Τι λένε οι εργαζόμενοι στην αποκομιδή των απορριμμάτων του Δήμου
Παρασκευή βράδυ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Περπατώντας την Αριστοτέλους, γύρω καλοντυμένα κορίτσια και αγόρια να κατεβαίνουν προς τα Λαδάδικα. Στην Εγνατία η κίνηση των αυτοκινήτων είναι έντονη. Άλλοι ετοιμάζονται να βγουν, άλλοι γυρίζουν από απογευματινό καφέ, άλλοι σχόλασαν από τις δουλειές τους και πηγαίνουν σπίτι. Ανάμεσα σε αυτή την έκφανση της ζωής, λίγο πιο πέρα από το άγαλμα του Βενιζέλου, οι εργάτες καθαριότητας της νυχτερινής βάρδιας ετοιμάζονται να πιάσουν δουλειά.
Είναι όλοι συγκεντρωμένοι και περιμένουν τα οχήματα της αποκομιδής απορριμμάτων για να ξεκινήσουν. Υπάρχει αναστάτωση. «Η Παρασκευή είναι δύσκολη μέρα», λέει στην «Karfitsa» ο Ιωάννης Νικολαΐδης. Ο Ιωάννης Νικολαΐδης και ο Μιχάλης Ιορδανίδης είναι οι υπεύθυνοι στη νυχτερινή βάρδια αποκομιδής και ανακύκλωσης για τις Α’, Β’ και Γ’ Κοινότητες του δήμου Θεσσαλονίκης.
Η νυχτερινή βάρδια ξεκινά στις 10.00 το βράδυ και ολοκληρώνεται στις 04.30 το πρωί. Αυτή είναι η βάρδια της Ανθής τα τελευταία 12 χρόνια. Μία νεαρή γυναίκα που μου μιλά με προσήνεια και διάθεση να μοιραστεί την εμπειρία της. Η ίδια αναφέρει ότι το ωράριο τόσα χρόνια μετά, δεν συνηθίζεται. «Στην αρχή μου φάνηκε δύσκολο. Ήμουν μαζεμένη. Όλοι μου έλεγαν “τόσο μικρή, πού πας σε αυτή τη δουλειά;” Μετά πήρα το κολάι. Όμως κάνεις τη νύχτα μέρα και τη μέρα νύχτα. Σχολάς στις 04.30, πρέπει να πας να κάνεις ένα μπάνιο και μετά να κοιμηθείς. Θα σηκωθείς το μεσημέρι. Όλο το βιολογικό σου ρολόι αλλάζει. Είναι πραγματικά δύσκολο. Δεν συνηθίζεται. Σου λείπει το να μπορέσεις να κοιμηθείς τη νύχτα. Αυτός ο ύπνος δεν αναπληρώνεται με τίποτα».
Η δουλειά σε πολλές περιπτώσεις είναι επικίνδυνη. «Οι πολίτες δεν σε προσέχουν. Ενώ έχεις πάρει τον κάδο να τον κουμπώσεις στο απορριμματοφόρο, έρχονται από πίσω σου με τα πατίνια. Άθελά σου μπορεί να σε χτυπήσουν και να τους χτυπήσεις. Είναι το κρύο και η βροχή. Το κρύο μπορείς να το παλέψεις αλλά στη βροχή όσα αδιάβροχα και να βάλεις υπάρχουν δυσκολίες. Πρέπει να προσέξεις το σκαλοπάτι, να μη γλιστρήσεις, να μη “μαγκώσεις” τα χέρια σου στις πιρούνες. Μπορεί κάποιος να έχει πιει και να μη σε δει. Έχει κίνηση και οι πολίτες φωνάζουν “κάντε γρήγορα”. Πόσο γρήγορα να κάνεις όμως; Πρέπει να δουλέψεις ολόκληρο φορτηγό», αναφέρει η Ανθή.
Μιλώντας για τις συνήθειες των Θεσσαλονικέων όσον αφορά τα απορρίμματα, τονίζει ότι η Ελλάδα είναι πίσω σε αυτά τα θέματα. «Ο μπλε κάδος είναι δίπλα στον πράσινο και ρίχνουν τα χαρτόνια μέσα στον πράσινο. Μέσα στον μπλε κάδο βλέπουμε ρούχα, που για τα ρούχα υπάρχει ειδικός κάδος. Κάθε μέρα τα βλέπουμε αυτά. Βάλαμε πλάτες για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα που φτάσαμε. Η πόλη σήμερα είναι πολύ πιο καθαρή. Βλέπουμε την αλλαγή. Πρέπει να δούμε όμως βελτίωση από τους πολίτες. Να μη πετούν για παράδειγμα τα ογκώδη έξω από τους κάδους. Να παίρνουν τηλέφωνο. Αφήνουν ξύλα που μπορεί να έχουν καρφιά. Και εκεί που πας να πάρεις ένα ξύλο, μπορεί να πατήσεις κάποιο καρφί».
«Η καθαριότητα είναι πολύ δύσκολος τομέας. Προσπαθούμε για το καλύτερο. Σε μεγάλο ποσοστό λείπει η παιδεία όσον αφορά τα σκουπίδια. Αν μας βοηθούσαν σε μεγαλύτερο βαθμό οι πολίτες, θα ήταν πολύ καλύτερα», συμπληρώνει ο κ. Νικολαΐδης.
Εργατικά ατυχήματα και χαμηλοί μισθοί
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζόμενων του δήμου Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Φουντούκης επισημαίνει στα κύρια ζητήματα του κλάδου τα εργατικά ατυχήματα και τους χαμηλούς μισθούς. «Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε οι εργαζόμενοι της καθαριότητας και ειδικά οι εργάτες της αποκομιδής είναι ο μεγάλος αριθμός των εργατικών ατυχημάτων. Ίσως είναι ο μοναδικός τομέας του ελληνικού δημοσίου με τόσα εργατικά ατυχήματα. Έχουμε πολλά εργατικά ατυχήματα με μεθυσμένους οδηγούς που “καρφώνονται” στο πίσω μέρος του απορριμματοφόρου. Έχουμε επίσης πολλά εργατικά ατυχήματα από πτώσεις, όταν “βρίσκουν” τα οχήματα πάνω σε λακκούβες ή όταν κάνουν κάποια απότομη κίνηση για να αποφύγουν κάποιον πεζό», δηλώνει χαρακτηριστικά στην Karfitsa.
Ο ίδιος συμπληρώνει την ανάγκη αυξήσεων στους μισθούς αλλά και στις συντάξεις των εργατών καθαριότητας. «Ένας νέος εργάτης καθαριότητας έχει χαμηλότερο μισθό από τον βασικό. Ένας εργάτης καθαριότητας που κάνει αυτή την ανθυγιεινή δουλειά και θα δυσκολευτεί να βγει στη σύνταξη λόγω της συσσωρευμένης βλάβης στον οργανισμό του, παίρνει από 750 μέχρι 900 ευρώ, άντε να φτάσει μετά από χρόνια στα 1.000 ευρώ μαζί με το ανθυγιεινό επίδομα. Για τις συνθήκες εργασίας και για τη δουλειά που κάνει, ο μισθός είναι πάρα πολύ χαμηλός. Στα τελευταία 14 χρόνια, η μόνη οριζόντια αύξηση από την κυβέρνηση ήταν 40 ευρώ», σημειώνει και προσθέτει ότι στον κλάδο είναι πολύ υψηλά τα ποσοστά θνησιμότητας μέσα στα πέντε πρώτα χρόνια της σύνταξης.
«Ένας εργάτης καθαριότητας ΥΕ (υποχρεωτικής εκπαίδευσης) μαζί με το ανθυγιεινό επίδομα παίρνει κοντά στα 1.000 ευρώ μετά από 15-20 χρόνια υπηρεσίας. Και οι συντάξεις των εργατών δεν ξεπερνούν ποτέ τα 900 ευρώ μαζί με το επικουρικό. Η αναλογία είναι πολύ χαμηλή», συμπληρώνει.
