Πώς φτάσαμε, από το ιερό αίτημα για απόδοση Δικαιοσύνης για τον άδικο χαμό τόσων ανθρώπων στα Τέμπη, στην ισοπέδωση που οδηγεί σε «επισκέψεις» (στο σπίτι) του Προέδρου της Δημοκρατίας, στις απειλές κατά της ηγεσίας του Αρείου Πάγου, στην υποβολή μηνύσεως κατά του εφέτη ανακριτή Λάρισας, ο οποίος διενεργεί τις ανακρίσεις, στον «κλονισμό της εμπιστοσύνης» προς τη Δικαιοσύνη από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στον χαρακτηρισμό μιας κυβέρνησης -που εξελέγη από ελεύθερες εκλογές με μεγάλη διαφορά ψήφων- ως «εγκληματικής οργάνωσης;
Πώς φτάσαμε σε τέτοιο σημείο πόλωσης και διχασμού; Η απάντηση είναι απλή. Φτάσαμε χάρη σε πολιτικούς που είδαν στις γεμάτες πλατείες μια ευκαιρία για «μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση», κατά πως έλεγε και ο σύντροφος Μάο. Η «επίσκεψη» μελών μιας οργάνωσης στο σπίτι του εκλεγμένου Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τασούλα είναι ένα σημείο κλιμάκωσης που το έχουμε ξαναδεί πριν από 15 χρόνια. Στις 28 Οκτωβρίου 2011, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής φώναζαν «προδότη» τον τότε ΠτΔ Κάρολο Παπούλια, ο οποίος είχε πολεμήσει τον Γερμανό κατακτητή. Άλλη βαρύτητα βέβαια είχε η επίθεση στον Παπούλια, άλλη έχει αυτή έξω από το σπίτι του κ. Τασούλα. Και βέβαια, άλλη βαρύτητα έχει η αποχώρηση από τη Βουλή, και μάλιστα με υψωμένη γροθιά, της αρχηγού «αντιεξουσιαστικού» κόμματος κατά την ώρα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Υπάρχει όμως μια ομοιότητα: η στοχοποίηση του προσώπου που συμβολίζει την ενότητα του έθνους, υπεράνω πολιτικών παρατάξεων και κομματικών διαφορών. Από τη στιγμή που εξελέγη ο κ. Τασούλας, ακόμη κι αν δεν έχει αναλάβει καθήκοντα, συμβολίζει κάτι διαφορετικό. Επίσης, η αλυσίδα της κλιμάκωσης της τοξικότητας από τα πολιτικά πρόσωπα είναι παρόμοια. Το 2011, ο κόσμος έβγαινε στους δρόμους για τα βάρβαρα μέτρα των μνημονίων, που χτυπούσαν ασύμμετρα τους φτωχότερους και πιο ευάλωτους πολίτες. Και τότε υπήρξαν πολιτικοί που είδαν στις γεμάτες πλατείες μια ευκαιρία για τον εαυτό τους.
Αυτό που τώρα δεν ξέρουμε είναι τι θα συμβεί στη συνέχεια και πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει αυτό το κύμα της ισοπέδωσης που άρχισε πάλι να φουσκώνει για τον ΠτΔ, την εκλεγμένη κυβέρνηση, τη Δικαιοσύνη. Το γήπεδο της τοξικότητας, που στρώθηκε και χάρη στα λάθη της κυβέρνησης (όχι μόνο για τα Τέμπη), έχει ετοιμαστεί. Νέοι αλλά και παλιοί «παίκτες, ένας μάλιστα εκ των οποίων απειλεί να ξανάρθει («ερχόμαστε» έγραφε στο Διαδίκτυο), μολονότι μοιραίοι για τη χώρα, κάνουν ήδη ζέσταμα και διατάσεις. Η λογική έχει χαθεί. Η σοβαρότητα εκλείπει. Καιρός να συνέλθουμε, γιατί με όλο αυτό το κλίμα της τοξικότητας που επικρατεί, με τις επιθέσεις κατά των θεσμών, με την πόλωση και τον διχασμό η Δημοκρατία, η πατρίδα είναι σε κίνδυνο.
του Φώτη Σιούμπουρα
