρομοίαζε την πολιτική του με αυτήν του δικτάτορα Πινοσέτ. Όπως χαρακτηριστικά έλεγε μέσα στη Βουλή, απευθυνόμενος στον τότε πρωθυπουργό: «Αν ερχόταν εδώ η κυρία Μέρκελ, τα ίδια θα μας έλεγε. Και αφού σας δίνουμε αυτά τα λεφτά, αυτά πρέπει να κάνετε. Το μόνο που δεν μας είπατε, κ. Παπανδρέου, είναι ότι το μνημόνιο είναι ευλογία, όπως έλεγε ο Θ. Πάγκαλος (με τον οποίο είχε και φραστικό επεισόδιο). Αλλά, κ. Παπανδρέου, έχετε ξεπεράσει πια και τη Θάτσερ, έχετε ξεπεράσει και τον Πινοσέτ και, προκειμένου να κρατηθείτε λίγο ακόμα στην εξουσία, είστε αδίστακτος. Ευχαριστείτε τον κ. Καρατζαφέρη, αλλά δεν μας λέτε συμμορίτες, όπως μας έλεγαν κάποτε κάποιοι εθνικόφρονες, αλλά Γκοτζαμάνηδες, και λέτε ότι δεν είμαστε εμείς πατριώτες. Επειδή διαφωνούμε με μια πολιτική που φτάνει στα όρια του παραλογισμού».

Τότε, ο Γιώργος Παπανδρέου τού είχε απαντήσει ότι δεν δέχεται να θεωρείται ένας εκλεγμένος πρωθυπουργός είτε Πινοσέτ είτε κάπως αλλιώς. Αυτά είναι για blog και κανάλια και όχι για να τα λένε πολιτικοί αρχηγοί. Αυτά ο κ. Παπανδρέου δεν πρόκειται να τα ξεχάσει και θα βάλει σκληρούς όρους στον κ. Τσίπρα, αφού πρώτα επιχειρήσει (σε περίπτωση πάντα που εκλεγεί) τον επαναπατρισμό των ψηφοφόρων που ο ΣΥΡΙΖΑ… υφάρπαξε από το ΠΑΣΟΚ.

Άρα, η ενδεχόμενη εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου μάλλον θα ανακατανείμει τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς και δεν θα της προσθέσει ψήφους. Το αντίθετο θα έλεγα, ότι θα απελευθερώσει ψήφους του ΚΙΝΑΛ προς τη ΝΔ. Ιδιαίτερα τα τμήματα εκείνα που ανήκουν στο Σημιτικό και Βενιζελικό ΠΑΣΟΚ.

Από την άλλη βέβαια, ο Αλέξης Τσίπρας θα επιχειρήσει να στριμώξει τις συνιστώσες, χρησιμοποιώντας ως «μπαμπούλα» τον Γιώργο Παπανδρέου.

Πάντως, ο… τραχανάς έχει απλωθεί και το πολιτικό σκηνικό αναδιαμορφώνεται. Στις πρώτες μετρήσεις, εξάλλου, θα φανεί ποιος κερδίζει και ποιος χάνει. Τα χτυποκάρδια μόλις ξεκίνησαν…

 

του Νίκου Ελευθερόγλου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 75