Οι εμπρηστικές δηλώσεις ξεκίνησαν με την απειλή (και πάλι) πως «θα έρθουμε ξαφνικά μια νύχτα…» και συνεχίστηκαν με την κιτς φιέστα και τα πολεμικά πλοία ανοιχτά της Κάσου
Από τη μαρτυρική Κύπρο μέχρι τη Θράκη έφτασαν οι ρητορικές προκλήσεις του Ταγίπ Ερντογάν την εβδομάδα που διανύουμε, με το τουρκικό καθεστώς να επαναφέρει ακόμα και την ένταση επί του πεδίου.
του Βασίλη Σκουλαράκου
Οι εμπρηστικές δηλώσεις ξεκίνησαν από την περασμένη Παρασκευή, όταν οι Τούρκοι απείλησαν τη Μεγαλόνησο πως «θα έρθουμε ξαφνικά μια νύχτα…». Συνεχίστηκαν το Σάββατο με τις δηλώσεις Ερντογάν από τα Κατεχόμενα και την κιτς φιέστα που ετοίμασε με το ψευδοκράτος, παρουσία δεκάδων τουρκικών πολεμικών πλοίων στην Κερύνεια και κομάντος του τουρκικού στρατού, που παρέλασαν στα χώματα που βάφτηκαν με αίμα Ελλήνων.
Η Άγκυρα ωστόσο δεν σταμάτησε εκεί. Επανερχόμενη σε πρακτικές που θύμισαν την πολύμηνη κρίση του 2020, επιχείρησε να προκαλέσει επί του πεδίου, στέλνοντας πολεμικά πλοία ανοιχτά της Κάσου και της Καρπάθου, επιβεβαιώνοντας πως έχει ήδη «ξεθάψει το τσεκούρι του πολέμου».
Από την ηρεμία στο… μελτέμι
Η Τουρκία επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά πως η όποια προσπάθεια επαναπροσέγγισης με έναν αφερέγγυο συνομιλητή είναι μάταιος κόπος. Οι Τούρκοι δεν θέλουν τη συνεργασία, δεν θέλουν την ειρήνη, θέλουν τον… παρά και την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας τους για «γαλάζιες» πατρίδες.
Στέλνοντας πέντε(!) πολεμικά πλοία ανοιχτά της Κάσου και της Καρπάθου, όπου ιταλικό πλοίο πραγματοποιούσε έρευνες για πόντιση καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου, η Άγκυρα επανήλθε στην αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας και στην προσπάθεια για de facto επιβολή του τουρκολιβυκού μνημονίου.
Τι ακριβώς έκανε; Θυμίζουμε πως το ιταλικό πλοίο Ievoli Relume πραγματοποιούσε έρευνες βάσει νόμιμων NAVTEX που εξέδωσε ο σταθμός του Ηρακλείου και αφορούσαν περιοχές ελληνικών χωρικών υδάτων. Περιελάμβανε ωστόσο και μόνο μία μικρή περιοχή σε απόσταση 6,5 ν.μ. από τις ακτές της Καρπάθου, που όμως εμπίπτει στην ελληνική οριοθετημένη ΑΟΖ βάσει της Ελληνοαιγυπτιακής Συμφωνίας. Επίσης, το συγκεκριμένο σημείο εμπίπτει στην περιοχή της δυνητικής επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. Ακριβώς για αυτό το μισό μίλι όμως, οι Τούρκοι έστειλαν πολεμικά πλοία στο σημείο, πυροδοτώντας ένταση με τη χώρα μας.
Η Άγκυρα επιχείρησε να εκμεταλλευτεί τις έρευνες του ιταλικού πλοίου, προκειμένου να αμφισβητήσει αφενός τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και να ακυρώσει την οριοθετημένη ελληνική ΑΟΖ βάσει της Ελληνοαιγυπτιακής Συμφωνίας και αφετέρου να εμπεδώσει το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο, με τον σφετερισμό όλης της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο. Με δυο λόγια, προσπαθεί να επιβάλει, de facto, το τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Αποφασιστική αντίδραση
Μπορεί το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό να αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα αναφορικά με τον εκσυγχρονισμό του Στόλου, ωστόσο οι μονάδες επιφανείας και τα υποβρύχια δηλώνουν πάντα «παρών», πραγματοποιώντας επίδειξη σημαίας σε όλα τα «καυτά» σημεία ενδιαφέροντος.
Η παρουσία πέντε τουρκικών πολεμικών πλοίων στην περιοχή ανοιχτά της Κάσου και της Καρπάθου ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά των Ενόπλων Δυνάμεων, με την κανονιοφόρο «ΑΗΤΤΗΤΟΣ» και την «μπαρουτοκπνισμένη» φρεγάτα «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ» να σπεύδουν άμεσα στο σημείο, παρακολουθώντας κάθε ενέργεια των Τούρκων.
Μέχρι και την επιστροφή του ιταλικού σκάφους στο Ηράκλειο, ελληνικά πολεμικά πλοία το είχαν υπό επιτήρηση, ενώ ήλεγχαν και κάθε κίνηση των Τούρκων, οι οποίοι για αρκετές ώρες ακολουθούσαν… διακριτικά.
Από την εικόνα ωστόσο των τουρκικών πλοίων που αναπτύσσονται στην ευρύτερη περιοχή, είναι διακριτή μια κινητικότητα. Άσκηση μεγάλης κλίμακας των Τούρκων δεν υπάρχει, ωστόσο αυξημένος αριθμός φρεγατών και πυραυλακάτων με την ημισέληνο πλέουν στα διεθνή ύδατα της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου. Ανάλογες κινήσεις γίνονταν και κατά τις προηγούμενες κρίσεις με την Τουρκία, με το Πολεμικό Ναυτικό να είναι πάντοτε στην πρώτη γραμμή και να δίνει δυναμικές απαντήσεις.
Ανάγκη ενίσχυσης
Μετά την κρίση του 2020, η χώρα μας προχώρησε ορθώς στην απόφαση να επενδύσει στην ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος του Πολεμικού μας Ναυτικού, το οποίο για μια ακόμη φορά είχε γράψει σελίδες δόξας, αντιμετωπίζοντας τις τουρκικές προκλήσεις σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Η συμφωνία για την απόκτηση τριών φρεγατών Belharra, των καλύτερων φρεγατών παγκοσμίως, σκόρπισε αισιοδοξία στο ναυτικό Επιτελείο, το οποίο εκτιμούσε πως με ορισμένες ακόμα παρεμβάσεις ο Στόλος θα περνούσε στη νέα εποχή με σύγχρονες μονάδες επιφανείας, υποβρύχια και αξιόπιστο εναέριο Στόλο.
Από τότε μέχρι σήμερα όμως, ελάχιστες ενέργειες έχουν προχωρήσει. Τα «ξύλινα τείχη» –κατά τον Θεμιστοκλή– δεν έχουν δεχτεί τις απαραίτητες «ενέσεις» ενίσχυσης, με αποτέλεσμα να εκφράζεται αγωνία για το πώς θα αντιμετωπιστούν οι τουρκικές προκλήσεις στο μέλλον.
Το θέμα του εκσυγχρονισμού των φρεγατών ΜΕΚΟ κλάσης ΥΔΡΑ παραμένει «παγωμένο», αν και εκφράζεται αισιοδοξία πως από Σεπτέμβρη ίσως υπάρξει κινητικότητα για συμφωνία με τη γερμανο-ολλανδική κοινοπραξία TKMS και Thales, για να μπουν επιτέλους στα «πιτς» οι τέσσερις καλύτερες –αυτήν τη στιγμή– φρεγάτες του ελληνικού Στόλου.
Πληροφορίες αναφέρουν πως έχει επανέλθει και η συζήτηση για την ενεργοποίηση της option για την τέταρτη Belharra, με τον επικεφαλής της Naval Group να δηλώνει πως οι Γάλλοι είναι διατεθειμένοι να πουλήσουν στην τιμή του 1 δισ. ευρώ, όσο δηλαδή και οι πρώτες τρεις φρεγάτες.
Το Πολεμικό Ναυτικό δεν υπέστειλε ποτέ τη σημαία του και είναι αναγκαίο, με δεδομένες και τις γεωπολιτικές αναταράξεις στην ευρύτερη περιοχή, πως τα «ξύλινα τείχη» πρέπει να ενισχυθούν… χθες! Οι Τούρκοι άλλωστε επιχειρούν άλματα για την αναβάθμιση του Στόλου τους. Εμείς, θα μείνουμε με πλοία 30-50 ετών;
