Είναι νέος, ωραίος και μιλάει για όλα χωρίς να μασάει τα λόγια του. Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Κυρανάκη, που, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, μας μιλάει για τις προκλήσεις της κυβέρνησης, για τα χρόνια που προήδρευε στο ΕΛΚ, αλλά και για το πρώτο του μεροκάματο, για το ποδόσφαιρο και τη μουσική.

Αυτήν τη στιγμή η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αντιμετωπίζει μια διπλή πρόκληση, από τη μια είναι η πανδημία και από την άλλη είναι η ακρίβεια στην οικονομία. Ποια θεωρείτε πως είναι η πιο δύσκολη;

Από τη στιγμή που χάνουν τη ζωή τους άνθρωποι, δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ των δύο. Ακόμη κι αν η διαχείριση είναι σωστή, η απώλεια ανθρώπινων ζωών δεν σου επιτρέπει να αντιμετωπίζεις το ζήτημα με ικανοποίηση. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι η ακρίβεια πλέον απασχολεί περισσότερους πολίτες απ’ ό,τι η πανδημία, όσο σκληρό κι αν ακούγεται αυτό. Η καλύτερη απάντηση στην ακρίβεια είναι η αύξηση των μισθών, που πρέπει να συμβεί μέσω της μείωσης των εισφορών. Έτσι, οι επιχειρήσεις θα μπορούν με το ίδιο μισθολογικό κόστος να δώσουν περισσότερα «καθαρά» στους εργαζομένους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυβέρνηση πως έχει χάσει τη μάχη με την πανδημία. Τι απαντάτε;

Το λέει, αλλά δεν το τεκμηριώνει. Η Ελλάδα έκανε ρεκόρ στον τουρισμό φέτος το καλοκαίρι, παρά την πανδημία, το Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει ενισχυθεί με σχεδόν τριπλάσιες ΜΕΘ και 12.000 γιατρούς και νοσηλευτές, η αναμονή στις Μονάδες Εντατικής είναι μικρότερη από ό,τι ήταν επί ΣΥΡΙΖΑ χωρίς πανδημία, το 75% των ενηλίκων έχει εμβολιαστεί και τα ραντεβού ανεβαίνουν, ενώ γίνονται δεκαπλάσια τεστ σε σχέση με πέρυσι. Η Ελλάδα, από μαύρο πρόβατο, έχει γίνει παράδειγμα προς μίμηση για τον τρόπο που οργάνωσε τον εμβολιασμό. Είναι ίσως η πρώτη φορά που το ελληνικό κράτος λειτούργησε «ρολόι», με τεράστια συμβολή της ψηφιακής τεχνολογίας. Ταυτόχρονα, παρότι η πανδημία δεν έχει τελειώσει, η χώρα ¨»τρέχει με 7% ανάπτυξη. Αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ τα ονομάζει ήττα. Ίσως με υπουργό Υγείας τον κ. Πολάκη να τα πηγαίναμε καλύτερα…

Είστε ένας από τους νεαρότερους βουλευτές της ΝΔ. Πώς σας αντιμετωπίζουν οι παλαιότεροι και εμπειρότεροι συνάδελφοί σας βουλευτές;

Διατηρώ μια πολύ ζεστή και ανθρώπινη σχέση με αρκετούς από τους γηραιότερους συναδέλφους βουλευτές. Σε κάθε ολομέλεια ζητώ τη συμβουλή τους στα έδρανα, προσπαθώ να μαθαίνω από την πολυετή εμπειρία τους. Ειδικά με τον «ναύαρχο» Διονύση Χατζηδάκη κάνουμε πολλές συζητήσεις, εντός και εκτός Βουλής, και για μένα είναι πραγματικός δάσκαλος. Σίγουρα υπάρχει και καχυποψία από κάποιους. Αλλά τον σεβασμό όλων τον κερδίζεις από τη συνολική σου παρουσία, από τις μάχες που δίνεις για την παράταξη και από την ευθύτητά σου μέσα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Δεδομένου ότι δεν κατάγεστε από πολιτικό τζάκι, τι ήταν αυτό που σας έκανε να αποφασίσετε να εμπλακείτε με την πολιτική;

Από πολύ μικρός είχα ένα χαρακτηριστικό. Όπου και να βρισκόμουν, αν έβλεπα κάτι που δεν λειτουργεί σωστά, ήθελα να το αλλάξω. Και πάντα προσπαθούσα να πείσω κι άλλους για να το αλλάξουμε μαζί. Από το Δεκαπενταμελές του σχολείου μου μέχρι σήμερα στη Βουλή, συνεχίζω να έχω αυτόν τον τρόπο σκέψης. Η πολιτική για μένα είναι ένας τρόπος να κάνουμε καλύτερη τη χώρα μας, την Ελλάδα. Ειδικά τα χρόνια που βρισκόμουν στο εξωτερικό, αυτή η δίψα για αλλαγή στην πατρίδα μου μεγάλωσε.

Από ό,τι καταλαβαίνω, το «μικρόβιο» της πολιτικής το κολλήσατε από μικρός. Συμμετείχατε στις μαθητικές εκλογές;

Συμμετείχα, ναι. Ήμουν πρόεδρος του Δεκαπενταμελούς όταν ήμουν στην Ελλάδα και εκπρόσωπος του σχολείου μου στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου Νέων στις Βρυξέλλες. Θυμάμαι ότι οι συμμαθητές μου πάντα μου αναγνώριζαν το θάρρος να διεκδικώ πράγματα απέναντι στους καθηγητές και τους διευθυντές.

Ποια ήταν τα αιτήματά σας;

Θέλαμε να ακουγόμαστε. Να λαμβάνουν σοβαρά την άποψη των μαθητών και να μη μας υποτιμούν. Η ποιότητα των εγκαταστάσεων και οι αθλητικές δραστηριότητες ήταν συνήθως στο επίκεντρο, αλλά δεν ήταν μόνο αυτά. Θυμάμαι ότι αντιδρούσαμε έντονα σε άδικες αποβολές συμμαθητών μας και ζητούσαμε συχνές ακροάσεις από τους διευθυντές για κακές συμπεριφορές καθηγητών.

Η οικογένειά σας, η μητέρα σας, πώς αντέδρασε στην απόφασή σας αυτή; Σας στήριξε ή προσπάθησε να σας «προστατέψει»;

Με στήριξε και με στηρίζει με ανιδιοτελή αγάπη. Δεν της αρέσει η πολιτική, πολλές φορές προσπάθησε να με μεταπείσει να μην κατέβω για βουλευτής, διότι θεωρεί τον χώρο πολύ τοξικό. Όμως της οφείλω πολλά διότι ήταν πάντα δίπλα μου, ειδικά στα πρώτα μου βήματα.

Από όσο γνωρίζω, εκτός από τη μητέρα σας, έχετε αδυναμία και στον παππού σας. Τι μάθατε από εκείνον;

Ο παππούς μου, Σταύρος Κυρανάκης, είχε ανοίξει μια επιχείρηση ένδυσης στον Βόλο. Η ζωή κάποτε τα έφερνε πιο δύσκολα. Έκλεισε, έπρεπε να ξεκινήσει από την αρχή, τα κατάφερε με επιμονή. Αυτό μου έμαθε. Να μην τα παρατάω ποτέ.

Πώς ήταν ως άνθρωπος;

Ήταν άνθρωπος λιτός, δεν ζούσε με πολυτέλεια, έβλεπε πολύ ποδόσφαιρο, αγαπούσε πολύ τα σκυλιά. Δυστυχώς, δεν πρόλαβε να δει την Ελλάδα να σηκώνει το Euro το 2004. Τον θυμάμαι και παίρνω δύναμη, ήταν και είναι έμπνευση για μένα, όπως και η αγαπημένη μου γιαγιά Καίτη, η οποία μου έκανε την τεράστια τιμή να με ψηφίσει ως υποψήφιο ευρωβουλευτή, στις τελευταίες εκλογές της ζωής της, το 2014.

Παρότι μπήκατε νωρίς στη Βουλή και στην πολιτική, είχατε προλάβει να κολλήσετε ένσημα στην αγορά εργασίας. Θυμάστε πότε βγάλατε το πρώτο σας χαρτζιλίκι;

Η πρώτη μου δουλειά ήταν σε κατάστημα μεγάλης αλυσίδας ένδυσης στην Αθήνα, σε ηλικία 19 ετών, με μισθό 450 ευρώ. Ήταν κάτι που ήθελα πολύ, παρότι ταυτόχρονα σπούδαζα στη Νομική Αθηνών. Ήθελα να ξεκινήσω να έχω δικό μου εισόδημα, να είμαι ανεξάρτητος στον βαθμό που μπορούσα.

Τι άλλες δουλειές έχετε κάνει;

Από το 2008 και μετά δουλεύω στη διαφήμιση και στην κατασκευή ιστοσελίδων. Τα περισσότερα χρόνια ως ελεύθερος επαγγελματίας και κάποια ως μισθωτός σε digital agency. Συμπλήρωσα πάνω από δέκα χρόνια ενσήμων στον ιδιωτικό τομέα, πριν εκλεγώ βουλευτής.

Πώς και δεν γίνατε δικηγόρος, αφού έχετε πτυχίο Νομικής;

Η αλήθεια είναι ότι, επειδή ξεκίνησα να ασκώ το επάγγελμα πριν τελειώσω τη Νομική, δεν υπήρξε τότε μέσα μου το δίλημμα για το αν θα τα παρατήσω, ώστε να γίνω μάχιμος δικηγόρος. Έκανα αυτό που με γέμιζε και το συνέχισα γιατί αισθανόμουν δημιουργικός. Όμως, η Νομική μού έχει δώσει πολλά ως επιστήμη και με έχει βοηθήσει στον τρόπο σκέψης μου και στην αντίληψη για τους θεσμούς και τη λειτουργία τους.

Γνωρίζετε την ελεύθερη αγορά και ξέρετε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Ως νέος άνθρωπος, ποια θεωρείτε την κυριότερη δυσλειτουργίας της ελληνικής αγοράς, που έστρεψε μαζικά πολλούς νέους επιστήμονες και επιχειρηματίες προς το εξωτερικό;

Έχοντας δουλέψει πολλά χρόνια με «μπλοκάκι», γνωρίζω πόσο δύσκολο ήταν να είναι κανείς ελεύθερος επαγγελματίας στην Ελλάδα. Η γραφειοκρατία ήταν απίστευτη, τα συστήματα τιμολόγησης ήταν απαρχαιωμένα, ενώ οι φόροι ήταν εξαντλητικοί. Όλα αυτά οδήγησαν αρκετούς επαγγελματίες στο εξωτερικό. Όμως, τα τελευταία δύο χρόνια έχουν γίνει άλματα. Η ψηφιοποίηση επιτρέπει στον επαγγελματία να γλιτώσει τις «ουρές» και τη γραφειοκρατία. Οι ηλεκτρονικές πληρωμές και τα φορολογικά κίνητρα βοηθούν και πρέπει να επεκταθούν. Θεωρώ όμως ότι η γενιά που έφυγε μπορεί να γίνει τεράστιο κέρδος για την Ελλάδα. Η εμπειρία αλλά και η νοοτροπία που έχουν αποκτήσει αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να αλλάξουν πραγματικά τη χώρα και είμαι πολύ χαρούμενος που βλέπω πολλές και πολλούς να επιστρέφουν και να βρίσκουν δουλειές εδώ, στην Ελλάδα.

Σε ηλικία 25 ετών αναλαμβάνετε την εξαιρετικά τιμητική αλλά και απαιτητική θέση του προέδρου της Νεολαίας του ΕΛΚ. Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε τότε;

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν πολιτικό από το να εκπροσωπεί την πατρίδα του στο εξωτερικό. Όταν κάθεσαι στο τραπέζι των «Ευρωπαίων» και μπροστά σου είναι η ελληνική σημαία, έχεις ευθύνη, όποια κι αν είναι η θέση σου. Τα χρόνια που ξεκίνησα στη Νεολαία του ΕΛΚ, τα στερεότυπα για την Ελλάδα ήταν πάρα πολύ άσχημα. Μας αποκαλούσαν «τεμπέληδες» και «ανεύθυνους». Τους διαψεύσαμε με τη δουλειά μας. Το 2013 έθεσα υποψηφιότητα για την προεδρία της Οργάνωσης και είχα απέναντί μου τη Νεολαία της Μέρκελ.

Τι θυμάστε από εκείνη την περίοδο;

Θυμάμαι ένα κορυφαίο κομματικό στέλεχος που μου είχε πει «αν δεν κερδίσεις, μη γυρίσεις στην Ελλάδα». Μου είχαν κοπεί τα πόδια, αλλά το πίστευα πολύ. Μας στήριξαν οι χώρες του Νότου, οι Ιρλανδοί, οι Βαλτικές και οι Σκανδιναβοί. Ένιωσα τότε ότι κερδίσαμε μια μικρή μάχη για τη χώρα, μας σε μια εχθρική Ευρώπη. Και είμαι ευγνώμων στον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος αναγνώρισε αυτήν την επιτυχία και πίστεψε σε μένα σε πολύ μικρή ηλικία.

Με το ποδόσφαιρο ασχολείστε; Ποια ομάδα υποστηρίζετε;

Είμαι ΑΕΚτζής από μικρός, από τότε που θυμάμαι τον Ντέμη να βάζει γκολ απέναντι στον Ολυμπιακό. Προσπαθώ να πηγαίνω στο γήπεδο όσο πιο συχνά μπορώ και να στηρίζω από κοντά την ομάδα. Μου αρέσει η μπάλα, όταν μαζεύεται η παρέα, παίζουμε κι εμείς για να «ξεσκουριάσουμε».

Με τη μουσική πώς τα πάτε;

Χωρίς μουσική η ζωή μας δεν θα ήταν η ίδια. Κάποτε έκανα και μια μουσική εκπομπή σε ένα web radio. Παίζαμε house κομμάτια μαζί με τον φίλο μου, τον Πάρη. Όταν θέλω να συγκεντρωθώ ή όταν γράφω κείμενα, βάζω ακουστικά και ακούω house και η έμπνευση έρχεται πιο εύκολα. Εννοείται ότι ακούω και ελληνικά, αλλά πρέπει να το σηκώνει η περίσταση. Γενικά λατρεύω τη μουσική, μου αλλάζει την ψυχολογία και με κάνει να χαμογελάω.

 

Συνέντευξη στην Άννα Καραβοκύρη

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 184