Η τέχνη του Σταύρου Ξαρχάκου που ημερεύει την ψυχή και εξυψώνει τον άνθρωπο, συναντιέται με τον δικό μας αγώνα για έναν ανώτερο πολιτισμό, όπου «ο άνθρωπος θα πάψει για τον άνθρωπο να είναι λύκος», υπογράμμισε ο γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στην αποψινή του ομιλία στο κατάμεστο ΣΕΦ, στη μεγάλη συναυλία-αφιέρωμα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Σταύρο Ξαρχάκο.

«Ο Σταύρος Ξαρχάκος ανήκει μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Χατζηδάκι στους μεγάλους της ελληνικής μουσικής που, ο καθένας μέσα από τον δικό του δρόμο, πραγματοποίησαν το άλμα της στην αποκαλούμενη “έντεχνη λαϊκή μουσική”» σημείωσε.

«Η δημιουργία του είναι το ίδιο σπουδαία, όσο σπουδαίες είναι και οι ποιητικές, κινηματογραφικές, θεατρικές δημιουργίες, που με το αλάνθαστο αισθητικό του κριτήριο έχει επιλέξει να εκφράσει μουσικά, Όμως αυτό δεν είναι όλη η αλήθεια. Ο Ξαρχάκος δεν υπηρετεί απλά την τέχνη των συνεργατών του. Είναι συνδημιουργός της. Τα εμβληματικά κινηματογραφικά ή θεατρικά έργα που συμμετείχε είναι αδιαχώριστα από τη μουσική του».

Ο Δ. Κουτσούμπας αναφέρθηκε στη συνέχεια σε κινηματογραφικές ταινίες (Ταξίδι, Λόλα, Κόκκινα Φανάρια, Κορίτσια στον Ήλιο, Ρεμπέτικο), θεατρικά (Το Μεγάλο μας Τσίρκο) και ποιητικά (Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας) έργα που, όπως τόνισε, δεν θα ήταν ποτέ ίδια χωρίς τη σεμνή υπογραφή του Σ. Ξαρχάκου.

Ο Δ. Κουτσούμπας, σε άλλο σημείο της ομιλίας του, τόνισε ότι «δεν είναι όμως μόνο η μεγάλη αγάπη του Ξαρχάκου για τη λαϊκή μουσική και η ουσιαστική γνώση του πάνω σ’ αυτή, που κάνουν το έργο του να μιλά τόσο βαθιά στη λαϊκή ψυχή. Είναι και γιατί στη δημιουργία του βρίσκει απόλυτη έκφραση ο καημός της φτωχολογιάς, μέσα από ένα μοναδικό συνδυασμό της διάχυτης σε όλο το έργο του αγάπης και της πίκρας από τη βασανισμένη ζωή της».

«Αυτός ο καημός στον Ξαρχάκο δεν γίνεται ποτέ μεμψίμοιρος, μια κλάψα του ταπεινωμένου. Είναι σαν ένας λυγμός που δεν βγαίνει. Όπως στα “μάτια βουρκωμένα”. Μέσα σ’ αυτόν τον λυγμό όμως υπάρχει πάντα μια λεβεντιά. Κάποτε μάλιστα ο λυγμός μετατρέπεται και σε θυμό για τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, της Ελλάδας – μάνας του καημού. Τον Ξαρχάκο φαίνεται να μην τον συγκινεί μόνο ο καημός του λαϊκού κόσμου. Ίσως ακόμη περισσότερο τον συγκινεί η παλικαριά των αγωνιστών του που ανταμείβεται με τον θάνατο, κάποιο “Σαββατόβραδο στην Καισαριανή” ή “ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά”, όπως στο συνταραχτικό τραγούδι του “Νυν και Αεί” σε στίχους του σπουδαίου ποιητή μας Νίκου Γκάτσου, με τον οποίο ο Ξαρχάκος είχε μια ιδιαίτερα γόνιμη συνεργασία» πρόσθεσε.

«Τα τραγούδια του Ξαρχάκου μάς εμπνέουν και μας συγκινούν τόσο βαθιά, γιατί έχουν “αίμα και καρδιά”» είπε ο Δ. Κουτσούμπας τονίζοντας «καίγεται ολόκληρος όταν δημιουργεί. Αυτός είναι ο λόγος που η μουσική του έχει τη δύναμη να πυρπολεί τις ψυχές, ακόμη και τις πιο αδύναμες».

Ο Σταύρος Ξαρχάκος ανεβαίνοντας στη σκηνή για να διευθύνει χαρακτήρισε την αποψινή βραδιά, ιστορική.

«Ιστορική βραδιά γιατί ποτέ στα πολιτισμικά δρώμενα αυτής της χώρας δεν συνέβη αυτό το γεγονός που συμβαίνει απόψε εδώ. Ακόμα και το ΚΚΕ ξεπέρασε τον χαρακτηρισμό της προόδου και μπήκε στη σφαίρα της υπέρβασης. Μια υπέρβαση που χρειάζεται κότσια για να την κάνεις. Και το μόνο κόμμα που έχει κότσια όχι μόνο να την κάνει αλλά και να την υλοποιήσει είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας», είπε χαρακτηριστικά ο συνθέτης καταχειροκροτούμενος από χιλιάδες κόσμου.

Ο Σ. Ξαρχάκος ευχαρίστησε «από τα βάθη της καρδιάς» του τον Δ. Κουτσούμπα για την πρωτοβουλία, πριν παρουσιάσει στο κοινό την ορχήστρα και τους καλλιτέχνες.