Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κώστας Καραγκούνης συμμετείχε διαδικτυακά στο συμπόσιο που διοργάνωσε ο οργανισμός EJA, του οποίου είναι μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής,  στην Ουκρανία με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος.

Το συμπόσιο πήρε την ονομασία Babyn Yar και θυμίζει τις θηριωδίες που διέπραξαν οι Ναζί εναντίον των Εβραίων της Ουκρανίας. Δεν έχει την ίδια αναγνώριση του ονόματος όπως του Bergen-Belsen ή του Auschwitz Birkenau, αλλά αυτό που συνέβη εκεί είναι δυστυχώς το ίδιο βάρβαρο όσο οι θάλαμοι αερίων και το ίδιο αδίστακτο όσο η δολοφονική μανία των Ναζί στα υπόλοιπα μέρη της Ευρώπης και του κόσμου.

Στο διήμερο αυτό συμπόσιο συμμετείχαν εξέχουσες πολιτικές προσωπικότητες της Ευρώπης και όχι μόνο. Ανάμεσα σε άλλους πήραν το λόγο o Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, οι ευρωπαίοι Επίτροποι κύριος Μαργαρίτης Σχοινάς καθώς και ο Επίτροπος της ΕΕ για τη Γειτονία και τη Διεύρυνση Mr Olivér Várhelyi, ο Πρόεδρος του Ισραήλ κύριος  Ισαάκ Χέρτσογκ, o Πρόεδρος της Βουλής της Ουκρανίας, κύριος Ruslan Stefanchuk ο κύριος  Bojan Pancevski ανταποκριτής της Wall Street Journal στην Γερμανία, ο Πολωνός Γερουσιαστής Michal Kaminski, ο Βουλευτής Zdravka Bušić, Ειδικός Απεσταλμένος του Προέδρου του Κροατικού Κοινοβουλίου, ο Βουλευτής Christian Wakeford, Συμπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για τους Βρετανούς Εβραίους του Βρετανικού Κοινοβουλίου, ο Ολλανδός Βουλευτής Cornelis van der Staaij, αρχηγός του κόμματος SKG, η Αναπληρώτρια Υπουργός Δικαιοσύνης της Βουλγαρίας κυρία Mariya Encheva Pavlova, ο Βουλευτής Martin Engelberg, Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικής Πολιτικής του Αυστριακού Κοινοβουλίου και πολλοί άλλοι.

Όπως τόνισε ο κ. Καραγκούνης, ο οποίος είναι και ο υπεύθυνος εκ μέρους του EJA για την πανευρωπαϊκή κοινοβουλευτική πρωτοβουλία ενάντια του αντισημιτισμού, «ο αγώνας κατά του αντισημιτισμού είναι ένα ζωντανό, ισχυρό, ηθικό και πολιτικό ζήτημα. Διότι πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι η καταπολέμηση του αντισημιτισμού οφείλει να είναι μια αμφίδρομη διαδικασία. Σίγουρα, από τη μια πλευρά, θα έπρεπε να είναι μια ζωντανή, λαική και ζώσα διαδικασία και από την άλλη, θα πρέπει να είναι και μια θεσμική και κυρίως κοινοβουλευτική διαδικασία. Γιατί; Γιατί αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα. Οι άνθρωποι αναζητούν πάντα μια πραγματική ηγεσία και καθοδήγηση και στις δυτικές δημοκρατίες, τα κοινοβούλια είναι το κατάλληλο μέρος για να ενισχύσουν και να προωθήσουν τους αγώνες και τις διεκδικήσεις.

Και ειδικά στον αγώνα για τον αντισημιτισμό, υπάρχουν πολιτικά πρόσωπα ανά την Ευρώπη που ενώ στα λόγια αποδέχονται το τεράστιο αυτό πρόβλημα και ζήτημα, στην πράξη θεσμοθετούν τον αντισημιτισμό δημιουργώντας ένα εχθρικό κοινοβουλευτικό και πολιτικό περιβάλλον.

Θα πρέπει λοιπόν να αντισταθούμε σε αυτό δημιουργώντας κοινοβουλευτικές κοιτίδες παντού στην Ευρώπη, δημιουργώντας μια πολιτική διαδικασία επαγρύπνησης ενάντια στο πρόβλημα του αντισημιτισμού».