«Με μια φράση, για εμένα πολιτική σημαίνει ένταση στη ζωή», λέει στο «Π» ο υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας-Θράκης Σταύρος Καλαφάτης, και μας αποκαλύπτει άγνωστες στιγμές της πολιτικής του διαδρομής.Παράλληλα, μας μιλάει για τα παιδικά του χρόνια, για την αγάπη του για τον αθλητισμό αλλά και για την όμορφη Θεσσαλονίκη.

Σας έχω ακούσει να δηλώνετε «αθεράπευτα» Σαλονικιός. Σήμερα, ποιο είναι το μέρος που αγαπάτε περισσότερο στη Θεσσαλονίκη;

Η παραλία. Είναι, άλλωστε, το μέρος που πάω για τρέξιμο, πρωί ή βράδυ. Και δεν κρύβω ότι η αγάπη μου, ειδικά για την παλιά παραλία, γέννησε την ιδέα του ξύλινου ντεκ για την επέκτασή της και δρομολόγησε τις πρώτες προσπάθειες, όταν ήμουν αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος. Χάρηκα ιδιαίτερα όταν την υιοθέτησε και την «περπάτησε» ο τότε δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης και πολύ περισσότερο τώρα που ο νυν δήμαρχος Κωνσταντίνος Ζέρβας την ενέταξε στα έργα προς υλοποίηση.

Είστε αυτό που λέμε γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιός. Πού γεννηθήκατε και τι κρατάτε ως ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια στη συμπρωτεύουσα;

Γεννήθηκα σ’ ένα μικρό διαμέρισμα της Βασ. Όλγας, λίγα μέτρα από τον Ιερό Ναό Κυρίλλου και Μεθοδίου.

Εκείνη την εποχή, βέβαια, δεν είχε χτιστεί ακόμη η εκκλησία. Υπήρχε, όμως, ένα ξέφωτο όπου πέρασα αμέτρητα απογεύματα παίζοντας ποδόσφαιρο με τα γειτονόπουλα. Μέχρι να δύσει ο ήλιος. Δεν ήταν λίγες οι μέρες που η μητέρα μου, φορώντας τη ρόμπα της, κατέβαινε στην είσοδο της πολυκατοικίας και με περίμενε με αγωνία να επιστρέψω. Τα χρόνια αυτά είναι αλησμόνητα.

Και η Νομική πώς προέκυψε στη ζωή σας;

Αν και είχα στόχο τη Γυμναστική Ακαδημία, ο πατέρας μου με επηρέασε θετικά, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια. Θυμάμαι τα λόγια του: «Πάνε Νομική, πάρε το πτυχίο, που θα σου είναι πολύ χρήσιμο, και από εκεί και πέρα κάνε και ό,τι άλλο θέλεις σε σχέση με τη φυσική αγωγή». Έτσι κι έγινε. Και, τελικά, «έδεσα» το πτυχίο της Νομικής με το μεταπτυχιακό στο αθλητικό management, αφού μεσολάβησαν μεταπτυχιακά στις Διεθνείς Σχέσεις.

Δεδομένου ότι την εποχή εκείνη τα πανεπιστήμια λειτουργούσαν κι ως «φυτώρια» πολιτικής σκέψης και δράσης, εσείς συμμετείχατε; Ήσασταν πολιτικοποιημένος φοιτητής;

Ένα πρώτο ζύμωμα γινόταν στο περίφημο κυλικείο της Νομικής. Πολιτική συζήτηση, φοιτητικά τραπεζάκια… Όλα συνέθεταν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για να συνεχιστεί η ενασχόληση που είχα από τα μαθητικά χρόνια, στα φοιτητικά. Κι έτσι κι έγινε στον βαθμό που άφηνα στον εαυτό μου να ασχοληθεί, γιατί ήθελα να τελειώσω γρήγορα τη Νομική και παράλληλα να είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου με την Εθνική Ομάδα Χάντμπολ, της οποίας ήμουν μέλος. Από εκεί και πέρα ψαχνόμουν και πιο πολύ. Ήμουν από εκείνους που ήθελαν πιο ανοικτούς ορίζοντες στη σκέψη και στη δράση…

Αλήθεια, πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με το χάντμπολ;

Δοκιμάστηκα στα «τσικό του ΠΑΟΚ στο ποδόσφαιρο. Στο ξερό γήπεδο εκεί που βρίσκεται τώρα το σχολείο, ακριβώς απέναντι από το γήπεδο της Τούμπας. Πέρασμα κατόπιν στο βόλεϊ, την κωπηλασία και τον στίβο, ώσπου στα 15 μου γνώρισα το νέο, τότε παιχνίδι του χάντμπολ. Παρέα με τον παιδικό, αδελφικό μου φίλο Ιωσήφ, μπήκαμε στην ομάδα Χάντμπολ της ΧΑΝΘ. Πρώτος προπονητής ο μοναδικός Γιώργος Ιασωνίδης. Είχαμε και διακρίσεις, Πρωταθλητές Β’ Εθνικής, στην Α1 την επίμαχη χρονιά. Συμμετείχα στην Εθνική Ομάδα νέων και σε δύο βαλκανικά τουρνουά.

Ποια ήταν η πιο μεγάλη στιγμή σας;

Θυμάμαι έντονατη στιγμή που η ΧΑΝΘ τίμησε το 2007 την προσφορά μου στο Χάντμπολ και τον σύλλογο. Είχα 156 επίσημες συμμετοχές, σκοράροντας 784 γκολ.

Πώς αποφασίσατε να μπείτε στα «βαθιά» της πολιτικής και στη Βουλή;

Από μικρός ήθελα να ασχολούμαι με τα κοινά.Στη Γ’ Δημοτικού ήμουν πρόεδρος της τάξης. Ήταν η πρώτη φορά που είχαμε εκλογές και ήμουν ο πρώτος πρόεδρος. Μετά έγινε… παράδοση, γιατί εκλέχθηκα και στο γυμνάσιο. Άρχισα έτσι να σκέφτομαι και τα ευρύτερα γήπεδα…

Από το 2003 εκλέγεστε ανελλιπώς. Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σε αυτήν τη μακρά πολιτική διαδρομή σας;

Το 2014, όταν κλήθηκα να δώσω τη μάχη στις αυτοδιοικητικές εκλογές, για τον Δήμο της Θεσσαλονίκης. Νομίζω ότι δεν υπάρχει προηγούμενο, εν ενεργεία υπουργός να παραιτείται οικειοθελώς για να δώσει μια μάχη με τους δυσμενέστερους όρους για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Κι όμως το έκανα, παρότι οι συνθήκες του αγώνα ήταν αντίξοες, σε βαθμό που πολλοί έλεγαν ότι η κίνησή μου αυτή ήταν πολιτική αυτοκτονία. Παρ’ όλα αυτά, θέλω να πιστεύω ότι η παρουσία μας στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου άφησε θετικό αποτύπωμα στην πόλη. Συνεχίζω σήμερα την προσπάθεια ως υφυπουργός Μακεδονίας-Θράκης και είμαι αισιόδοξος, καθώς βρίσκονται σε εξέλιξη στην πόλη μας διαδικασίες για πάνω από είκοσι έργα, ενώ με προσωπική εμπλοκή του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη επενδύουν εδώ παγκόσμιοι κολοσσοί. Το όραμά μας για τη Θεσσαλονίκη γίνεται πραγματικότητα.

Αντίστοιχα, υπάρχει κάποια στιγμή που είπατε πως «αξίζει τον κόπο και τις θυσίες που ασχολήθηκα με την ενεργό πολιτική»;

Υπάρχουν πολλές τέτοιες στιγμές. Είναι κυρίως οι ώρες που βλέπεις ότι –και με τις δικές σου προσπάθειες– λύθηκε ένα πρόβλημα που βασάνιζε κάποιους ανθρώπους γύρω μας, ότι το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας έκανε κάποια παιδιά να χαμογελάσουν. Όταν συνέβαλα, για παράδειγμα, στο σπουδαίο έργο που επιτελεί ο πατέρας Αθηναγόρας στον Δενδροπόταμο με τον «Φάρο του Κόσμου», ώστε να μετακομίσουν τα παιδιά που φιλοξενούνται εκεί στο καινούργιο τους «πράσινο» σπίτι. Με συγκινεί η συμμετοχή σε δράσεις για τη στήριξη και την κοινωνική ένταξη παιδιών με αναπηρία. Και βέβαια, η στήριξη στο φιλανθρωπικό έργο που επιτελούν φωτισμένοι ιεράρχες.

Αντιλαμβάνεστε την πολιτική ως ατομικό ή ομαδικό «σπορ»;

Αν «σπορ» σημαίνει απασχόληση αναψυχής, τότε η πολιτική μόνο σπορ δεν μπορεί να είναι. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, απαιτεί συνεχή προσωπικό αγώνα και συλλογική προσπάθεια. Χρειάζεται –όπως λέει ο Μακρυγιάννης– να βάζεις το «εμείς» πάνω από το «εγώ».

Μιας και η κουβέντα πήγε στα σπορ, ασχολείστε ακόμα με τον αθλητισμό; Πώς κρατιέστε σε φόρμα;

Θα ήθελα να έχω χρόνο να ασχολούμαι περισσότερο. Κρατώ, πάντως, τουλάχιστον δύο-τρεις φορές την εβδομάδα, το τρέξιμο. Ξεκλειδώνει από την καρέκλα και αναζωογονεί σώμα και νου.

Θεσσαλονίκη χωρίς τον ΠΑΟΚ γίνεται;

Ε, όχι. Προφανώς δεν γίνεται. Η Τούμπα, η χρυσή δεκαετία του ’70, οι νίκες που έφερε, αλλά και οι αδικίες που έχει υποστεί, έχουν ποτίσει το DNA του και έχουν γίνει κομμάτι της ιστορίας της Θεσσαλονίκης. Ξυπνούν μνήμες προσφυγιάς, αθλητικής γιορτής, πανηγυρισμών, θλίψης, περηφάνιας.

Η πολιτική είναι η ζωή σας ή υπάρχει ζωή και μετά την πολιτική;

Η πολιτική αποσπά καθημερινά σχεδόν το σύνολο του χρόνου μου. Περιορίζει τις ώρες της οικογένειας, της άθλησης, της διασκέδασης. Όσες, όμως, κι αν αποσπά, δεν είναι ώρες που χάνονται, αλλά ώρες που ζεις, και μάλιστα πολύ έντονα. Άλλοτε δύσκολες και άλλοτε εξαιρετικά ευχάριστες. Ιδίως, μάλιστα, όταν συμμετέχεις σε δράσεις που φέρνουν θετικό αποτέλεσμα για την πατρίδα μας, για την κοινωνία, για ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Με μια φράση, πολιτική σημαίνει ένταση στη ζωή.

Πιστεύετε ότι τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση για την ενεργειακή κρίση μπορούν να ανακόψουν το κύμα ακρίβειας που πλήττει οριζόντια την κοινωνία;

Το κύμα ακρίβειας είναι πανευρωπαϊκό και καμιά χώρα δεν μπορεί να το ανακόψει μόνη. Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ζητήσει από την πρώτη στιγμή συγκεκριμένες ευρωπαϊκές παρεμβάσεις. Τα μέτρα που πήραμε μέχρι τώρα –και φτάνουν ήδη τα 4 δισ. ευρώ– μειώνουν αλλά δεν μηδενίζουν το βάρος των ανατιμήσεων. Εστιάζουν μάλιστα πρωτίστως στους οικονομικά αδύναμους, όπως τα έκτακτα επιδόματα που δόθηκαν και η αύξηση του κατώτατου μισθού. Στο μεταξύ προετοιμάζεται ήδη νέα παρέμβαση για ακόμη μεγαλύτερη μείωση του κόστους του ρεύματος, σε περίπτωση που δεν υπάρξει ευρωπαϊκή λύση. Είμαστε αποφασισμένοι να εξαντλήσουμε και το τελευταίο διαθέσιμο ευρώ για τη στήριξη της κοινωνίας, χωρίς να τινάξουμε στον αέρα τη δημοσιονομική ισορροπία που απαιτείται για την ασφαλή πορεία της χώρας μας.

Τι προσδοκούν η κοινωνία και η παράταξη μετά το 14ο Συνέδριο της ΝΔ;

Το Συνέδριό μας διεξήχθη σε μια περίοδο παγκόσμιας αστάθειας και αβεβαιότητας. Οι μήνες που έρχονται απαιτούν ενσυναίσθηση των δυσκολιών και της αγωνίας του κόσμου. Αλλά και μετρημένες αποφάσεις, για να μην τιναχτούν στον αέρα η σταθερότητα και η αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας μας, που με τόσες με θυσίες διασφαλίσαμε. Κόντρα στον λαϊκισμό και την πολιτική ανευθυνότητα. Παρά τις πρωτόγνωρες εξωγενείς προκλήσεις, η Ελλάδα αλλάζει. Γίνεται πιο ισχυρή, οικονομικά, στρατιωτικά γεωπολιτικά. Ξέρουμε πού είμαστε, ξέρουμε πού και πώς θέλουμε να πάμε. Με μπροστάρη τον πρωθυπουργό και πρόεδρό μας Κυριάκο Μητσοτάκη βάζουμε ψηλούς στόχους και τους πετυχαίνουμε. Αποδεικνύουμε στην πράξη ότι η Νέα Δημοκρατία είναι η παράταξη της ευθύνης και της κοινωνικής ευαισθησίας. Λαϊκή, πατριωτική, φιλελεύθερη, πραγματικά προοδευτική.

 

Συνέντευξη στην Άννα Καραβοκύρη

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

 

 

Προβολές: 96