Σκληρή κριτική για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στο Ουκρανικό ασκεί, με συνέντευξή του στο «Π», ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου της ΝΔ Νίκος Ρωμανός. Παράλληλα χαρακτηρίζει απαράδεκτες τις επιθέσεις που δέχθηκε η χώρα μας από την εκπρόσωπο του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών και της πρεσβείας.

Πώς σχολιάζετε τις εξελίξεις στην Ουκρανία; Γιατί η χώρα μας έχει μπει στο στόχαστρο της Μόσχας;

Η ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία μάς γυρίζει χρόνια πίσω. Είναι μια πρωτοφανής, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της ειρήνης. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αλλάζει τον κόσμο όπως τον ξέρουμε. Πριν από έναν μήνα, κανείς δεν θα προέβλεπε ότι η Γερμανία θα ανέτρεπε δεκαετίες στρατιωτικού δισταγμού και θα διοχέτευε 100 δισεκατομμύρια ευρώ στον αμυντικό της προϋπολογισμό, ή ότι η Ελβετία θα πάγωνε τα περιουσιακά στοιχεία των Ρώσων ολιγαρχών.

Δεν θα έλεγα πως η Ελλάδα, βρίσκεται στο στόχαστρο της Μόσχας. Αν κάποιος βρίσκεται στο στόχαστρό της, αυτή είναι η Δύση. Και η Ελλάδα δεν ανήκει απλώς στη Δύση. Οι αξίες και η ιστορία μας είναι η Δύση. Αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν τοποθετείσαι ξεκάθαρα και δεν τηρείς μία άτολμη, απαράδεκτη και επικίνδυνη, κατά τη γνώμη μου, πολιτική ίσων αποστάσεων. Η Ουκρανία δέχεται επίθεση, αμύνεται, δεν επιτίθεται. Υπάρχει ένας επιτιθέμενος και ένας αμυνόμενος, ένας θύτης και ένα θύμα, και η Ελλάδα στέκεται στη σωστή πλευρά, στην πλευρά του θύματος, στην πλευρά της δημοκρατίας, στην πλευρά της ελευθερίας.

Η «επίθεση» της εκπροσώπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, καθώς και οι ρωσικές αναρτήσεις της πρεσβείας στην Αθήνα, είναι απαράδεκτες και δεν ταιριάζουν με τη διπλωματική πρακτική. Δεν συνάδουν επίσης με τους ιστορικούς δεσμούς που ενώνουν τους λαούς της Ελλάδας και της Ρωσίας, που θα αντέξουν και αυτήν τη δοκιμασία.

Ωστόσο, απέναντι σε ένα κρίσιμο εθνικό ζήτημα δεν υπάρχει συναίνεση, με τον ΣΥΡΙΖΑ να τάσσεται υπέρ της ουδέτερης στάσης.

Η συναίνεση είναι μια πολιτική κουλτούρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει, παριστάνει πως την επιδιώκει προσχηματικά. Η διχαστική ρητορική του δεν γνωρίζει όρια, από την πανδημία μέχρι τα εθνικά θέματα.

Άλλωστε, πώς θα μπορούσε να υπάρξει συναίνεση σε ένα τέτοιο θέμα, όταν έχει αποδειχθεί περίτρανα, πλέον, ότι η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βλέπουν την εξωτερική πολιτική της χώρας υπό το ίδιο πρίσμα. Για εμάς, η εθνική κυριαρχία είναι ο υπέρτατος σκοπός ενός κράτους και η επένδυση στην άμυνα είναι επένδυση στην ασφάλεια και την ευημερία.

Θα ήταν παράλογο να παρακολουθούμε ένα έγκλημα να εκτυλίσσεται και εμείς να μένουμε άπραγοι, μη δίνοντας στους Ουκρανούς τα στοιχειώδη μέσα να αμυνθούν. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα θρηνεί και δικές της απώλειες σε αυτόν τον πόλεμο.

Δεν μπορεί να λες «ναι μεν αλλά». Τέτοια ζητήματα απαιτούν καθαρές θέσεις. Η Ελλάδα έκανε το αυτονόητο: Να συνταχθεί με το συμμαχικό πνεύμα που καταδικάζει τον ιστορικό αναθεωρητισμό και την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, αλλά και των συνόρων. Και αυτό το κάναμε ξεκάθαρα, χωρίς αστερίσκους.

Και έχει πολύ μεγάλη σημασία, όταν στη δική μας γειτονιά, της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου, η γειτνίαση με την Τουρκία έχει διαμορφώσει μία διαφορετική γεωπολιτική εγρήγορση, να στέλνεις ξεκάθαρο μήνυμα καταδίκης προς κάθε κατεύθυνση, τιμώντας παράλληλα τις συμμαχίες μας στην πράξη.

Η εθνική ομοψυχία σε τέτοιες στιγμές είναι ευκταία, αλλά με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το κόμμα του «όχι σε όλα», δυστυχώς ανέφικτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πρώτη στιγμή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, δεν είχε μια ξεκάθαρη στάση. Θυμίζω ότι ο κ. Τσίπρας έκανε σχεδόν τέσσερις ημέρες μετά την εισβολή να μιλήσει ο ίδιος. Στην αρχή δεν ακούγαμε καν το όνομα Πούτιν ή Ρωσία, μετά είδαμε posts στη λογική των ίσων αποστάσεων, ακόμη και ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να εξισώνει τον θύτη με το θύμα.

Τελικά είδαμε τον κ. Τσίπρα να παίρνει άλλη θέση στη συνέχεια, καταδικάζοντας την εισβολή, ωστόσο τα σημάδια αμφισημίας παραμένουν. Αυτό είναι εντελώς λάθος. Η γραμμή μεταξύ θύτη, μιας χώρας που επιτίθεται, και θύματος, μιας χώρας που αμύνεται, είναι πολύ διακριτή. Και όπως είπε ο πρωθυπουργός στη Βουλή, «δεν μπορούμε να στεκόμαστε αδιάφορα απέναντι σε κάθε αυταρχικό ηγέτη που θέλει να ζωγραφίσει μόνος του τα σύνορα».

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επιδείνωσε την ενεργειακή κρίση. Τα μέχρι τώρα μέτρα στήριξης δεν στάθηκαν ικανά για να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ακρίβειας. Να αναμένουμε σύντομα νέες πρωτοβουλίες;

Οι αναταράξεις στην ενέργεια είναι πολύ ισχυρές και τόσο η χώρα μας όσο και η Ευρώπη συνολικά αντιμετωπίζουν μια ακραία κατάσταση, με τους πολίτες να υφίστανται μεγάλη πίεση. Η κυβέρνηση, από την αρχή της ενεργειακής κρίσης, στηρίζει νοικοκυριά και επιχειρήσεις με τις επιδοτήσεις στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου και θωρακίζοντας παράλληλα τα εισοδήματα. Και θα συνεχίσει να το κάνει, όσο διαρκεί η ενεργειακή κρίση. Ήδη όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, τις επόμενες ημέρες θα ανακοινωθεί ένα πλήρες πρόσθετο πρόγραμμα στήριξης. Πέραν όσων κάνει η κυβέρνηση σε εθνικό επίπεδο, το πρόβλημα της ακρίβειας είναι πανευρωπαϊκό και απαιτεί και ευρωπαϊκές λύσεις. Θα πρέπει και η ΕΕ να λάβει τολμηρές αποφάσεις, και στην κατεύθυνση αυτή κινείται και η πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την υιοθέτηση μιας πολιτικής παρέμβασης έξι σημείων στη διαμόρφωση της εμπορικής αξίας του φυσικού αερίου στη χονδρεμπορική αγορά. Πρόκειται για μια τολμηρή και ρεαλιστική πρόταση για μείωση της τιμής φυσικού αερίου και θεσμοθέτηση ενός πλαφόν στη χονδρεμπορική τιμή.

Συνέντευξη στον Σωτήρη Σταθόπουλο

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο