Ποια τα… κρυφά πολιτικά συμπεράσματα από την εμφάνιση στη ΔΕΘ

Ποια είναι τα κομματικά οφέλη που αποκόμισαν (αν αποκόμισαν) οι πολιτικοί αρχηγοί και ιδιαίτερα των τριών μεγαλυτέρων –με κυβερνητική θητεία– κομμάτων, από την εμφάνισή τους στη φετινή ΔΕΘ;

Ποια ήταν η απήχηση στους ψηφοφόρους από την ανάπτυξη, ουσιαστικά, των κυβερνητικών τους προγραμμάτων και τις τοποθετήσεις τους για τη διασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας στη χώρα με αυτοδυναμία ή σχηματισμό κυβερνήσεως συνεργασίας; Και, ειδικότερα, ποιος ή ποιοι κατάφεραν να αγγίξουν, ακόμη και να κερδίσουν, ψηφοφόρους του μεσαίου χώρου, αυτού στον οποίο έκαναν συνεχείς αναφορές, μιας και όλοι εκτιμούν ότι το Κέντρο είναι αυτό που θα γίνει ο ρυθμιστής των εξελίξεων;

Τα γενικό συμπέρασμα, πάντως, για «την επομένη της ΔΕΘ» και βάσει των όσων «έδειξαν» οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ), κατά τους πολιτικούς παρατηρητές, είναι ότι μόνο το κυβερνών κόμμα και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνουν να έχουν προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα.

Οραματίζονται το… χθες!

Οι πολιτικοί αντίπαλοι του Κυριάκου Μητσοτάκη, σε αντίθεση με τον ίδιο, έδειξαν να… ονειρεύονται το χθες (ο Τσίπρας τη διακυβέρνηση της «πρώτη φορά Αριστεράς» και ο Ανδρουλάκης το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα), αλλά και ότι διαθέτουν ελάχιστες δυνατότητες προσαρμογής στην πραγματικότητα. Είναι χαρακτηριστικά αυτά που είδαμε και ακούσαμε στη ΔΕΘ. Την ώρα που οι πολίτες περίμεναν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, με ρεαλισμό, σοβαρή κοστολόγηση και νέα εργαλεία, με πλήρη συνειδητοποίηση της σημερινής κατάστασης αλλά και με τη γνώση που μας δίδαξε η εμπειρία του πρόσφατου παρελθόντος, ακούσαμε από τον Τσίπρα και τον Ανδρουλάκη (αλλά και από τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς της αντιπολίτευσης)… μια από τα ίδια! Ειδικότερα, δε, οι πρόεδροι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έδειξαν να… συναγωνίζονται σε ακραίες πολιτικές τοποθετήσεις, να δείχνουν «μονοθεματική εμμονή» στο θέμα των παρακολουθήσεων (όχι του ΣΥΡΙΖΑ όμως), να συμφωνούν για τον σχηματισμό «συμμαχικής κυβέρνησης», μόνο σοσιαλδημοκρατικής ή προοδευτικής κατεύθυνσης, και να… διαφωνούν για την πρωθυπουργία!

Πλήρες σχέδιο

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε στη Θεσσαλονίκη ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, με ρεαλισμό και έναν καθαρό οδικό χάρτη έως τις εκλογές. Έδωσε όμως ιδιαίτερη σημασία σε ένα καθοριστικής σημασίας ζητούμενο: την επίτευξη του στόχου της αυτοδυναμίας στη δεύτερη διαδοχική εκλογική αναμέτρηση. Με δεδομένο το κλίμα πολιτικής τοξικότητας, που θεωρείται βέβαιο ότι θα κυριαρχήσει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΔΕΘ έδειξε ότι έχει επιλέξει να ακολουθήσει μια τακτική μετωπικής και παράλληλης σύγκρουσης με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Βασικοί άξονες αυτής της επιλογής είναι, όπως τους περιέγραψε, αφενός, η ανάδειξη της πρότασης διακυβέρνησης της ΝΔ και η απουσία κάποιας αντίστοιχης από την αντιπολίτευση και, αφετέρου, η επιχείρηση συγκράτησης στον εκλογικό κορμό της ΝΔ της κρίσιμης ομάδας των κεντρώων ψηφοφόρων. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα το ότι ταύτισε την ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ «πήρε επάνω του το παιχνίδι», υποστηρίζοντας ότι στις προσεχείς εκλογές έχουμε να επιλέξουμε όχι μόνον κυβέρνηση αλλά και πρωθυπουργό.

Με πολλούς αποδέκτες

Επιβεβαιώνοντας το άκρως πολιτικό momentum της φετινής Διεθνούς Έκθεσης, ο κ. Μητσοτάκης εξέπεμψε πολλαπλά πολιτικά μηνύματα, με αποδέκτες κυρίως τους ψηφοφόρους του Κέντρου.

Στο πλαίσιο αυτό:

·       Τοποθέτησε, ουσιαστικά, στο ίδιο πλάνο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, σε φόντο πιθανού συνοδοιπόρου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας.

·       Όρισε τον πήχη των προσδοκιών του όσον αφορά την αυτοδυναμία, καταδεικνύοντας με ένταση μάλιστα ότι οι πολίτες που τοποθετούνται πολιτικά στο Κέντρο αποτελούν έναν συνεχή στόχο όσον αφορά τη διεύρυνση της Νέας Δημοκρατίας. «Πολλές φορές οι ψηφοφόροι του κ. Ανδρουλάκη είναι πιο μπροστά από τον ίδιο», σχολίασε ο πρωθυπουργός, σε μία ακόμα κίνηση προσέγγισης με τους κεντρώους ψηφοφόρους.

·       Απέκλεισε συνεργασίες με κόμματα, όπως η Ελληνική Λύση, επισείοντας τον κίνδυνο της πολιτικής αστάθειας, κάτι που προβληματίζει σοβαρά τις δυνάμεις του μεσαίου χώρου.

·       Μίλησε για «πολιτική τερατογένεση», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, σχολιάζοντας ένα σενάριο που, κατά τον ίδιο, μπορεί να είναι υπαρκτό με βάση… μαθηματικά και δημοσκοπήσεις. Αυτό της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΜέΡΑ25.

Πιο «μπροστά» οι ψηφοφόροι

Σε μία ακόμα μάλιστα κίνηση προσέγγισης των κεντρώων ψηφοφόρων, και θέλοντας να καταδείξει με ένταση ότι οι πολίτες που τοποθετούνται πολιτικά στο Κέντρο αποτελούν έναν συνεχή στόχο όσον αφορά τη διεύρυνση της Νέας Δημοκρατίας, σχολίασε ο κ. Μητσοτάκης: «Πολλές φορές οι ψηφοφόροι του κ. Ανδρουλάκη είναι πιο μπροστά από τον ίδιο».

Η αποχή τρομάζει

Διαβλέποντας, δε, τον «μόνο εχθρό» του στην επόμενη πρώτη εκλογική αναμέτρηση, που δεν είναι άλλος από την ενδεχόμενη αποχή των κεντρώων μετριοπαθών ψηφοφόρων, αυτών που το 2019 ψήφισαν ΝΔ για πρώτη φορά, τόνισε: «Η πρώτη κάλπη αποκτά σημαντικά χαρακτηριστικά. Μαθηματικά, τουλάχιστον, υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο. Και το λέω γιατί όλη η στάση του ΠΑΣΟΚ και του κ. Ανδρουλάκη με κάνει να πιστεύω ότι είναι κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ…».

«Ούτε καν» για τον ΣΥΡΙΖΑ

Αυτός ο κόσμος, ο κόσμος του μεσαίου χώρου, που, κατά την Πειραιώς, θα κρίνει την ουσία του εκλογικού αποτελέσματος από τις πρώτες κάλπες, θεωρητικώς είναι απρόσιτος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτόν τον κόσμο ο κ. Τσίπρας όχι μόνον δεν επιχείρησε να πλησιάσει με την ομιλία του στη ΔΕΘ, αλλά απεναντίας τον απομάκρυνε ακόμη περισσότερο, επαναλανσάροντας τη… νέα πολιτική ταυτότητά του. Ποια είναι αυτή; Η έμμεση και κυνική παραδοχή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία υπήρξε και παραμένει μέχρι και σήμερα, που η Ακροδεξιά ανεβαίνει στην Ευρώπη, το μαντρί ή ο υποδοχέας ψηφοφόρων οι οποίοι άνετα θα μπορούσαν να ψηφίζουν ακροδεξιά μορφώματα τύπου Χρυσής Αυγής ή κάτι πιο… light! Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει άλλη ανάγνωση στην αποστροφή Τσίπρα, ότι, αν στην Ελλάδα δεν υπήρχε το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ, η Ακροδεξιά θα είχε πολύ μεγαλύτερη δυναμική… Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ υποχρεώθηκε να ενταφιάσει το κεντρικό του εκλογικό αφήγημα, περί δυνατότητάς του να προσφέρει προοδευτική διέξοδο από την πρώτη Κυριακή των εκλογών αν είναι πρώτος, ενώ ομολόγησε ότι ως δεύτερος στην κάλπη δεν μπορεί να εμφανίσει μια «κυβέρνηση των ηττημένων» ως προοδευτική συμμαχία διακυβέρνησης.

«Εκών άκων» υποχρεώθηκε να συρθεί στο εκλογικό δίλημμα που θέτει ο Μητσοτάκης, «εγώ ή ο Τσίπρας», και στο οποίο υπολείπεται σταθερά και θεαματικά, είτε εμπιστεύεται είτε όχι τις δημοσκοπήσεις.

Κατά τα άλλα: Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρουσίασε ένα πακέτο με δήθεν κοστολογημένα «θα» και ήταν το ίδιο που είχαμε ακούσει μερικούς μήνες πριν, στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, με την προσθήκη της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής (ΑΤΑ) που παραπέμπει σε ένα αποτυχημένο μοντέλο της δεκαετίας του ’80, το οποίο και ο Ανδρέας Παπανδρέου αντιμετώπιζε απαξιωτικά την επόμενη δεκαετία.

Προκύπτει… Τσίπρας

Ο τρίτος παίκτης που θα μπορούσε θεωρητικά να δείξει ότι μπορεί να αλλάξει τον συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων και να ανοίξει τον δρόμο για «επαναπατρισμό» Κεντρώων ψηφοφόρων είναι ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης. Με την παρθενική του εμφάνιση όμως ως αρχηγός κόμματος στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, αυτό που κατέδειξε, με την καταφυγή σε ακραίες πολιτικές τοποθετήσεις και ιδιαίτερα στο να επιμένει μονοθεματικά να μιλά για το θέμα των παρακολουθήσεων, ταυτιζόμενος απόλυτα με τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι η επιβεβαίωση αυτού που ολοένα και περισσότεροι πολίτες σκέφτονται: Ότι, ψηφίζοντας Ανδρουλάκη, προκύπτει Τσίπρας. Επέμεινε στην επιδίωξη από μέρους του μιας «σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης, ανάμεσα στις Συμπληγάδες της φιλελεύθερης Κεντροδεξιάς από τη μία και της προοδευτικής διακυβέρνησης από την άλλη», επαναφέροντας στην πρώτη γραμμή τη στρατηγική των ίσων αποστάσεων έναντι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και εξηγώντας το… ασαφές, ότι δεν θέλει για πρωθυπουργούς τους αρχηγούς τους. Οι στενοί συνεργάτες του Νίκου Ανδρουλάκη θεωρούν βέβαια ότι η παρουσία του στη Θεσσαλονίκη έβαλε τις βάσεις ώστε το ΠΑΣΟΚ να αρχίσει να μιλά και προγραμματικά στον ελληνικό λαό και ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ κατάφερε να αποκρούσει την επίθεση Μητσοτάκη και την προσπάθεια ταύτισης του κόμματός του με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόγραμμα που ανέπτυξε όμως ο κ. Ανδρουλάκης διακρινόταν για την ασάφειά του και την έλλειψη ρεαλισμού, ενώ την ταύτιση του κόμματος με τον ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε ο ίδιος να την… αναπτύξει.

Το δίλημμα

Γενικώς στο δίλημμα κυρίως Μητσοτάκης ή Τσίπρας ή ακόμη και στο Μητσοτάκης ή Ανδρουλάκης, μιας και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ φρόντισε να θέσει τον εαυτό του ακόμη και για υποψήφιο πρωθυπουργό, αν τα ποσοστά του κόμματός του σημειώσουν σημαντική άνοδο, οι ψηφοφόροι θα προβληματιστούν πολύ αν θα επιλέξουν «δεύτερη φορά Αριστερά» ή πρώτη φορά… «συμμαχική σοσιαλδημοκρατία».

Στο ερώτημα (που ταυτοχρόνως θα είναι και το μείζον διακύβευμα των επόμενων εκλογών)τι κυβέρνηση θέλουμε και με ποιον πρωθυπουργό θα πορευτούμε στην επόμενη τετραετία, η απάντηση, όπως έδειξε η ΔΕΘ, είναι μονόδρομος… Γιατί τώρα οι ψηφοφόροι και ειδικότερα του μεσαίου χώρου άκουσαν, είδαν και ξέρουν…

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο