Οι 2+1 κίνδυνοι που απειλούν το 30% plus
Ο τελευταίος γύρος των δημοσκοπήσεων πρόσφερε μία ανάσα στο Μέγαρο Μαξίμου. Το επιτελείο του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη, ωστόσο, παραμένει σε εγρήγορση, γνωρίζοντας ότι η απόσταση που χωρίζει τη ΝΔ από την αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές παραμένει μεγάλη και ότι ακόμα και το στοίχημα ενός ποσοστού που θα της έδινε «αέρα αυτοδυναμίας», έστω στον δεύτερο γύρο, είναι πολύ δύσκολο.
Πρώτος απ’ όλους ο κ. Μητσοτάκης, όπως διαβεβαιώνουν οι στενοί συνομιλητές του, έχει απόλυτη αντίληψη των προκλήσεων και των κινδύνων με τους οποίους είναι αντιμέτωπη η κυβερνητική παράταξη, στο πυκνό πολιτικό διάστημα που απομένει έως τις επόμενες εθνικές εκλογές, που, όπως έχει κατ’ επανάληψη πει ο πρωθυπουργός, θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, την άνοιξη του 2027.
Ο πρώτος κίνδυνος, και το υπονόησε στο πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο, είναι, παρά τα σημαντικά μέτρα στήριξης που έχει δώσει και θα εξαγγείλει στη ΔΕΘ, να περάσει η κυβέρνηση κάτω από τον πήχη των προσδοκιών, λόγω του υπερβολικού κλίματος που θα έχει προηγηθεί. «Όταν κάθε μέρα “βομβαρδίζουμε” την κοινή γνώμη με πληροφορίες για φιλολαϊκά μέτρα που πρόκειται να εξαγγείλει το φθινόπωρο ο πρωθυπουργός, οι προσδοκίες του κόσμου είναι λογικό να “χτυπήσουν ταβάνι”. Οπότε, όποια μέτρα κι αν ανακοινωθούν τελικά, δεν θα θεωρηθούν αρκετά», λέει στο «Π» υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος.
Ο δεύτερος κίνδυνος είναι να υπάρξουν απρόοπτα, τα οποία θα επιβαρύνουν εκ νέου το πολιτικό κλίμα και θα θολώσουν την εικόνα της αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης. Για τον λόγο αυτόν, ο πρωθυπουργός έχει ζητήσει από όλους τους υπουργούς του να έχουν πλήρη έλεγχο και εποπτεία των τομέων ευθύνης τους, ώστε οποιοδήποτε έκτακτο γεγονός κι αν υπάρξει, να αντιμετωπιστεί με τη μέγιστη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. Είναι προφανές ότι αυτό ισχύει πρώτα απ’ όλα για το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, εν όψει της νέας αντιπυρικής περιόδου.
Ο τρίτος κίνδυνος είναι να επαναληφθούν λάθη, παραλείψεις αλλά και αστοχίες που στο πρόσφατο παρελθόν κόστισαν δημοσκοπικά στη ΝΔ. Η σπουδή με την οποία έσπευσε το Μέγαρο Μαξίμου, διά του εκπροσώπου του Π. Μαρινάκη, να «αδειάσει» τον αναπληρωτή υπουργό Μεταφορών Κ. Κυρανάκη για την πρόταση που έκανε για επιδότηση, από την κυβέρνηση, των αυτοκινητιστών ταξί για να μεταφέρουν το Σ/Κ πολίτες που έχουν καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ. Με τον ίδιον τρόπο, θα αντιμετωπίζεται η όποια αστοχία από υπουργούς και λοιπά «γαλάζια» στελέχη.
Παρά τους παραπάνω κινδύνους, οι οποίοι δεν είναι αμελητέοι, ο Κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται πεπεισμένος ότι στον δρόμο προς τις εκλογές υπάρχει μία σημαντική ευκαιρία, που αν την αξιοποιήσει σωστά η κυβέρνηση, μπορεί σε πρώτο χρόνο να σταθεροποιηθεί (δημοσκοπικά) πάνω από 30% και στο τέλος να πετύχει μια τρίτη κυβερνητική θητεία – κάτι που σημειωτέον δεν πέτυχε κανένα κόμμα στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Η ευκαιρία
Η μεγαλύτερη ευκαιρία είναι η απόλυτη αδυναμία των κομμάτων της αντιπολίτευσης να προσφέρουν στους πολίτες σοβαρή και αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Όπως σημειώνουν αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, όλες οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν ότι η μοναδική πολιτική δύναμη που οι πολίτες θεωρούν ότι μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα, είναι η ΝΔ. Μπορεί να έχουν κάποια παράπονα, που είναι λογικό μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης, μπορεί να ζητούν ακόμα μεγαλύτερο έργο, αλλά την αναγνωρίζουν ως τη μόνη αξιόπιστη κυβερνητική λύση. Αντιθέτως, το ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατούν να αρθρώσουν σοβαρή εναλλακτική πρόταση εξουσίας, γι’ αυτό και οι ψηφοφόροι τους στέλνουν διαρκώς μηνύματα: Στον Ν. Ανδρουλάκη ότι είναι υπερφίαλο και ανεδαφικό να στοχεύει στην πρώτη θέση, αφού τα ποσοστά του κινούνται γύρω από το 13%, και στον Σ. Φάμελλο ότι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται μόνο στον στενό πυρήνα των ψηφοφόρων του. Επιπρόσθετα, ακόμα και στην περίπτωση που τα δύο κόμματα αποφάσιζαν να συνεργαστούν προεκλογικά, και πάλι δεν φαίνεται να μπορούν να κατακτήσουν τη δυναμική που θα τους επέτρεπε να διεκδικήσουν την εξουσία. Όσο για την Πλεύση Ελευθερίας, της Ζωής Κωνσταντοπούλου, στο Μέγαρο Μαξίμου δεν κρύβουν τη χαρά τους για το γεγονός ότι έχει «σκαρφαλώσει» στη δεύτερη θέση, αφού αντλεί τη δύναμή της από την ψήφο διαμαρτυρίας και σε καμία περίπτωση δεν λογίζεται από τους πολίτες ως εναλλακτική λύση εξουσίας.
Η «αριθμητική»
Στο επόμενο διάστημα, μέχρι τη ΔΕΘ, η κυβερνητική παράταξη θα δώσει τη μάχη για να αυξήσει τα ποσοστά της πάνω από το ψυχολογικό όριο του 30%. Με δεδομένο ότι ο πρωθυπουργός σε κάθε ευκαιρία τονίζει ότι οι εκλογές θα γίνουν με τον υφιστάμενο εκλογικό νόμο, ακόμα και το 1% μετράει. Και αυτό, διότι όπως προβλέπει το ισχύον εκλογικό σύστημα, αν το πρώτο κόμμα λάβει 25%, λαμβάνει αυτομάτως μπόνους 20 εδρών και εν συνεχεία, για κάθε επιπλέον μισή μονάδα, λαμβάνει μία επιπλέον έδρα. Αν, π.χ., το πρώτο κόμμα λάβει 30%, θα λάβει από το bonus των 40 εδρών «μόνο» τις 30 έδρες! Για την αυτοδυναμία, εφόσον το ποσοστό των κομμάτων που μένουν εκτός Βουλής είναι 10%, ο νικητής χρειάζεται 37,5%. Αν τα κόμματα που μείνουν εκτός Βουλής αθροίζουν 14% για την αυτοδυναμία, το πρώτο κόμμα χρειάζεται μίνιμουμ 36%.
της Έλλης Τριανταφύλλου