Σταδιακά φαίνεται πως μπορεί να επανέλθουμε στην πολιτική κατάσταση που επικρατούσε πριν από τον Ιανουάριο του 2025, καθώς οι περισσότεροι υποστηρικτές των θεωριών συνωμοσίας, που τελευταίως είχαν αναπτυχθεί, άρχισαν να προσγειώνονται στην πραγματικότητα. Οπότε η κυβέρνηση θα μπορεί επιτέλους να ασχοληθεί και με τα προβλήματα της καθημερινότητας που είναι μπροστά της και δεν είναι λίγα. Εξάλλου, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, αυτά καθορίζουν την εκλογική συμπεριφορά της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών.
Σε αυτήν τη νέα φάση, είναι προφανές πως η κυβέρνηση μπαίνει αποδυναμωμένη, καθώς η ζημιά που υπέστη από την ανακίνηση της τραγωδίας των Τεμπών είναι δεδομένη. Το στοίχημά της είναι αν η διαχείριση της καθημερινότητας και των εθνικών θεμάτων θα βελτιώσει την εικόνα της, χαράσσοντας μια νέα πορεία. Δύσκολο λόγω, πέραν όλων των άλλων, και της φθοράς της δεύτερης τετραετίας, αλλά όχι ακατόρθωτο, διότι εξακολουθεί να «παίζει» χωρίς αντίπαλο και κατά τα φαινόμενα αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί.
Ο κ. Μητσοτάκης εσωκομματικά φαίνεται ισχυρός, παρά τις γκρίνιες λόγω του ανασχηματισμού, και αυτό φάνηκε και από τη σαφή δήλωσή του, πως αυτός θα ηγηθεί της ΝΔ και στις προσεχείς στις εκλογές. Βέβαια, στο πρωθυπουργοκεντρικό μας σύστημα, ο πρωθυπουργός έχει στα χέρια του το «όπλο» των πρόωρων εκλογών, κάτι που γνωρίζουν εχθροί και φίλοι. Τις προσεχείς ημέρες, η κυβέρνηση θα βρεθεί ενώπιον μια μεγάλης πρόκλησης.
Θα βρεθεί μπροστά στα όρια της Διακήρυξης των Αθηνών, που χαράσσει το πλαίσιο των «ήρεμων υδάτων» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Το υποθαλάσσιο ηλεκτρικό καλώδιο θα αποτελέσει μια δοκιμασία για αυτές τις σχέσεις, αλλά πιθανόν και ένα σημείο-τομή για την περαιτέρω κυβερνητική πορεία. Είναι ολοφάνερο πως η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός δεν έχουν κανένα περιθώριο να κατηγορηθούν για εθνική υποχώρηση, σε μια περίοδο που οι δημοσκοπικές επιδόσεις τους είναι χαλαρές. Τηρουμένων των ιστορικών αναλογιών, ίσως οι συνθήκες να είναι παρόμοιες με αυτές του Μάρτη του 2020 στον Έβρο. Μόνο που τώρα, απέναντί μας θα έχουμε τουρκικά πολεμικά πλοία και όχι μετανάστες. Γι’ αυτό και στη φάση αυτή απαιτείται ομοψυχία.
του Φώτη Σιούμπουρα
