Το πλάνο του Πολεμικού μας Ναυτικού για τον εκσυγχρονισμό των υποβρυχίων που ήδη διαθέτει αλλά και για την απόκτηση τεσσάρων νέων «αόρατων κυνηγών» επόμενης γενιάς
Σε μια περίοδο αυξημένης έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα καλείται να διατηρήσει την υπεροχή της, όχι μόνο στον αέρα και την επιφάνεια της θάλασσας, αλλά και κάτω από αυτή. Την ώρα που η Τουρκία ενισχύεται σταθερά με νέες μονάδες επιφανείας και προηγμένα υποβρύχια Type 214, επιδιώκοντας να καταστεί κυρίαρχη δύναμη στον θαλάσσιο χώρο, η Ελλάδα απαντά με σχέδιο και ψυχραιμία, διαμορφώνοντας ένα συνεκτικό και πολυεπίπεδο πρόγραμμα ενίσχυσης του Πολεμικού Ναυτικού.
Κεντρικό πυλώνα αυτής της στρατηγικής αποτελεί όχι μόνο η ενίσχυση του στόλου επιφανείας, αλλά και η ισχυροποίηση των ανθυποβρυχιακών ικανοτήτων του Πολεμικού μας Ναυτικού, μέσω του εκσυγχρονισμού υφιστάμενων μέσων, της προμήθειας νέων και -το σημαντικότερο- της αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού, που εξακολουθεί να αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα ισχύος.
Προτεραιότητα
Στη Λεωφόρο Μεσογείων ξέρουν καλά πως η απόλυτη υπεροχή στον βυθό απέναντι στην Τουρκία δεν πρέπει να χαθεί, με τη γειτονική χώρα, ωστόσο, να προσπαθεί να καλύψει τόσο την ποσοτική όσο και την ποιοτική διαφορά, καθώς ρίχνει στο νερό το τρίτο από τα έξι υποβρύχια κλάσης 214 γερμανικής κατασκευής που προμηθεύτηκε. Πρόκειται για «αόρατους κυνηγούς», όμοιους με αυτούς που διαθέτει η χώρα μας από το 2011 και κάνουν τη διαφορά στον συσχετισμό δυνάμεων, τα οποία, ωστόσο, έπειτα από τόσα χρόνια υπηρεσίας απαιτείται να εκσυγχρονιστούν.
Το Πολεμικό Ναυτικό διαθέτει σήμερα τέσσερα υποβρύχια Type 214 κλάσης Παπανικολής (S-120 «Παπανικολής», S-121 «Πιπίνος», S-122 «Ματρώζος» και S-123 «Κατσώνης»), τα οποία συγκαταλέγονται στα πλέον αθόρυβα παγκοσμίως και με τεράστιες δυνατότητες.
Ο αρχηγός ΓΕΝ, αντιναύαρχος ΔημήτριοςΕλευθέριος Κατάρας είχε επισημάνει επανειλημμένα πως τα στρατηγικής σημασίας υποβρύχια είναι αναγκαίο να εκσυγχρονιστούν, με τον υπουργό Άμυνας Νίκο Δένδια να τα εντάσσει στον Μακροπρόθεσμο Προγραμματισμό Αμυντικών Εξοπλισμών, ώστε να δρομολογηθεί η σταδιακή τους αναβάθμιση, με εκσυγχρονισμό των ηλεκτρονικών αισθητήρων, των οπλικών συστημάτων και του συστήματος μάχης.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ένταξη των γερμανικών τορπιλών SeaHake Mod4 βαρέος τύπου, οι οποίες προσφέρουν αυξημένη ακρίβεια, ταχύτητα άνω των 50 κόμβων και εμβέλεια έως 50 χλμ., καθιστώντας τα υποβρύχια ακόμη πιο φονικά στον επιχειρησιακό τους ρόλο.
Το κόστος για τις παρεμβάσεις σε αισθητήρες, ραντάρ, ηλεκτρονικά και μηχανολογικά συστήματα κυμαίνεται μεταξύ 400 έως 500 εκατ. ευρώ. Όπως τονίζουν στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού, δεν πρέπει να υπάρχει καν η σκέψη για το κόστος εκσυγχρονισμού, καθώς μιλάμε για επιτακτική ανάγκη οι υποβρύχιοι θηρευτές να είναι σε άριστη κατάσταση και φορτωμένοι με προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα και πανίσχυρο οπλισμό. Άλλωστε με τα πέντε υποβρύχια 209 να συμπληρώνουν μισό αιώνα υπηρεσίας, είναι δεδομένο πως πρέπει να αντικατασταθούν.
«Μνηστήρες» στη Μεσογείων
Η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού επεξεργάζεται επίσης το σχέδιο απόκτησης τεσσάρων νέων υποβρυχίων επόμενης γενιάς, με option για δύο επιπλέον. Στο τραπέζι των διαβουλεύσεων έχουν κατατεθεί προτάσεις από κορυφαίους κατασκευαστές:
- Γερμανία – TKMS: Προτείνει τα Type 214CD (Common Design), αναβαθμισμένη έκδοση των ήδη επιχειρησιακών 214, με εκτεταμένη αυτονομία, βελτιωμένο stealth προφίλ και αυξημένη ικανότητα για επιχειρήσεις σε ανοιχτές θάλασσες.
- Γαλλία – Naval Group: Προτείνει τα Scorpène NG (New Generation), ένα προηγμένο AIP (Air-Independent Propulsion) υποβρύχιο με δυνατότητες stealth, προσαρμοσμένο σε επιχειρήσεις σε περιορισμένα περιβάλλοντα όπως το Αιγαίο.
- Γαλλία – Naval Group: Εκτός από το εξαιρετικό Scorpène, η χώρα μας εξετάζει σοβαρά την απόκτηση των κορυφαίων γαλλικών υποβρυχίων Barracuda, κλάσης Orca, τα οποία πρόσφατα απέκτησε η Ολλανδία. Είναι υποβρύχια εξαιρετικά αθόρυβα και σχεδιασμένα για να παραμένουν αθέατα, ακόμη και υπό τις πιο απαιτητικές συνθήκες.
- Σουηδία – Saab Kockums: Φέρεται να έχει προτείνει τα υποβρύχια A26 Blekinge-class, τα οποία ξεχωρίζουν για τον αρθρωτό σχεδιασμό τους και τη δυνατότητα ενσωμάτωσης μελλοντικών τεχνολογιών
Στόχος της ελληνικής πλευράς είναι η ναυπήγηση υποβρυχίων ή μεγάλο μέρος αυτής να γίνει στην Ελλάδα, ώστε να ενισχυθεί και η εγχώρια αμυντική βιομηχανία.
Belh@rra και Romeo
Καθοριστικό ρόλο στον ανθυποβρυχιακό αγώνα διαδραματίζει και η σταδιακή ένταξη στον στόλο των νέων φρεγατών Belh@rra, οι οποίες θα αποτελέσουν τις ναυαρχίδες του Πολεμικού μας Ναυτικού. Εξοπλισμένες με προηγμένα sonar μεταβλητού βάθους (CAPTAS-4) και ισχυρά συστήματα διαχείρισης μάχης, μπορούν να εντοπίζουν υποβρύχια σε μεγάλες αποστάσεις, ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες υποθαλάσσιας ακουστικής. Σε συνδυασμό με τα ελικόπτερα MH-60R Romeo, που έχουν ήδη αποκτηθεί και ενισχύουν περαιτέρω την ανθυποβρυχιακή άμυνα από αέρος, το Πολεμικό Ναυτικό αποκτά ένα δικτυοκεντρικό πλέγμα παρακολούθησης και απόκρουσης κάθε υποθαλάσσιας απειλής.
Το ανθρώπινο πλεονέκτημα
Πέρα από τις πλατφόρμες και τα όπλα, η σημαντικότερη συνιστώσα ισχύος στον «αθόρυβο πόλεμο» είναι τα πληρώματα. Οι Έλληνες διαθέτουν πολυετή εμπειρία, υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και -το σημαντικότερο- βαθιά γνώση του επιχειρησιακού θεάτρου.
Το Αιγαίο, με την ιδιαίτερη μορφολογία και τα πολύπλοκα υποθαλάσσια χαρακτηριστικά του, προσφέρει φυσικά πλεονεκτήματα σε όποιον το γνωρίζει… εις βάθος. Οι λεγόμενες «κρυψώνες» του βυθού είναι γνωστές στους Έλληνες σαν την παλάμη του χεριού τους, επιτρέποντας ταχεία απόκρυψη και τακτική υπεροχή.
Μπορεί οι Τούρκοι να… γκρινιάζουν και να επιδίδονται σε χυδαία προπαγάνδα για την εξοπλιστική ενίσχυση της Ελλάδας, ωστόσο, η χώρα μας διαμηνύει πάντοτε και με κάθε τρόπο πως εστιάζει στην αποτροπή και δεν επιδιώκει την κλιμάκωση. Οφείλει ωστόσο, έχοντας έναν γείτονα με αναθεωρητικές βλέψεις, να προστατεύει και να ελέγχει τα νερά της -και τον βυθό τους- με επαγγελματισμό, προηγμένα μέσα και υψηλό ηθικό.
