Η καθημερινότητά της περιλαμβάνει check-in στο αεροδρόμιο, έλεγχο ασφαλείας και επιβίβαση σε αεροπλάνο – δύο φορές την ημέρα
Σε αντίθεση με τους περισσότερους εργαζόμενους, η Racheal Kaur, υπάλληλος της AirAsia, δεν χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο, το λεωφορείο ή το τρένο για να φτάσει στη δουλειά της. Αντίθετα, η καθημερινότητά της περιλαμβάνει check-in στο αεροδρόμιο, έλεγχο ασφαλείας και επιβίβαση σε αεροπλάνο – δύο φορές την ημέρα, από Δευτέρα έως Παρασκευή.
Όπως αφηγείται η ίδια, η απόφαση της μητέρας της να αγοράσει σπίτι στην Πενάνγκ της Μαλαισίας, αντί να εγκατασταθεί στην Κουάλα Λουμπούρ, επηρέασε άμεσα τον τρόπο ζωής και τις μετακινήσεις της.
Περιγράφοντας το πρόγραμμά της, η Racheal αναφέρει: «Συνήθως ξυπνάω γύρω στις 4.00 π.μ., 4.10 π.μ., 4.15 π.μ. το αργότερο. Και στη συνέχεια, κάνω ντους, ντύνομαι και φεύγω από το σπίτι μου μέχρι τις 5.00 π.μ.
Μετά πηγαίνω αργά με το αυτοκίνητο στο αεροδρόμιο, η επιβίβαση είναι στις 5.55 π.μ., οπότε μου δίνεται αρκετός χρόνος για να, ξέρετε, να παρκάρω το αυτοκίνητό μου, να βάλω τα παπούτσια μου, να περπατήσω, να επιβιβαστώ, να κάνω check-in στην πτήση, να καθίσω».
Η διάρκεια της πτήσης κυμαίνεται από 30 έως 40 λεπτά και το γραφείο της βρίσκεται σε απόσταση μόλις πέντε λεπτών με τα πόδια από το αεροδρόμιο. Έτσι, η Racheal φτάνει στη δουλειά της περίπου στις 7.45 π.μ. και επιστρέφει σπίτι το βράδυ, γύρω στις 7.00 μ.μ.
Πως επέλεξε αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο μετακίνησης;
Η ίδια καλύπτει το κόστος των πτήσεών της, αλλά λόγω της θέσης της στην εταιρεία επωφελείται από έκπτωση υπαλλήλου. Εξηγεί πως το κόστος στέγασης στην Πενάνγκ είναι σημαντικά χαμηλότερο σε σύγκριση με την Κουάλα Λουμπούρ, όπου τα ενοίκια είναι ακριβότερα.
Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι το στεγαστικό της δάνειο στην Πενάνγκ ανέρχεται σε περίπου 224 δολάρια, ενώ στην Κουάλα Λουμπούρ θα χρειαζόταν να καταβάλλει τουλάχιστον 336 δολάρια. Επιπλέον, θεωρεί πως αυτός ο τρόπος ζωής της επιτρέπει να αφιερώνει περισσότερο χρόνο στα παιδιά της.
Προτιμώντας τις αερομεταφορές και αποφεύγοντας την κίνηση στους δρόμους της Κουάλα Λουμπούρ, εξασφαλίζει μεγαλύτερη ευελιξία στην καθημερινότητά της.
Όπως σημειώνει, το μεγαλύτερο παιδί της είναι 12 ετών και η μικρότερη κόρη της 11, και νιώθει ότι «χρειάζονται τη μητέρα τους να είναι πιο συχνά κοντά τους».
Η ίδια τονίζει: «Είμαι σε θέση να πηγαίνω σπίτι κάθε μέρα, είμαι σε θέση να βλέπω τα παιδιά μου το βράδυ και να τα βοηθάω σε οποιαδήποτε εργασία της τελευταίας στιγμής».
