Το ύπουλο σχέδιο της συμμαχίας των τυμβωρύχων για συλλογική ενοχοποίηση και αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης με 14 κάλπες κατά πολιτικών προσώπων
Από τη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής που θα συνεδριάσει σήμερα, Πέμπτη, ξεκινά η «μάχη» των τριών προτάσεων σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής που έχουν καταθέσει τα κόμματα για τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη.
Όπως γράφουν η Στέλλα Παπαμιχαήλ και ο Χρήστος Μυτιλινιός στην εφημερίδα «Political» στη συνεδρίαση θα «κλειδώσει» η ημερομηνία διεξαγωγής της συζήτησης στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, με επικρατέστερες ημερομηνίες την προσεχή Τρίτη 17 ή την Τετάρτη 18 Ιουνίου, όπου θα συζητηθούν και οι τρεις προτάσεις, και η πολιτική αντιπαράθεση στη Βουλή αναμένεται να μετατραπεί σε αντικυβερνητικό σόου
από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Κυριάκο Βελόπουλο.
Πρωτόγνωρη διαδικασία
Με βάση τις τρεις προτάσεις, μια της κυβερνητικής πλειοψηφίας, μια του ΠΑΣΟΚ και μια των συγγενών των θυμάτων που πήρε κοινοβουλευτική υπόσταση με τις 32 υπογραφές 4 κομμάτων, θα στηθούν 14 κάλπες για τα 14 πολιτικά πρόσωπα που περιλαμβάνονται στα κατηγορητήρια.
Η διαδικασία για τη Βουλή είναι πραγματικά πρωτόγνωρη, για αυτό και έγινε προμήθεια επιπλέον καλπών, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την ψηφοφορία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις αποθήκες του
Κοινοβουλίου υπήρχαν 10 κάλπες, οι οποίες είχαν χρησιμοποιηθεί για την υπόθεση Novartis και «επιστρατεύτηκαν» κι αυτές.
Επίδικο της συνεδρίασης αναμένεται να αποτελέσει και η δυνατότητα ψηφοφορίας ανά πρόταση ή ανά αδίκημα. Η πρόταση της ΝΔ πάντως, που διαθέτει και την πλειοψηφία για να περάσει, καθώς απαιτούνται 151 θετικές ψήφοι και η κυβερνώσα παράταξη διαθέτει 155 βουλευτές, προβλέπει τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τη διερεύνηση τυχόν τέλεσης του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος (που είναι πλημμέλημα) από τον πρώην υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Κώστα Αχ. Καραμανλή, ενώ κατηγορεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης πως επιχειρούν την εργαλειοποίηση της τραγωδίας για να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη.
Σύμφωνα με «γαλάζιες» πηγές, η πρόταση της ΝΔ προέκυψε από την ανάλυση σε βάθος του συνόλου της δικογραφίας και των στοιχείων που αφορούν τον κ. Καραμανλή και προσέθεταν πως «σε νομικό επίπεδο, οι προτάσεις που έχουν υιοθετηθεί από τα κόμματα της αντιπολίτευσης στερούνται βάσης».
Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ ζητά την παραπομπή για κακουργήματα εκτός από τον Κώστα Αχ. Καραμανλή και για τους τρεις υφυπουργούς Μεταφορών των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας αλλά και για τον πρώην υπουργό Μεταφορών Χρήστο Σπίρτζη και τους τρεις υφυπουργούς των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ.
Η πρόταση που συνυπέγραψαν Πλεύση Ελευθερίας, Νίκη, Κίνημα Δημοκρατίας και Ελληνική Λύση ζητά επίσης να συσταθεί Προανακριτική Επιτροπή και για όσους εμπλέκονται στο επονομαζόμενο μπάζωμα και περιλαμβάνει τον πρώην προσωρινό υπουργό Μεταφορών Γιώργο Γεραπετρίτη, τον πρώην υφυπουργό Ανάπτυξης Γιάννη Τσακίρη, την πρώην υφυπουργό Υγείας Ζωή Ράπτη, τον πρώην υπουργό
Υγείας Θάνο Πλεύρη και τον υπουργό αναπληρωτή Οικονομίας Νίκο Παπαθανάση.
Η κατηγορία για εσχάτη προδοσία
Η πρόταση αφορά επίσης και το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας κατά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, κάτι που ήδη έχει προκαλέσει συζητήσεις, καθώς αφορά την κατάλυση του δημοκρατικού
πολιτεύματος.
Σε κάθε περίπτωση, η συζήτηση θα διεξαχθεί σε πολύ υψηλούς τόνους, καθώς για πρώτη φορά έρχεται στη Βουλή πρόταση συγγενών θυμάτων μέσω μιας ετερόκλητης συμμαχίας των προθύμων που στηρίζει ένα κατηγορητήριο το οποίο περιλαμβάνει συνολικά εννέα αδικήματα.
Κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια έχουν δικαίωμα να τοποθετηθούν, εφόσον το επιθυμούν, και τα εγκαλούμενα πρόσωπα.
Οι 14 κάλπες θα στηθούν μετά το τέλος της μαραθώνιας, όπως αναμένεται, συζήτησης, ενώ η ψηφοφορία θα είναι μυστική. Παράλληλα οι βουλευτές μπορούν εάν θέλουν να ψηφίσουν περισσότερες από μία προτάσεις. Δεν ψηφίζουν για τον εαυτό τους τα πρόσωπα για τα οποία ζητείται διερεύνηση εφόσον είναι εν ενεργεία βουλευτές.
Οι προτάσεις που θα απορριφθούν από τη Βουλή ως προδήλως αβάσιμες δεν θα μπορούν να επανέλθουν ως προτάσεις ή κατηγορίες εάν δεν υπάρξουν νέα πραγματικά περιστατικά/στοιχεία στην υπόθεση των Τεμπών.
Πολιτικές σκοπιμότητες
Αυτό που επιχειρείται, λοιπόν, αυτές τις ημέρες στο Κοινοβούλιο με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών θυμίζει επικίνδυνα όσα ζήσαμε με την περιβόητη υπόθεση Novartis. Οι ομοιότητες δεν είναι τυχαίες, αντιθέτως, αποκαλύπτουν ένα γνώριμο μοτίβο εργαλειοποίησης του θεσμικού οπλοστασίου για την επίτευξη πολιτικών
σκοπιμοτήτων.
Ας δούμε τα πράγματα με τη σειρά. Η λεγόμενη «πρόταση των συγγενών» δεν είναι ακριβώς αυτό που διαφημίζεται. Πρόκειται στην πραγματικότητα για μια απολύτως προσυμφωνημένη κίνηση, η οποία είχε ήδη δρομολογηθεί από τις αρχές Μαΐου, όπως είχε αποκαλύψει η «Political» με σαφή και προειδοποιητικό τρόπο.
Από τότε ήταν γνωστό ότι Ζωή Κωνσταντοπούλου, Δημήτρης Νατσιός, Κυριάκος Βελόπουλος και οι βουλευτές που πρόσκεινται στον επικεφαλής του Κινήματος Δημοκρατίας Στέφανο Κασσελάκη αναζητούσαν το κατάλληλο σχήμα και τη στιγμή για να καταθέσουν μια πρόταση Προανακριτικής που θα εξελισσόταν σε αντικυβερνητικό σόου.
Ζωή και Βελόπουλος ετοιμάζονται να κάνουν μπάχαλο το Κοινοβούλιο
Η αναλογία με τη Novartis είναι εντυπωσιακή: εκεί ξεκίνησε ως «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους», για να καταλήξει μια μεθοδευμένη σκευωρία που κατέρρευσε στα δικαστήρια και άφησε πίσω της μόνο πολιτικά συντρίμμια.
Εδώ ξεκινάει ως δήθεν αυθόρμητη πρόταση συγγενών -η οποία όμως ενορχηστρώθηκε από συγκεκριμένα πολιτικά κέντρα, με συγκεκριμένο στόχο: να οδηγηθεί η συζήτηση σε έναν θεαματικό αχταρμά 14 καλπών και
9 αδικημάτων, ώστε να δημιουργηθεί κλίμα συλλογικής ενοχοποίησης ολόκληρης της κυβέρνησης.
Σκηνικό ακραίας πόλωσης
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Κυριάκος Βελόπουλος είναι έτοιμοι να στήσουν ένα σκηνικό ακραίας πόλωσης και να μετατρέψουν σε αρένα τη συζήτηση στη Βουλή με τις γνωστές λαϊκιστικές υπερβολές τους, τις φωνές και το κλίμα φθηνού εντυπωσιασμού σε μια προσπάθεια να… στριμώξουν την κυβέρνηση.
Το σενάριο είναι απολύτως γνώριμο: ακραία πολιτικοποίηση, κατασκευή εντυπώσεων, στοχοποίηση του πρωθυπουργού και κορυφαίων στελεχών της κυβέρνησης, με κατάχρηση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας και προβολή τεράστιων τίτλων κατηγοριών χωρίς επαρκές νομικό υπόβαθρο.
Επίσης, η αρχηγός της Πλεύσης Ελευθερίας θα επιδιώξει να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον και να στρέψει για μία ακόμη φορά τα φώτα πάνω της, θέλοντας να περάσει το μήνυμα ότι αυτή είναι ουσιαστικά η επικεφαλής της αντιπολίτευσης.
Οι 14 κάλπες δεν είναι τυχαίες. Η επιλογή αυτή παραπέμπει ευθέως στο μοντέλο της Novartis, όπου οι πολλαπλές κάλπες είχαν χρησιμοποιηθεί ως οπτικό και πολιτικό εργαλείο για να περάσει στο κοινό η εικόνα ενός «συστήματος διαφθοράς».
Το ίδιο επιχειρείται και τώρα: οι κάλπες δεν έχουν νομική αναγκαιότητα, έχουν επικοινωνιακή στόχευση. Θέλουν να δείξουν ότι όλοι, από τον πρωθυπουργό μέχρι τους υφυπουργούς και τεχνοκράτες, είναι δυνάμει ένοχοι και πρέπει να απολογηθούν ενώπιον Προανακριτικής.
Επικίνδυνες υπερβολές
Ακόμη πιο αποκαλυπτικό είναι το περιεχόμενο των κατηγοριών. Δεν είναι μόνο η κλασική στοχοποίηση του πρώην υπουργού Υποδομών Κώστα Αχ. Καραμανλή, την οποία η ίδια η Νέα Δημοκρατία έχει επιλέξει να εξετάσει θεσμικά και σοβαρά μέσω δικής της πρότασης Προανακριτικής για τυχόν παράβαση καθήκοντος. Στη λεγόμενη «πρόταση των συγγενών» περιλαμβάνονται κατηγορίες όπως η εσχάτη προδοσία κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη, μια κατηγορία που συνιστά προφανή υπέρβαση κάθε νομικής και πολιτικής λογικής
και εκθέτει όσους την υπογράφουν.
Η εσχάτη προδοσία είναι έγκλημα κατά του πολιτεύματος. Το να προτείνει κάποιος, με τόσο σαθρό και ανερμάτιστο κατηγορητήριο, τη διερεύνηση ενός τέτοιου αδικήματος κατά του εν ενεργεία πρωθυπουργού ισοδυναμεί μεαπόπειρα ηθικής και θεσμικής αποσταθεροποίησης της χώρας. Δεν έχει καμία σχέση με
την απόδοση δικαιοσύνης για την τραγωδία των Τεμπών, έχει αποκλειστικά σχέση με τον πολιτικό σχεδιασμό της αντιπολίτευσης να μετατρέψει το κοινοβούλιο σε πεδίο φτηνών εντυπώσεων.
Η χρονική συγκυρία ενισχύει ακόμη περισσότερο αυτό το συμπέρασμα. Ενόψει ενός κρίσιμου καλοκαιριού για την οικονομία και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, με την κυβέρνηση να έχει βάλει μπροστά πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα, επιχειρείται να δημιουργηθεί τεχνητό κλίμα αστάθειας. Θυμίζει απόλυτα την περίοδο πριν τις εκλογές του 2019, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ επένδυσε πολιτικά στη Novartis προσπαθώντας να εμφανίσει την τότε αντιπολίτευση ως δύναμη διαπλοκής και σκανδάλων.
Εργαλειοποίηση του πόνου των συγγενών
Το ποιοι πρωταγωνιστούν στη σημερινή μεθόδευση είναι εξίσου αποκαλυπτικό. Η ίδια «Ιερά Συμμαχία» που είχε σχεδιάσει την κίνηση από τον Μάιο, τώρα εμφανίζεται ως εκφράστρια της λαϊκής αγανάκτησης. Μια τεχνητή
πολιτική συμμαχία, απολύτως ετερόκλητη, ενωμένη μόνο από τον στόχο να φθείρει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Δεν είναι τυχαίο ότι η «Political» είχε καταγράψει την προσυμφωνία αυτή εδώ και έναν μήνα. Ούτε ότι οι ίδιοι πρωταγωνιστές σήμερα επιχειρούν να ντύσουν την πρωτοβουλία με τον μανδύα της «φωνής των συγγενών».
Ακόμη και στο πεδίο του σεβασμού προς τα θύματα, η κίνηση αυτή γεννά ερωτήματα. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι οι συγγενείς έχουν δικαίωμα να αναζητούν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Όμως όταν η φωνή τους καπελώνεται από πολιτικές δυνάμεις με ανοιχτό αντικυβερνητικό σχέδιο, το αποτέλεσμα δεν είναι δικαίωση, είναι εργαλειοποίηση. Και μάλιστα με τον πιο κυνικό τρόπο.
Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, έχει επιλέξει την υπεύθυνη οδό: να διερευνηθεί σε βάθος το έργο και οι ενέργειες του πρώην υπουργού Υποδομών, αλλά με σοβαρότητα και θεσμικό σεβασμό, όχι μέσα από ένα επικοινωνιακό πανηγύρι.
Η στάση της αντιπολίτευσης, αντίθετα, στοχεύει στον αποπροσανατολισμό. Θέλει να οδηγήσει την πολιτική ατζέντα σε ένα πολωτικό αφήγημα ότι τάχα όλοι ευθύνονται, άρα κανείς δεν είναι αθώος. Ακριβώς όπως έγινε με τη Novartis: όταν το αφήγημα κατέρρευσε, δεν υπήρξε ούτε μια συγγνώμη.
Οι πολίτες δεν ξεχνούν
Αυτή τη φορά όμως, οι πολίτες είναι πιο υποψιασμένοι. Θυμούνται τη σκευωρία της Novartis. Βλέπουν ξεκάθαρα ότι η ίδια συνταγή επαναλαμβάνεται. Και αναγνωρίζουν ποιοι σέβονται την ανάγκη δικαιοσύνης για τα Τέμπη και ποιοι χρησιμοποιούν την εθνική τραγωδία ως όχημα για να επιτεθούν πολιτικά στους αντιπάλους τους.
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται μια δεύτερη Novartis. Χρειάζεται διαφάνεια, δικαιοσύνη και πολιτική ωριμότητα. Η μεθόδευση που επιχειρείται στη Βουλή αυτές τις ημέρες δεν υπηρετεί τίποτε από αυτά. Και για αυτό δεν πρέπει να περάσει.
