Εν έτει 2024 και στον εδώ πολιτικό μας μικρόκοσμο σημειώνονται κοσμοϊστορικές αλλαγές, καθώς:

·        από τη μια μεριά, ο αρχηγός του κάποτε αποκαλούμενου συντηρητικού κόμματος κάνει βήματα μπροστά, προωθώντας«επαναστατικές», προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και

·        από την άλλη, κόμματα που εξακολουθούν να κινούνται, όπως διακηρύσσουν, στον ευρύτερο αριστερό, κεντροαριστερό χώρο δείχνουν να μετακινούνται ολοταχώς προς τα πίσω.Οι θέσεις που αναπτύσσουν οι πολιτικοί αρχηγοί της αξιωματικής, αλλά σε μερικές περιπτώσεις και της ελάσσονος αντιπολίτευσης, οι πολιτικές τους συμπεριφορές και οι τοποθετήσεις σε μια σειρά θεμάτων το τελευταίο χρονικό διάστημα κάθε άλλο παρά προς την εκσυγχρονιστική κατεύθυνση οδηγούν. Δέσμιοι οπισθοδρομικών αντιλήψεων και φανατικά υποστηρικτές «μειοψηφικών κινημάτων», κινούνται σε πολλές περιπτώσεις αντίθετα και από τη θέληση της πλειοψηφίας των πολιτών.

Σημαντικά τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων. Σύμφωνα με αυτά, η πλειοψηφία των πολιτών σε θέματα όπως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, το «άσυλο» και η ασφάλεια των πολιτών είναι σε μεγάλο βαθμό διαφοροποιημένη από εκείνη προηγούμενων ετών. Παρότι η πλειοψηφία όμως, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, δηλώνει υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, της «επιβολής της τάξης» στα πανεπιστήμια,της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας «με λήψη αυστηρότερων μέτρων»και του (πολιτικού) γάμου των ομόφυλων ζευγαριών,η Αριστερά (του Κασσελάκη) και «παραφυάδες» της κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση (πλην του θέματος «γάμος» – αν και στην περίπτωση αυτή σημειώνονται διαφοροποιήσεις). Η Αριστερά καταγγέλλει την «κυβερνητική τρομοκρατία στα πανεπιστήμια», χωρίς να καταδικάζει την τραμπούκικη δράση των «αντιεξουσιαστών», στηρίζει τις κινητοποιήσεις κατά της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων και τις καταλήψεις, και κατηγορεί την κυβέρνηση για την έξαρση της εγκληματικότητας, χωρίς να προτείνει μέτρα αντιμετώπισής της. Το ότι οι θέσεις αυτές μερίδας της αντιπολίτευσης δεν έχουν θετικό αντίκτυπο στην πλειοψηφία των ψηφοφόρων (τουλάχιστον δημοσκοπικά) δεν δείχνει να ενοχλεί τις ηγεσίες.

Ο πρωθυπουργός, από την άλλη μεριά, που εφαρμόζει μια πολιτική εκσυγχρονισμού,με τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κυβέρνησή του, με τους «εσωτερικούς» τριγμούς και το ανταριασμένο σκηνικό στο διεθνές στερέωμα, εξακολουθεί να υπερέχει εντυπωσιακά, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.

Βαρύτητα

Αξίζει να δοθεί πάντως βαρύτητα σε αυτό που κάνει σήμερα ο Μητσοτάκης με τον γάμο των ομοφύλων.Δεν είναι λίγο για τα μέτρα ενός κεντροδεξιού κόμματος, μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων του οποίου «δεν τα σηκώνει αυτά». Σημασία έχει όμως ότι λύνει ένα θέμα δικαιωμάτων, που δεν είχε τολμήσει να ανοίξει καμιά άλλη κυβέρνηση. Ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ως κυβέρνηση προχώρησε μεν στο σύμφωνο συμβίωσης, δεν τόλμησε όμως να λύσει και το θέμα της «τεκνοθεσίας και των δικαιωμάτων». Η ΝΔ είναι ένα κεντροδεξιό κόμμα, κατά πολλούς συντηρητικό. Είναι, λοιπόν, πολύ φυσιολογικό να υφίσταται αναταράξεις, όταν ο πρωθυπουργός και αρχηγός της φέρνει για λύση ένα θέμα ταμπού, όπως είναι γάμος και η τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν στο παρελθόν η ΝΔ, ως αντιπολίτευση, είχε αντιταχθεί στην καθιέρωση του πολιτικού γάμου, ακόμη και στο σύμφωνο συμβίωσης (τη σχετική διάταξη είχε ψηφίσει όμως ο βουλευτής τότε Κυριάκος Μητσοτάκης). Αλλά ενώ η ανακίνηση του θέματος έχει προκαλέσει κάποιες αναταράξεις στη ΝΔ, φρόντισε η αντιπολίτευση να τις «ισοφαρίσει» με δικές της πολιτικά οπισθοδρομικές ενέργειες.

Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτονόητα υπέρ του νομοσχεδίου. Είναι κόμμα της Αριστεράς, με πάγια θέση σε θέματα δικαιωμάτων, έλυσε μάλιστα κάποια παρόμοια θέματα όταν κυβερνούσε. Όμως, ο σημερινός αρχηγός του επέλεξε να κάνει βήματα πίσω.Άνοιξε θέμα κομματικής πειθαρχίας, που ποτέ δεν ίσχυσε σε κόμμα της Αριστεράς,και κάλεσε τους βουλευτές που διαφωνούν «να σηκωθούν από τη θέση τους», προκαλώντας βέρτιγκο. Ουδείς κατάλαβε το γιατί. Τι χρειαζόταν η πειθαρχία σε ένα κόμμα που ουδείς είχε εκδηλώσει τάσεις απειθαρχίας;Αλλά και τα μπρος-πίσω του Κασσελάκη στο θέμα της διαγραφής«ανυπότακτων» βουλευτών δημιούργησαν μια εικόνα εσωτερικού χάους.

Έπειτα η επίσκεψη Κασσελάκη στον Αρχιεπίσκοπο σε αυτήν τη συγκυρία ήταν άστοχη. Ακόμα χειρότερη η δήλωσή του ότι «οι αξίες της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ συνάδουν πλήρως με τις αξίες της Εκκλησίας».

Το ΠΑΣΟΚ, παρά την αρχική και πομπώδη δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη ότι «δεν θα δέσει τα κορδόνια του Μητσοτάκη», φαίνεται τελικώς ότι πάτησε τα δικά του κορδόνια, αφού τα σοβαρά κόμματα, όπως είπε και ο εκπρόσωπος της ΝΔ, δεν εξαρτούν τη στάση τους από άλλα. Μετά από παλινωδίες και αμφιταλαντεύσεις, που σίγουρα έπληξαν τη συνοχή του κόμματός του,ο Ανδρουλάκης είπε ότι θα ψηφίσει το νομοσχέδιο, ανεξάρτητα από τα πόσοι θα είναι οι «αντάρτες» της ΝΔ.

Συμπερασματικά και με βάση τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, ο Μητσοτάκης, με τα βήματα εκσυγχρονισμού και μεταρρυθμίσεων που κάνει, δείχνει να εγγράφει υποθήκες για ηγέτης σε όλο το εύρος από την Κεντροδεξιά ως την Κεντροαριστερά, αφήνοντας τους «άλλους», κολλημένους στο παρελθόν, να συγκεντρώνουν τις «μειοψηφίες των άκρων».

 

του Φώτη Σιούμπουρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο

 

 

 

Προβολές: 29