Είμαστε μια χώρα απίθανων πολιτικών και πολιτών. Ένας συνδυασμός, ένα εκρηκτικό μείγμα ατόμων με απίστευτη αλαζονεία, παντελή άγνοια και ποινικοποίηση κάθε αποκλίνουσας άποψης από τη δική τους και σε πολύ μεγάλο βαθμό διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

Το σκηνικό της ακραίας πόλωσης μεταξύ των τριών πρώτων κομμάτων ξεκίνησε και, όσο προχωράμε προς στις εκλογές, θα εντείνεται. Θα ακούμε καθημερινά μισές αλήθειες και ολόκληρα ψέματα, από όλους τους «μνηστήρες» της εξουσίας.Και άλλα πολλά ευφάνταστα!

Με μια κοινωνία σε κατάσταση πανικού για την επιβίωσή της, με μια οικονομία στα όρια του εμφράγματος, με ανασφάλεια να κυριαρχεί καθημερινά στη ζωή των πολιτών και με πολιτικούς που ενδιαφέρονται μόνο για τον τρόπο επανεκλογής τους, τα «συμβόλαια» με τον λαό που θα προταθούν τον αφήνουν παγερά αδιάφορο!

Ένας θορυβώδης χαρτοπόλεμος ειδήσεων μας κατακλύζει καθημερινά και συνεχώς διογκώνεται. Πολιτικοί καβγάδες, ανακύκλωση διαπλοκής, αντεγκλήσεις, φωνασκίες, απίστευτοι συμψηφισμοί, πεζοδρομιακοί διάλογοι για ψύλλου πήδημα, μια κοινωνία στα κάγκελα και ένας λαός θεριό ανήμερο.

Ένα βαθύ ρήγμα εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτικών και πολιτών. Μια σχέση «νόμισμα στον αέρα». Πού θα κάτσει,το ερώτημα. Οι πολίτες ασφυκτιούν για να τα φέρουν βόλτα και οι πολιτικοί αδυνατούν να σφυγμομετρήσουν τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας.

Μυαλό κουκούτσι. Ενώ γνωρίζουν ότι με το υπάρχον πολιτικό σύστημα της απλής αναλογικής δεν υπάρχει καμία πιθανότητα αυτοδυναμίας, συζητάει ο κομματικός τους στρατός για δεύτερες εκλογές, με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, που δίνει αυτοδυναμία,κάποιες φορές. Αδιαφορώντας για τα οικονομικά προβλήματα που θα δημιουργηθούν, στην παρατεταμένη εκλογική περίοδο των εξήντα ημερών, που απαιτούνται και την παράλυση όλων των θεσμών του δημόσιου τομέα.

Μέσα στις συμπληγάδες της κρίσης, που έφερε ο πόλεμος, οι συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις θα είναι καταστροφικές για τη χώρα.

Αν είναι να διαλυθεί η χώρα για να κυβερνήσουν κάποιοι όπως θέλουν, όπως τους βολεύει, θα πρέπει όλοι εμείς, οι λεγόμενοι ενεργοί πολίτες, να τους δείξουμε τον δρόμο της συνεργασίας μεταξύ τους. Ο τόπος μας δεν αντέχει εκλογικά πειράματα. Η ανάγκη του αυτονόητου είναι το ένζυμο που λείπει από την κουλτούρα συνεργασίας των πολιτικών μας.Ας το καταλάβουν, επιτέλους.

Πολύ φοβάμαι ότι,εκτός από το «συμβόλαιο» με τον λαό,θα χρειαστεί και συμβόλαιο «εξόδου» από την πολιτική πολλών πολιτικών,αν συνεχίζουν να έχουν μυαλό κουκούτσι.

 

του Θανάση Παπαμιχαήλ, επικοινωνιολόγου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο