Ο ευρωβουλευτής Μανώλης Κεφαλογιάννης, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή του στο «Π», μας μιλάει για το πώς διαμορφώνεται το πολιτικό κλίμα στις Βρυξέλλες, για τις δυσκολίες που συνάντησε στη μακρόχρονη πολιτική του διαδρομή, για την Κρήτη και για την οικογένειά του.

στην Άννα Καραβοκύρη
Φωτό: Κώστας Πρόφης

Η Ευρώπη βιώνει τις συνέπειες της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και είναι γεγονός ότι οι Έλληνες πολίτες πλήττονται από τις συνεχείς ανατιμήσεις που επιφέρει η ενεργειακή κρίση. Για ποιον λόγο η ΕΕ διστάζει να πάρει γενναίες αποφάσεις;

Η Ευρωπαϊκή Ένωση τα τελευταία χρόνια, με τις αλλεπάλληλες κρίσεις, καθυστερεί να δώσει λύσεις. Σας θυμίζω την κρίση χρέους, την περίοδο των μνημονίων που τόσο πλήγωσε την ελληνική κοινωνία και άλλους λαούς της Νότιας Ευρώπης. Το Μεταναστευτικό, που κάποιες χώρες του Βορρά δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και έμειναν στους «εθνικούς τους εγωισμούς». Τώρα, τη διαχείριση της ενεργειακής κρίσης και την αλματώδη αύξηση του πληθωρισμού, που επιβαρύνει τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά. Μία κρίση που ασφαλώς προκλήθηκε από την επιθετική εισβολή της Ρωσίας κατά ενός κυρίαρχου κράτους, της Ουκρανίας. Ασφαλώς στα θετικά της ΕΕ πιστώνονται η διαχείριση της πανδημίας και η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης για την αντιμετώπιση των οικονομικών της επιπτώσεων. Αυτήν την Ευρώπη θέλουμε. Μία Ευρώπη που ενεργεί άμεσα κα θετικά για τους λαούς της Ευρώπης. Όχι μία Ευρώπη που κάνει ένα βήμα μπρος και δύο πίσω.

Πιστεύετε πως θα ληφθούν τελικά γενναίες αποφάσεις για την ουσιαστική οικονομική ενίσχυση των κρατών-μελών το επόμενο χρονικό διάστημα; Και σε περίπτωση που η ΕΕ καθυστερήσει να στηρίξει τους Ευρωπαίους πολίτες, τι κίνδυνοι εγκυμονούν από τη βραδύτητα;

Όσο η Ευρώπη διστάζει να λάβει γενναίες αποφάσεις για τους λαούς της, τόσο θα δυναμώνουν οι φωνές των ευρωσκεπτικιστών και των λαϊκιστών. Τόσο θα κινδυνεύει η ενότητα της Ευρώπης. Και αυτό πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη οι ηγέτες της ΕΕ. Που θα πρέπει να αφήσουν στην άκρη τους «εθνικούς μικροεγωισμούς τους» και να δουν τη μεγάλη εικόνα. Το όραμα των προκατόχων τους για μία μεγάλη και δυνατή Ευρώπη. Και σε οικονομικό επίπεδο, αλλά πολύ περισσότερο σε πολιτικό. Μία Ευρώπη με βαρύνουσα άποψη στα γεωπολιτικά που θα χαράσσει στρατηγικές και πολιτικές και δεν θα είναι ουραγός.

Πρόσφατα, σας είδα να πρωτοστατείτε στις εργασίες του Ευρωκοινοβουλίου για την ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου. Αυτό τι σημαίνει για την Ελλάδα;

Σε απόλυτη ταύτιση με τις ελληνικές εθνικές θέσεις, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Ψήφισμα για την Κατάσταση στη Λιβύη που υιοθετήθηκε στην Ολομέλεια του Νοεμβρίου συμπεριέλαβε δύο τροπολογίες που είχα την τιμή να καταθέσω, με τις οποίες ζητά από τις λιβυκές Αρχές την ακύρωση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου καθώς και τη συμφωνία της 3ης Οκτωβρίου μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας για την εξόρυξη υδρογονανθράκων.

Με την απόφασή του αυτή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δηλώνει ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών μεταξύ των δύο κρατών δεν συμμορφώνεται με το Δίκαιο της Θάλασσας και, ως εκ τούτου, δεν παράγει νόμιμες συνέπειες για τρίτα κράτη. Ενώ ζητά από τις λιβυκές Αρχές να άρουν τη συμφωνία για την εξόρυξη υδρογονανθράκων γιατί είναι παράνομη, καθώς οι οποίες εξορύξεις θα γίνουν στην ελληνική και στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Μία πολύ σημαντική απόφαση που καταδεικνύει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και υποδηλώνει ότι οι τουρκικές προκλήσεις και οι παράνομες ενέργειες δεν είναι ελληνοτουρκική διαφορά αλλά ευρωτουρκική.

Αποτελεί κοινό τόπο πως η χώρα βρίσκεται σε άτυπη προεκλογική περίοδο και βαδίζουμε ολοταχώς προς τις επόμενες κάλπες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει θέσει ψηλά τον πήχη των επόμενων εκλογών, ζητώντας αυτοδυναμία. Πόσο εφικτός είναι αυτός ο στόχος για τη ΝΔ και τι σημαίνει πρώτη και δεύτερη κάλπη;

Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι ο στόχος της αυτοδυναμίας θα επιτευχθεί στις δεύτερες εκλογές. Ένας απόλυτα εφικτός στόχος. Που δεν μας επιτρέπει σε καμία περίπτωση κανέναν εφησυχασμό στην πρώτη κάλπη της απλής αναλογικής. Ούτε καμία χαλαρότητα, ούτε καμία ψήφο «χαβαλέ». Ασφαλώς, την κυβέρνηση που θα προκύψει θα την αποφασίσει ο ελληνικός λαός. Και αποτελεί πατριωτική ευθύνη όλων μας να σεβαστούμε την κρίση του. Δυστυχώς για τη χώρα μας, η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε μία λάθος πολιτική επιλογή. Να ψηφίσει την απλή αναλογική. Να ψηφίσει ουσιαστικά την ακυβερνησία. Τις ετερόκλητες συμμαχίες εξουσίας. Μία λάθος πολιτική επιλογή, που δυστυχώς θα μας στοιχίσει κρίσιμο χρόνο μεταξύ των δύο εκλογών το 2023.

Από το 2014 είστε στην Ευρωβουλή. Τι σας έχει λείψει περισσότερο αυτά τα χρόνια που βρίσκεστε στις Βρυξέλλες;

Αυτό που μου έχει λείψει περισσότερο όλα αυτά τα χρόνια είναι η ζωντάνια της ελληνικής πολιτικής σκηνής και της ελληνικής κοινωνίας. Είναι επίσης η καθημερινή επικοινωνία μου με τον Έλληνα πολίτη. Και για να είμαι ειλικρινής, μου έχουν λείψει ακόμα και οι έντονες πολλές φορές πολιτικές αντιπαραθέσεις, αλλά πάντα βέβαια στο πλαίσιο του πολιτικού πολιτισμού.

Πώς είναι οι σχέσεις σας με τους ευρωβουλευτές της αντιπολίτευσης;

Σε προσωπικό επίπεδο, οι σχέσεις όλων των Ελλήνων ευρωβουλευτών στις Βρυξέλλες είναι άριστες. Ασφαλώς υπάρχουν οι πολιτικές διαφορές και οι διαφορετικές προσεγγίσεις. Αλλά πάντα παραμένουμε ενωμένοι, όταν έρχεται προς ψήφιση κάτι που αφορά τα εθνικά μας θέματα. Με αφορμή τις πρόσφατες τροπολογίες που κατέθεσα για το παράνομο και άκυρο τουρκολιβυκό μνημόνιο, είχα τη συμπαράσταση των συναδέλφων του δημοκρατικού τόξου στις πολιτικές τους ομάδες, ώστε να υπερψηφιστούν με συντριπτική πλειοψηφία.

Αληθεύει ότι έχετε φτιάξει διακομματική ομάδα μπάσκετ στις Βρυξέλλες; Ποιοι συμμετέχουν;

Η ομάδα που αναφέρεστε είχε δημιουργηθεί από την πρώτη θητεία το 2014. Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα έχει ατονήσει. Σημαντικό λόγο σε αυτό –έτσι θέλω να πιστεύω– έπαιξε και η δική μου απουσία, γιατί αναγκάστηκα «να κρεμάσω τα μπασκετικά μου παπούτσια», όχι πάντως λόγω ηλικίας. Παρέμεινα ωστόσο ενεργός ως μέλος του προπονητικού τμήματος ή –όπως το λέμε εμείς στην πολιτική– υπεύθυνος στρατηγικού σχεδιασμού.

Είστε πολλά χρόνια στην κεντρική πολιτική σκηνή: βουλευτής, υπουργός, γραμματέας της ΝΔ, ευρωβουλευτής. Αυτή η μακρά πολιτική διαδρομή είχε περισσότερες χαρές ή περισσότερες πίκρες;

Η πορεία του καθενός μας στη ζωή έχει χαρές και λύπες. Η πολιτική μού έδωσε πολλές χαρές. Υπήρξαν και δύσκολες στιγμές. Η πολιτική είναι μία ζωντανή διαδικασία που σε υποχρεώνει να σβήνεις τις λύπες, να ξεχνάς τις χαρές και να συνεχίζεις μπροστά.

Όμως, για να βρίσκεστε τόσα χρόνια στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, κάτι καλό θα κάνετε… Ποιο είναι, λοιπόν, το μυστικό σας; Ποιος είναι ο γνώμονας με τον οποίο πολιτεύεστε τόσα χρόνια;

Η ρήση του Καζαντζάκη: «Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες εγώ μοναχός θα φτιάξω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω», αλλά και η λαϊκή σοφία: «Καλοχαιρέτα τους πεζούς όταν καβαλικέψεις, για να σε χαιρετούν και αυτοί όταν θα ξεπεζέψεις».

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην πολιτική σας διαδρομή;

Οι δύο μεγάλοι διχασμοί που βίωσα. Τα «μπλε» και «πράσινα» καφενεία και η περίοδος των μνημονίων. Η μακρά ιστορική μας πορεία θα πρέπει επιτέλους να μας διδάξει ότι οι Έλληνες πετυχαίνουν μόνο ενωμένοι. Όταν για τον οποιονδήποτε λόγο διχαστήκαμε, είχαμε και τις μεγαλύτερες ήττες και καταστροφές ως έθνος. Ενωμένοι κερδισμένοι.

Υπάρχει κάτι για το οποίο έχετε μετανιώσετε στην πολιτική σας πορεία;

Όχι πάντως ότι πολιτεύθηκα. Η πολιτική είναι ένα μεγάλο ταξίδι γεμάτο εμπειρίες. Όπως λέει και ο Καβάφης στην «Ιθάκη», σημασία δεν έχει μόνο ο προορισμός αλλά το ταξίδι.

Πρώτη φορά μπήκατε στη Βουλή το 1990. Τι σας έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη από εκείνα τα χρόνια;

Η επαφή μου με σπουδαίους και σημαντικούς ανθρώπους, όχι μόνο προερχόμενους από την πολιτική, αλλά και η συμμετοχή μου σε σημαντικά για την εποχή τους γεγονότα.

Πώς αντιμετωπίζετε τις δυσκολίες στη ζωή;

Με επιμονή και υπομονή. Και φαίνεται ότι πολλές φορές η υπομονή και η επιμονή μπορούν να κερδίσουν ακόμα και τη σοφία.

Είστε πατέρας τριών παιδιών. Σας έχει εκφράσει κάποιο από τα παιδιά σας την επιθυμία να ασχοληθεί με την πολιτική;

Τα παιδιά μου, για τα οποία και η μητέρα τους και εγώ είμαστε υπερήφανοι, είναι κοινωνικά όντα που δρουν και ζουν μέσα στην κοινωνία. Αρκετά ώριμα για να ανοίξουν τη δική τους περπατησιά στη ζωή. Αλλά ακόμα πολύ νεαρά για να ασχοληθούν με την πολιτική.

Θα ήθελα να κλείσουμε τη συνέντευξή μας με μια αναφορά στη γενέτειρά σας, την Κρήτη, και θα ήθελα να μας πείτε μια μαντινάδα.

«Όπου και αν πάω θα κρατώ χώμα του Ψηλορείτη, να το σκορπίσω να γενεί όλος ο κόσμος Κρήτη». Και Ελλάδα.

Και μια ευχή για τη νέα χρονιά.

Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχηθώ στους αναγνώστες σας και σε εσάς προσωπικά το 2023 να είναι μία φωτεινή και δημιουργική χρονιά, γεμάτη υγεία, χαρά και ευτυχία.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο στις 30/12