«Υπάρχουν περιθώρια συμπόρευσης για συνεκτική στοίχιση των δυνάμεων της προόδου απέναντι στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού και του καθεστωτισμού της ακροσυντηρητικής Δεξιάς που πρεσβεύει η ΝΔ», δηλώνει στο «Π» η Αγγελική Αδαμοπούλου.

Επισημαίνει, παράλληλα, πως «η αναμέτρηση δεν θα είναι εύκολη, η Νέα Δημοκρατία και τα παράκεντρα της παρασιτικής ρεμούλας θα βυσσοδομούν αδιάκοπα», αλλά «οι Έλληνες θα δώσουν πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ!».

Από το ΜέΡΑ25 ενταχτήκατε στον ΣΥΡΙΖΑ… Γιατί; Τι σας έπεισε να συστρατευτείτε με τον Αλέξη Τσίπρα; 

Τη συστράτευσή μου με τον ΣΥΡΙΖΑ την αποφάσισα μετά από ώριμη σκέψη και σε απόσταση ψύχραιμης ασφαλείας από τις εξελίξεις της αποχώρησής μου από το ΜέΡΑ25. Η Αριστερά οφείλει και της αξίζει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διακυβέρνηση του τόπου ως δύναμη διαρκούς ανανέωσης και προοδευτισμού, και διαχρονικά αλλά ιδίως σε εποχές πολιτικού αναθεωρητισμού.

Όταν βάλλονται κεντρικές αξίες και υπαρξιακά στοιχεία της δημοκρατικής μας συγκρότησης, όταν η χώρα διολισθαίνει σε επικίνδυνους ακροαριστερούς και αντιδημοκρατικούς αναθεωρητισμούς και όταν επιχειρείται η επιβολή του δόγματος σοκ και δέος σε όλο το φάσμα των ρυθμιστικών σχέσεων σε μια κοινωνία, μια σύγχρονη Αριστερά υπηρετεί την πατρίδα όταν αναλαμβάνει την πρωταγωνιστική ευθύνη να την βγάλει από το τέλμα. Αυτή την ευθύνη και θέλει και μπορεί να την αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του.

Παρά τις διαφορές των δύο χώρων, κρίνετε πως υπάρχουν κοινά στοιχεία στις πολιτικές τους στοχεύσεις, ώστε να μπορούν να συνεργαστούν σε ένα σχήμα προοδευτικής διακυβέρνησης; 

Από την προηγούμενή μου απάντηση είδατε ότι αναφέρθηκα ακριβώς στον προοδευτισμό και στην Αριστερά ως σχήμα αλληλένδετο. Και έχει μεγάλη αξία να θυμόμαστε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν υποστήριξε ότι μονοπωλεί τον χώρο της Αριστεράς και της προόδου. Ίσα-ίσα, η ίδια η κουλτούρα του χώρου είναι μια κουλτούρα συναινέσεων, συγκλίσεων και συγκερασμών.

Το γονιδίωμα, λοιπόν, της Αριστεράς είναι ένα γονιδίωμα συνεργατικό. Κοινά στοιχεία βεβαίως υπάρχουν, όπως οι κοινές ανησυχίες για τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, τα εργασιακά, την εμπέδωση της θεσμικής ανεξαρτησίας των οργάνων της Πολιτείας, την ισότητα και την ισονομία, τη θωράκιση της Δημοκρατίας. Βεβαίως, λοιπόν, και θεωρώ ότι περιθώρια συμπόρευσης υπάρχουν, όσο πρυτανεύει η συνειδητοποίηση της ανάγκης για συνεκτική στοίχιση των δυνάμεων της προόδου απέναντι στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού και του καθεστωτισμού της ακριοσυντηρητικής εναλλακτικής Δεξιάς, που πρεσβεύουν η Νέα Δημοκρατία και οι πάτρονές της.

Ποιοι άλλοι χώροι μπορούν να συνεργαστούν σε μια προοδευτική διακυβέρνηση και με ποιο κεντρικό πολιτικό διακύβευμα; 

Όλοι οι χώροι που μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες και τις ίδιες δημοκρατικές ευαισθησίες και όλοι οι χώροι που εκκινούν από παρόμοιες καταβολές και καταλήγουν σε παρόμοιες πολιτικές θέσεις. Όλη η λεγόμενη γνήσια Κεντροαριστερά μπορεί να εκφράσει τέτοιες στοχεύσεις και να τις υπηρετήσει με επιτυχία. Και εμπειρία υπάρχει, και στελέχη άξια, και διάθεση για συνεισφορά.

Το θέμα είναι να υπάρξει η πολιτική βούληση για μια υπέρβαση των μικροπολιτικών φιλοδοξιών και των φραξιονισμών, μια διάθεση για ειλικρινή συμπόρευση. Υπό την έννοια αυτή, το κρίσιμο δεν είναι οι ταμπέλες στην κομματική μαρκίζα, αλλά οι πραγματικές συγκλίσεις σε κεντρικά ζητούμενα. Για παράδειγμα, όπως έχω δηλώσει και στο παρελθόν, το ΠΑΣΟΚ ακόμη ταλαιπωρείται από ορισμένα ταυτοτικά θέματα και οφείλει να λάβει σαφέστερες και μεγαλύτερες αποστάσεις από δεξιόστροφες πολιτικές αντιλήψεις. Σε κάθε περίπτωση όμως, αποτελεί δύναμη του δημοκρατικού τόξου και μοιράζεται ως κάποιον βαθμό κάποιες κεντρικές ανησυχίες του προοδευτικού μετώπου.

Υπάρχει, συνεπώς, περιθώριο για προγραμματικές ζυμώσεις και με το ΠΑΣΟΚ και με άλλους εκφραστές του δημοκρατικού χώρου της Κεντροαριστεράς.

Κρίνετε πως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έρθει πρώτος στις εκλογές, παρά τις δημοσκοπήσεις που τον φέρουν σταθερά δεύτερο; 

Στις δημοσκοπήσεις δεν θα ήθελα να αναφερθώ ειδικότερα, όσοι έχουν μάτια, αυτιά, και μνήμη βλέπουν, ακούν και θυμούνται τον γενικότερο ρόλο των δημοσκοπήσεων στο ελληνικό πολιτικό τοπίο και στο στερέωμα της ενημέρωσης.

Οι δημοσκόποι κάνουν τη δουλειά τους και οι πολιτικοί κάνουμε τη δική μας. Και επειδή εμείς τη δουλειά μας την κάνουμε με συνέπεια, υπευθυνότητα και στιβαρό πολιτικό και προγραμματικό λόγο απέναντι στη χειρότερη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης, οι συμπολίτες μας θα μας ανταμείψουν στις προσεχείς εκλογές. Η αναμέτρηση δεν θα είναι εύκολη, η Νέα Δημοκρατία και τα παράκεντρα της παρασιτικής ρεμούλας θα βυσσοδομούν αδιάκοπα, αλλά το βράδυ της Κυριακής των εκλογών οι Ελληνίδες και οι Έλληνες θα δώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ την πρωτιά και την εμπιστοσύνη τους να βγάλει τη χώρα από τον βούρκο της μητσοτακικής ανυποληψίας.

Συνέντευξη στον Γιάννη Σπ. Παργινό

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο