Ο υποστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Κολοκούρης, την ώρα που η τουρκική προκλητικότητα χτυπάει κόκκινο, μιλώντας στο «Π» δεν «μασάει» τα λόγια του και εκτιμά πως «είναι πολύ πιθανόν να συμβεί κατά το επόμενο χρονικό διάστημα (στα επόμενα δύο χρόνια) όχι μόνο ένα θερμό επεισόδιο, αλλά και γενικότερα να οδηγηθούμε σε εμπόλεμη σύρραξη με την Τουρκία».

Ο Κωνσταντίνος Κολοκούρης είναι από τους πλέον μάχιμους αξιωματικούς. Αλεξιπτωτιστής και Υποβρύχιος Καταστροφέας (ΟΥΚ). Στην 36χρονη θητεία του, υπηρέτησε σε Μονάδες και Σχηματισμούς των Ειδικών Δυνάμεων, ενώ υπήρξε διοικητής των Ελληνικών Δυνάμεων στο Αφγανιστάν και στο Κοσσυφοπέδιο. Από τις στιγμές που σημάδεψαν την καριέρα του ήταν αυτή στις 27 Απριλίου 1997 που, ως Διοικητής Λόχου Πεζοναυτών στο Φαρμακονήσι,έδωσε εντολή για εκτέλεση πυρών εναντίον του τουρκικού υποβρυχίου YLDIRAY S 350, που παραβίαζε τα χωρικά μας ύδατα.

Ποιες σκοπιμότητες βρίσκονται πίσω από την τουρκική προκλητικότητα προς τη χώρα μας; 

Η Τουρκία προσπαθεί να επιτύχει τα παρακάτω:

* Την αναθεώρηση του status quo στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
* Την εκμετάλλευση των θαλάσσιων ζωνών (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ).
* Την καθιέρωση, αναγνώριση της Τουρκίας ως περιφερειακής υπερδύναμης.

Η χώρα μας είναι επαρκώς θωρακισμένη; 

Η Ελλάδα διαθέτει ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις σε ικανοποιητικό βαθμό. Ασφαλώς και υφίσταται επιτακτική ανάγκη άμεσης ενίσχυσης του Στόλου μας και της Αεροπορίας μας με νέες μονάδες –οπλικά συστήματα παρόμοιου ή ιδίου τύπου με αυτά που διαθέτουμε–, ώστε να μπορούν άμεσα να ενταχθούν και να ενσωματωθούν με τα ήδη υπάρχοντα. Θα μπορούσαμε παραδείγματος χάριν να πάρουμε άμεσα πλοία φρεγάτες και αεροσκάφη με τη μέθοδο ενοικίασης για τρία ή περισσότερα χρόνια, μέχρι να ενταχθούν επιχειρησιακά αυτά που έχουμε παραγγείλει.

Τι ακριβώς συμβαίνει με τα νησιά μας και τι σημαίνει το αίτημα για αποστρατικοποίησή τους; 

Τα ελληνικά νησιά εντάχθηκαν στην Ελλάδα με τη Συνθήκη της Λωζάννης το 1923 και με τη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (για τα Δωδεκάνησα) το 1947. Σύμφωνα με το Άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάννης, καθορίστηκε η κυριαρχία της Ελλάδος επί των νήσων της Ανατολικής Μεσογείου εκτός της Ίμβρου, της Τενέδου και των Λαγουσών νήσων και ειδικά επί των νήσων Λήμνου, Σαμοθράκης, Λέσβου, Χίου, Σάμου και Ικαρίας. Επίσης καθορίζονταν ότι οι νήσοι οι οποίοι βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των τριών ναυτικών μιλίων της ασιατικής ακτής παραμένουν στην Τουρκία.

Σύμφωνα με το Άρθρο 13, προς εξασφάλιση της ειρήνης η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται να τηρεί στις νήσους Λέσβο, Χίο, Σάμο και Ικαρία τα ακόλουθα μέτρα:
1. Στις αναφερόμενες νήσους δεν θα εγκατασταθεί ναυτική βάση και δεν θα ανεγερθούν οχυρωματικά έργα.
2. Θα απαγορευθεί στην ελληνική στρατιωτική αεροπλοΐα να υπερίπταται του εδάφους της Ανατολίας.
3. Αντιστοίχως η οθωμανική κυβέρνηση θα απαγορεύσει στη στρατιωτική αεροπλοΐα της να υπερίπταται των αναφερόμενων νήσων.

Οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στις αναφερόμενες νήσους θα περιορισθούν στον συνήθη αριθμό για τους καλούμενους στη στρατιωτική υπηρεσία, οι οποίοι μπορούν να εκγυμνάζονται επί τόπου, καθώς και σε δύναμη χωροφυλακής και αστυνομίας. Σύμφωνα με το άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάννης: «Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμούμενων νήσων, τουτέστι τωνΑστυπαλαίας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου». Περαιτέρω, το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (10.12.1947) προβλέπει: «Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λειψών, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας».

Η Ελλάδα βάση του άρθρου 51 του ΟΗΕ πρέπει να είναι προετοιμασμένη για κάθε πιθανό σενάριο νόμιμης άμυνας μετά από τη σύσταση της στρατιάς του Αιγαίου από την Τουρκία.
Η Τουρκία ίδρυσε τη στρατιά του Αιγαίου που στρέφεται κατά της Ελλάδας.
Επίσης η Ελλάδα άρχισε να εξοπλίζει τα νησιά του Αιγαίου μετά την απόβαση του 1974 στην Κύπρο, όταν ξαφνικά άρχισε να τίθενται από την Τουρκία θέματα διεκδικήσεων του Αιγαίου.

Συνεπώς το αίτημα για αποστρατικοποίηση των νησιών μας είναι αντίθετο με το Διεθνές Δίκαιο, δεν βασίζεται σε κανένα λογικό επιχείρημα, αλλά αποτελεί μια παράλογη απαίτηση της Τουρκίας για τη διχοτόμηση του Αιγαίου, την πιθανή κατάληψη ελληνικών νήσων και την εκμετάλλευση θαλάσσιων ζωνών.

Πόσο πιθανό είναι να συμβεί ένα θερμό επεισόδιο και ποιες οι συνέπειες για την επόμενη μέρα;

Θεωρώ πολύ πιθανόν να συμβεί κατά το επόμενο χρονικό διάστημα (στα επόμενα δύο χρόνια)όχι μόνο ένα θερμό επεισόδιο, αλλά και γενικότερα να οδηγηθούμε σε εμπόλεμη σύρραξη με την Τουρκία. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο. Υπάρχει αυξανόμενη κλιμάκωση της έντασης από την Τουρκία,αμφισβήτηση της ελληνικότητας των νήσων, δηλώσεις για ακύρωση της συνθήκης την Λωζάννης, επεισόδια στον Έβρο και γενικότερα δημιουργία κλίματος για ανάφλεξη στην περιοχή. Δυστυχώς με την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία κάναμε και τη Ρωσία εχθρική προς εμάς χώρα. Κάτι το οποίο θεωρώ μεγάλο λάθος. Σε ό,τι αφορά τις συνέπειες από μία πιθανή σύρραξη, θα είναι πολύ οδυνηρές, όπως συμβαίνει πάντοτε.

Θεωρείτε ότι η ελληνοτουρκική ένταση «εργαλειοποιείται» πολιτικά; 

Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει από τον πρόεδρο της Τουρκίας, ο οποίος, πιθανότατα ενόψει εκλογών και όχι μόνον, προσπαθεί να ανακηρυχθεί σε ένας νέος Κεμάλ. Σε ό,τι αφορά τη δική μας κυβέρνηση, δεν μπορώ να ισχυρισθώ κάτι τέτοιο, διότι προκαλείτε λεκτικά, και όχι μόνον, και θα πρέπει να απαντήσει ανάλογα στις τουρκικές προκλήσεις. Νομίζω ότι η κυβέρνηση ορθά πράττει σε διπλωματικό επίπεδο. Και εάν κάποια στιγμή αποφασίσει να καταρρίψει ένα τουρκικό αεροσκάφος που υπερίπταται πάνω από ελληνικό έδαφος ή ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος που φθάνει μέχρι την Κομοτηνή και συλλέγει πληροφορίες, τότε θα έχει επιτελέσει στο ακέραιο το καθήκον της. Διότι δυστυχώς έχουμε βαπτίσει τον φόβο ως ψυχραιμία.

 

Συνέντευξη στον Αντώνη Ι. Αντωνόπουλο 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο