Δεν προέρχεται από πολιτικό τζάκι,αλλά εκλέγεται πρώτος σε σταυρούς προτίμησης στα Δωδεκάνησα. Ο λόγος για τον Μάνο Κόνσολα, που ακολουθεί πιστά την προτροπή του πατέρα του, να νοιάζεται για τους συνανθρώπους και για τον τόπο του. Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, μιλάει στο «Π» για τα μαθητικά του χρόνια, για την απόφασή του να ακολουθήσει ακαδημαϊκή πορεία και για το προσωπικό στοίχημα που έχει θέσει στα Δωδεκάνησα.

Πήρατε την απόφαση να κατεβείτε στην κεντρική πολιτική σκηνή τα δύσκολα χρόνια, το 2012. Στη Βουλή μπήκατε όταν η χώρα δοκιμαζόταν από τα μνημόνια. Ωστόσο, εκλέγεστε πρώτος σε σταυρούς προτίμησης βουλευτής Δωδεκανήσων. Ποιο είναι το μυστικό της πρωτιάς σας;

Κυρία Καραβοκύρη, δεν υπάρχει κανένα μυστικό. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας, και αυτό είναι απαράβατη αρχή μου. Αυτό που ακολουθώ σε όλη μου τη ζωή είναι ο δρόμος της αλήθειας. Είμαι αληθινός, πάντα κοιτάζω πίσω μου για να θυμάμαι από πού ξεκίνησα, να θυμάμαι ποιοι άνθρωποι με στήριξαν και με αγκάλιασαν, ποιοι μου χάρισαν την αγάπη τους και την εμπιστοσύνη τους. Δεν έχω μυστικά.

Είστε από τους ανθρώπους και τους πολιτικούς που εργάζονται αθόρυβα…

Ναι, γιατί δεν συνηθίζω να δίνω υποσχέσεις. Ξέρω μόνο να σχεδιάζω και να δουλεύω σοβαρά και συγκροτημένα. Αυτό έχω μάθει να κάνω στη ζωή μου, και αυτό κάνω πιστά και στην πολιτική διαδρομή μου. Διότι πιστεύω πως η χώρα μας χρειάζεται δουλειά και αλήθεια. Χρειάζεται ανθρώπους που ξέρουν να δουλεύουν και να παράγουν έργο. Οι πολίτες χρειάζονται πολιτικούς που λένε λιγότερα λόγια και κάνουν περισσότερα έργα, που είναι αποτελεσματικοί και χρήσιμοι για το κοινωνικό σύνολο.

Στον δημόσιο βίο, είστε από τους πολιτικούς που κρατούν χαμηλούς τόνους. Δεν αυτοπροβάλλεστε και δεν δημιουργείτε εντάσεις. Έτσι είστε και στην ιδιωτική σας ζωή;

Ναι, έτσι είμαι. Γιατί έχω μάθει να μένω μακριά από τοξικές, διχαστικές συμπεριφορές και επιλογές. Γιατί πιστεύω πως η ένταση, η πόλωση και η τοξική ρητορική μόνο αρνητικά αποτελέσματα παράγουν. Αυτό δεν ωφελεί κανέναν. Αυτήν τη στάση κρατώ και στην προσωπική μου ζωή αλλά και στην ακαδημαϊκή και πολιτική μου ζωή. Θέλω να υπάρχει ανθρωπιά, και γι’ αυτό παλεύω. Με τον διάλογο και τη συνεννόηση λύνεις προβλήματα, ενώνεις δυνάμεις και προχωράς μπροστά.

Ας γυρίσουμε λίγο στο παρελθόν, για να πάρουμε από την αρχή τους σταθμούς της πολιτική σας διαδρομής…Πού γεννηθήκατε;

Γεννήθηκα στην Κάρπαθο.

Εκεί τελειώσατε το σχολείο;

Όχι. Στην Όλυμπο της Καρπάθου φοίτησα στις δύο πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου και στη συνέχεια όλη η οικογένεια μετακινήθηκε στη Ρόδο, όπου ολοκλήρωσα το δημοτικό σχολείο και το Βενετόκλειο Γυμνάσιο και Λύκειο.

Η οικογένειά σας ήταν πολιτικοποιημένη;

Ο πατέρας μου ενδιαφερόταν πάντα για τα κοινά, για το κοινό καλό, για τον συνάνθρωπο. Ποτέ, όμως, δεν μας καθοδήγησε σε μια πολιτική κατεύθυνση, ποτέ δεν μας επέβαλε τις δικές του απόψεις ή πεποιθήσεις. Κατάφερε και μας δίδαξε στην πράξη την έννοια της ελεύθερης σκέψης αλλά και το τι σημαίνει ενεργός πολίτης στην κοινωνία.

Με τι ασχολούνταν οι γονείς σας;

Ο πατέρας μου ήταν δάσκαλος και η μητέρα μου ήταν πάντα δίπλα μας, με αστείρευτη αγάπη. Φρόντιζε το σπίτι και την οικογένειά μας. Η μητέρα μου θεωρώ πως έκανε την πιο δύσκολη δουλειά. Άλλωστε, είχε πέντε παιδιά να φροντίσει και να μεγαλώσει.

Στο σχολείο ήσασταν καλός μαθητής;

Ναι. Μπορώ να πω πως ήμουν από τους καλούς μαθητές. Πάντοτε μου άρεσε το διάβασμα, όχι μόνο στο σχολείο. Θυμάμαι πως από μικρός –αλλά και μέχρι σήμερα–είχα την ανάγκη της απόκτησης νέων γνώσεων και εμπειριών μέσα από τον κόσμο των βιβλίων. Ποτέ μου δεν αντιμετώπισα τη γνώση που προσφέρει το διάβασμα ως αγγαρεία.

Ποιο είναι το σπουδαιότερο «δίδαγμα» ζωής που λάβατε από τον πατέρα σας;

Να μην κλείνομαι στον μικρόκοσμό μου, αλλά να νοιάζομαι και να βοηθώ τους συνανθρώπους και τον τόπο μου.

Ο πατέρας σας υπήρξε ένας πνευματικός «φάρος» για τα Δωδεκάνησα. Τι ήταν αυτό που τον έκανε ξεχωριστό;

Κυρία Καραβοκύρη, ο πατέρας μου έζησε στα δύσκολα χρόνια της κατοχής της Δωδεκανήσου από τους Ιταλούς. Είχε διαμορφώσει μια ευρεία έννοια για την πατρίδα, την είχε συνδέσει με την ελληνική παιδεία και τη γλώσσα, την ιστορία, αλλά και με τις αρχές και με μια στάση ζωής που μεταφραζόταν σε πίστη στις ιδέες της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Κάποιοι λένε πως «στους γονείς μας οφείλουμε τη γέννησή μας, αλλά στους δασκάλους μας οφείλουμε τη ζωής μας». Συμφωνείτε;

Ισχύει. Όταν μάλιστα έχεις και πατέρα δάσκαλο, του οφείλεις και τα δύο.

Κατά κάποιον τρόπο ακολουθήσατε κι εσείς τον δρόμο που χάραξαν ο πατέρας σας και ο παππούς σας στην εκπαίδευση και στα γράμματα. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ακολουθήσετε ακαδημαϊκή πορεία;

Φαίνεται πως έχουμε οικογενειακή παράδοση στα γράμματα. Να σας αναφέρω πως, εκτός από τον πατέρα μου, ο προπάππους μου ήταν ο πρώτος δάσκαλος που πήγε στην Όλυμπο Καρπάθου. Δεν σας κρύβω ότι επηρεάστηκα από τον πατέρα μου, θέλησα να συνεχίσω το έργο του, την αγάπη για τη γνώση και τα παιδιά, και να φτάσω πιο μακριά από εκεί που έφτασε ο ίδιος.

Και σήμερα είστε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου…

Ναι. Σπούδασα Παιδαγωγικά και Φιλοσοφία στο Τμήμα FacoltadiMagisterodiBari του Πανεπιστημίου του Μπάρι της Ιταλίας και πήρα πτυχίο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ρόδου και του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έκανα τις διδακτορικές μου σπουδές στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και σήμερα έχω την τιμή, τη χαρά και τη βαθιά ικανοποίηση να διδάσκω στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας για τα Δωδεκάνησα;

Θα τολμούσα να πω πως είναι η ανάγκη της ενότητας και της συνεννόησης. Δεν είμαστε μια τυχαία περιοχή στα Δωδεκάνησα, τα νησιά μας αντιμετωπίζουν την τουρκική απειλή και τα προβλήματα που δημιουργεί η γεωγραφική απομόνωση και ασυνέχεια. Όλα αυτά, για να αντιμετωπιστούν, χρειάζονται εθνική ενότητα και συνεννόηση.

Μου έκανε αίσθηση η παρέμβασή σας για να επαναλειτουργήσει το δημοτικό σχολείο στην Ψέριμο. Προκάλεσε μάλιστα και την αντίδραση της Τουρκίας, που θεωρεί ότι η Ψέριμος της ανήκει και η Ελλάδα την κατέχει παράνομα.

Είναι αυτό που σας έλεγα για τα ιδιαίτερα και μοναδικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των μικρών νησιών, που κάποιοι στην Αθήνα είναι δύσκολο να τα καταλάβουν. Πολλές φορές, τα ζητήματα αυτά είναι υπαρξιακά, γιατί, όταν απειλείται η εδαφική σου ακεραιότητα, τότε το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό. Θα πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι οι κάτοικοι των μικρών νησιών «φυλάνε Θερμοπύλες». Το ελάχιστο που πρέπει να κάνει η Πολιτεία είναι να στηρίξει τη ζωή σε αυτά τα νησιά. Το άνοιγμα του δημοτικού σχολείου στην Ψέριμο από την επόμενη χρονιά θα είναι ένα τέτοιο βήμα. Όσο για τους τουρκικούς ισχυρισμούς, υπάρχει το Διεθνές Δίκαιο και η Συνθήκη των Παρισίων, που επικύρωσε την παραχώρηση των νησιών της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα. Τουρκία όμως και Διεθνές Δίκαιο είναι έννοιες ασύμβατες.

Ποιο είναι το προσωπικό στοίχημα που έχετε θέσει ως βουλευτής για τα Δωδεκάνησα;

Το προσωπικό μου στοίχημα είναι να αντιληφθεί επιτέλους το αθηνοκεντρικό κράτος ότι η νησιωτική πολιτική δεν είναι σύνθημα ούτε ένα θεωρητικό σχήμα. Συνδέεται με εφαρμοσμένες πολιτικές και λύσεις, γιατί τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νησιώτες είναι ιδιαίτερα. Δεν έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες στην ηπειρωτική χώρα.

Το τελευταίο διάστημα,κυριαρχεί το ζήτημα των υποκλοπών. Πιστεύετε ότι αυτό το ζήτημα αγγίζει την κοινωνία ή είναι μόνο «εσωτερικής κατανάλωσης»;

Δεν το υποβαθμίζω, σίγουρα είναι ένα σοβαρό ζήτημα. Ήταν ένα λάθος που δεν έπρεπε να γίνει. Από εκεί και πέρα όμως, η προσπάθεια έρευνας και πλήρους διαλεύκανσης της υπόθεσης δεν πρέπει να εγκλωβιστεί σε κομματικές σκοπιμότητες και σε μια ακραία ρητορική. Αντίθετα, πρέπει να οδηγήσει σε συνεννόηση όλων των πολιτικών δυνάμεων, για να διαμορφωθεί ένα νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ΕΥΠ.

Εκτιμάτε πως το κύμα ακρίβειας εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης μπορεί να ανακοπεί με τα μέτρα οικονομικής ενίσχυσης της κυβέρνησης;

Εκτιμώ ότι η κυβέρνηση πράγματι εξαντλεί όλα τα δημοσιονομικά περιθώρια για να στηρίξει πολίτες, νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Με δεδομένο, όμως, ότι οι πόροι που διαθέτουμε δεν είναι ανεξάντλητοι, πιστεύω ότι χρειάζεται, πλέον, μια ευρωπαϊκή απάντηση απέναντι στην ενεργειακή κρίση, με τολμηρά, ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα στήριξης.

 

Συνέντευξη στην Άννα Καραβοκύρη

Φωτό: Κώστα Πρόφης

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

Προβολές: 160