Οι συμβολισμοί της αποπομπής Λιβανού και της διαγραφής Δούκα

Πρωτοβουλία με πολλαπλούς συμβολισμούς ήταν η ακαριαία κίνηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να αποπέμψει χωρίς δεύτερη σκέψη από την κυβέρνησή του τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Σπήλιο Λιβανό και να ανάψει το πράσινο φως για την άμεση διαγραφή από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας του νυν δημάρχου Σπάρτης και πρώην υφυπουργού Πέτρου Δούκα.

Η άμεση αποδοκιμασία όσων  διημείφθησαν στη σύσκεψη που έλαβε χώρα στις 2 Φεβρουαρίου στην Σπάρτη και καταγράφηκαν ήταν πολιτικά επιβεβλημένη. Τα αντανακλαστικά που επέδειξε το Μέγαρο Μαξίμου έκλεισαν πολύ γρήγορα ένα μέτωπο που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί η αντιπολίτευση και να πλήξει την κυβέρνηση για τον κυνισμό και την ασέβεια που επέδειξαν στα θύματα της τότε τραγωδίας, με περισσή αφέλεια, ένας υπουργός και ένα μέλος της ΝΔ.

Με την αποπομπή Λιβανού από την κυβέρνηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε μια διαχωριστική γραμμή με πρακτικές που έρχονται από το παρελθόν και ο ίδιος έχει αποδοκιμάσει σε κάθε ευκαιρία.

Η κυβερνητική αντίδραση δεν είναι άσχετη με το γεγονός ότι η χώρα έχει ουσιαστικά εισέλθει σε προεκλογική περίοδο, η οποία μπορεί να διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα. Και, ως εκ τούτου, η κυβερνητική ηγεσία δεν επιθυμεί να βρίσκεται κάθε λίγο και λιγάκι σε δύσκολη θέση δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα.

Με άλλα λόγια η ακαριαία αντίδραση του πρωθυπουργού ήρθε, όπως λένε συνεργάτες του, «προς γνώση και συμμόρφωση» όλων των στελεχών της κυβερνητικής παράταξης που πρέπει να δείξουν αυτοσυγκράτηση και να μην προκαλούν τους πολίτες στη μακρά προεκλογική περίοδο που έχει ήδη ξεκινήσει.