Τα τελευταία πολλά χρόνια, διάφοροι ανεκδιήγητοι και ανεκδιήγητες κακοποίησαν με τον χειρότερο τρόπο τον όρο «ηγέτης». Πήραν στα χέρια τους τις τύχες του πλανήτη και το αποτέλεσμα το βιώνουμε κάθε μέρα που περνάει…
Αυτή τη στιγμή ένας από αυτούς τους ανεκδιήγητους τύπους διεκδικεί την επανεκλογή του στον προεδρικό θώκο του -«κάποτε» κατά την άποψή μου- ισχυρότερου κράτους του πλανήτη.
Ο Ντόναλντ Τράμπ, απέναντι -όπως όλα δείχνουν- στην Καμάλα Χάρις. Ο πρώτος επικίνδυνος, η δεύτερη, όπως όλοι λένε, η πλέον αντιδημοφιλής αντιπρόεδρος των ΗΠΑ. Με μια καθοριστική διαφορά: Η Χάρις δεν έχει κριθεί, ενώ ο Τραμπ έχει αποδείξει τι σημαίνει η λέξη «ακρότητα».
Είναι λοιπόν θέμα καμπάνιας, χρηματοδότησης και χρόνου η «επικράτηση»;
Όχι! Είναι θέμα πολιτών και λυπάμαι που επαναλαμβάνω το «οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν»