Όχι, κανένα ορθογραφικό, απλά βρισκόμαστε μια ακόμα μέρα στην Ελλάδα με τις ατόφιες και προσεγμένες πινακίδες μας.
Μία στάση του μετρό ελαφρώς χαλασμένη είναι αρκετή για να σε κάνει νιαουρίσεις! Μισό λεπτό γιατί μπερδευτήκαμε με τις γάτες, εννοούσαμε για να λαλήσεις. Ευτυχώς, τα αγγλικά από κάτω κάπως σώζουν την κατάσταση, αλλά από την άλλη πλευρά με δυο πατουσάκια δίπλα σκεφτείτε πόση χαρά θα έπαιρναν τα παιδάκια που πατικώνονται μέσα στον κόσμο και πήζουν μες τη μαυρίλα και τη φασαρία περιμένοντας το τρένο.
Αυτή η πινακίδα μας έδωσε τροφή για σκέψη, πως θα γινόταν ας πούμε πιο χαλαρή η αναμονή στις στάσεις αν όλες είχαν ένα σοβαρό όνομα και ένα λίγο πιο… παιχνιδιάρικο, παραδείγματος χάριν «Κάτω Πατούσια», το οποίο θα συμπληρωνόταν με πατουσάκια ζώων καθ όλη τη διαδρομή από τα σκαλιά επάνω μέχρι την αποβάθρα κάτω!
Πειραματιστείτε και σεις με τις δικές ιδέες και ποιος ξέρει, ίσως κάποια στιγμή να δώσουμε μια ανάσα χαρά στη πόλη του νέφους και της φασαρίας.
